Τρίτο Μάτι, Μάρτιος 2004, Τεύχος 121

Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε το 1054 «μ.Χ.» και πέθανε το 1086 «μ.Χ.». Ο τάφος του ίσως διασώζεται ακόμα στην Κωνσταντινούπολη, που δεν αποτελούσε τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από την «Ιερουσαλήμ» της Αγίας Γραφής. Οι Γαλάτες, τους οποίους ο Απόστολος Παύλος [Επιστολή προς Γαλάτες, 3:1] κατηγορεί ότι δεν πείθονται παρότι ο Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε μπροστά στα μάτια τους, δεν είναι παρά οι κάτοικοι του Γαλατά της Πόλης. Οι Ισραηλίτες κάτοικοι του Γαλατά ήταν εκείνοι που σταύρωσαν τον Ιησού. Ο Παύλος αναφέρει [ό.π. 3:17] ότι «μία διαθήκη επικυρωμένη από πριν στον Χριστό από τον Θεό, δεν την ακυρώνει ο νόμος, που έγινε ύστερα από 430 χρόνια». Άρα αν ο Ιησούς γεννήθηκε το 1054, ο Παύλος δεν μπορεί να γράφει τις Επιστολές του νωρίτερα από το 1484 «μ.Χ.». Το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι γεμάτο με αστρολογικά και αστρονομικά στοιχεία και η μοναδική εποχή που θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει τους πλανήτες και τους αστερισμούς όπως αυτοί περιγράφονται στην Αποκάλυψη είναι από τις 25 Σεπτεμβρίου 1486 ως τις 19 Οκτωβρίου του 1486. Η Δευτέρα Παρουσία, όπως πιστευόταν εκείνη την εποχή, θα ερχόταν το έτος 7.000 από Κτίσεως Κόσμου, δηλαδή το 1492…

Επίσης: Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης γράφτηκαν μετά από εκείνα της Καινής Διαθήκης, και δεν εξιστορούν παρά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Ο Τρωικός Πόλεμος, η «Έξοδος» των Εβραίων από την Αίγυπτο και οι Σταυροφορίες [που άρχισαν το 1095, αμέσως μετά το θάνατο του Ιησού και όχι χίλια χρόνια αργότερα] δεν αποτελούν παρά διαφορετικές εκδοχές του ίδιου γεγονότος, δηλαδή της, υπό των «Μωυσή», πορείας του όχλου από την Σικελία μέσω του Στενού της Μεσσήνης προς την Ιταλία και την Κεντρική Ευρώπη, με τελικό στόχο την Τροία και την Ιερουσαλήμ, που δεν αποτελούσαν παρά διαφορετικές ονομασίες της Κωνσταντινούπολης. Όλα τα ονόματα των τοποθεσιών που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη μπορούν να εντοπιστούν στη μεσαιωνική Ιταλία και στην Κεντρική Ευρώπη, αφού η «εβραϊκή» γραφή έδινε τη δυνατότητα να προστίθεται στα σύμφωνα, που αποτελούσαν μία λέξη, οποιαδήποτε φωνήεντα.

Επιπλέον: Τα παλαιότερα ονόματα της Αγγλίας και των κατοίκων της ήταν «Anglia» και «Angles». Οι όροι αυτοί δεν προέρχονται παρά από την γνωστή βυζαντινή αυτοκρατορική οικογένεια των Αγγέλων! Εξάλλου η αγγλική ιστορία της περιόδου 640-830 μ.Χ. δεν αποτελεί παρά αντιγραφή της βυζαντινής ιστορίας της περιόδου 378-553 μ.Χ. [Α΄ περίοδος της Β.Ι.]. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την αγγλική ιστορία της περιόδου 800-1040 και της βυζαντινής της περιόδου από το 553-830 [Β΄ περίοδος της Β.Ι.], ενώ η αγγλική ιστορία της περιόδου 1040-1327 δεν αποτελεί παρά πιστό αντίγραφο της βυζαντινής ιστορίας από το 1143 ως το 1453 [Γ΄ περίοδος της Β.Ι.]! Τελικά, αποδεικνύεται (;) ότι οι Α΄ και Β΄ περίοδοι της Β. Ι. δεν αποτελούν παρά μεταγενέστερες αναπαραγωγές-αντίγραφα της Γ΄ περιόδου! Από την άλλη πλευρά η ιστορία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Δύση [10^ος-13^ος αιώνας μ.Χ.] δεν αποτελεί παρά αναπαραγωγή της ιστορίας της δυναστείας των Αψβούργων [13^ος-17^ος αι.], και αποτέλεσε το μοντέλο πάνω στο οποίο «γράφτηκε» η ιστορία της Ιουδαίας την περίοδο από τον 10^ο ως τον 6^ο αιώνα π.Χ., αλλά και η ιστορία της Ρώμης από τον 3^ο π.Χ. ως τον 6^ο μ.Χ. αιώνα…

Τα παραπάνω –και πολλά περισσότερα– δεν αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας μου, αλλά προϊόντα επιστημονικών μελετών. Τα τελευταία τριάντα χρόνια μία ομάδα Ρώσων επιστημόνων, υπό τον μαθηματικό, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μόσχας και ακαδημαϊκό Ανατόλι Φομένκο [φωτογραφία], έχει βαλθεί να ξαναγράψει την παγκόσμια ιστορία. 

Συνοπτικά η θεωρία τους έχει ως εξής: η καταγεγραμμένη ιστορία του ανθρώπου δεν αρχίζει παρά περί το 300 «μ.Χ.». Δεν υπήρξαν ποτέ Σκοτεινές Εποχές [Μεσαίωνες], η εξέλιξη του πολιτισμού δεν γνώρισε ποτέ «διαλείμματα» και «πισωγυρίσματα». Ο αρχαίος ελληνικός και ο αρχαίος αιγυπτιακός πολιτισμός άνθισαν περί τα τέλη της πρώτης «μεταχριστιανικής» χιλιετίας. Η πρώτη πραγματικά παγκόσμια αυτοκρατορία ήταν η Βυζαντινή [Γ΄ περίοδος]. Η λανθασμένη χρονολόγηση που χρησιμοποιούμε σήμερα δεν οφείλεται παρά στα λάθη ή στα «λάθη» των ιστορικών της Αναγέννησης, που εξυπηρετούσαν έτσι και τα συμφέροντα της Καθολικής Εκκλησίας, που μόλις τότε είχε αρχίσει να διαμορφώνει τα δόγματά της. Στη συνέχεια, πλείστοι όσοι βασιλικοί οίκοι της Ευρώπης, «επέκτειναν» τη γενεαλογία τους στο παρελθόν, «γράφοντας» ξανά και ξανά την ιστορία προς τα πίσω. Την ίδια περίοδο γράφτηκαν και τα βιβλία της Καινής και της Παλαιάς Διαθήκης [βλ. σχετικό «δυναστικό» διάγραμμα με τους αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής (Γερμανικής) Αυτοκρατορίας και του Ιουδαϊκού Βασιλείου, σύμφωνα με τη Βίβλο].

Το έργο της Σχολής της «Νέας Χρονολογίας» είναι κυριολεκτικά τεράστιο, αν και άγνωστο εν πολλοίς στη Δύση, αφού μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να μεταφράζονται κάποια βιβλία τους στα αγγλικά. Οι Ρώσοι επιστήμονες έχουν κυριολεκτικά «ξεσκονίσει» κάθε τομέα γνώσης και τέχνης ολόκληρου του κόσμου, τους τελευταίους πέντε αιώνες. Από την αστρονομία, ως τη Βίβλο και από τα αρχαία χρονικά ως τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα όλων των εποχών.

Μπορεί οι Ρώσοι επιστήμονες να έχουν μελετήσει τεράστιο όγκο στοιχείων, αυτό που ωστόσο είναι ενοχλητικό είναι το γεγονός ότι δεν έχουν προχωρήσει σε κάποια συγκεκριμένη σύνθεση όλων αυτών των μελετών, ώστε να προκύψει μία ξεκάθαρη εικόνα για τα όσα ισχυρίζονται. Παρά τις πιθανές πολιτικές επιδιώξεις τους [στα κείμενά τους υπάρχει διάχυτο ένα πανσλαβικό πνεύμα], παρά τα κραυγαλέα, μερικές φορές, λάθη τους και παρά τις αντιφάσεις τους, αν οι εκπρόσωποι της Σχολής της Νέας Χρονολογίας έχουν έστω και κατά 20% δίκιο, τότε η παγκόσμια ιστορία θα πρέπει να γραφεί ξανά από την αρχή… Και τότε τίποτε σ’ αυτόν τον κόσμο δεν θα μείνει όρθιο…

Ενδιαφέροντα εισαγωγικά άρθρα σχετικά με τη Νέα Χρονολογία στη διεύθυνση http://www.revisedhistory.org. Και ένα εκτεταμένο κείμενο του γνωστού Ρώσου σκακιστή Γκάρυ Κασπάρωφ, που είναι οπαδός της Σχολής.

«Η Αρχαία Βρετανία ως διάδοχος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» [e-book, χρειάζεται να στείλετε το e-mail σας].

Ιστοσελίδες στη διεύθυνση http://hbar.phys.msu.su/gorm/fomenko.htm. Κυρίως στα ρωσικά, αλλά μην πτοείστε. Υπάρχει πλήθος άρθρων μεταφρασμένων και στα αγγλικά [Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα δύο άρθρα του Αμερικανού αστρονόμου Ρόμπερτ Νιούτον, σχετικά με τις άλυτες, μέχρι στιγμής, ανωμαλίες στην κίνηση Γης-Σελήνης, γύρω στο 500 «μ.Χ.». Ή η Γη και η Σελήνη είχαν τότε τρελαθεί, ή δεν έχουμε ιδέα για το πώς συμπεριφέρονται τα δύο αυτά σώματα ή όλη η χρονολόγηση της παγκόσμιας ιστορίας είναι λανθασμένη.]