คุณนารี คงปาน อุบาสิกาของวัดพระธรรมกายเล่าว่า หลังจากที่กลับมาจากสหรัฐอเมริกา ๓ สัปดาห์ ได้โทรศัพท์ไปเยี่ยมพี่สาว ชื่อ คุณชัชฎาภรณ์ เรืองทอง ซึ่งมีอาชีพเป็นพยาบาล ประจำห้องผ่าตัด อยู่โรงพยาบาล ตากสินมหาราช ที่จังหวัดตาก จึงทราบว่า พี่สาวเป็นโรค กระดูก สันหลัง ทับเส้นประสาท มีอาการปวดมาก นอนก็ไม่ได้ หมอเตรียม จะให้ผ่าตัด วันพุธที่ ๑๓ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๒
คุณนารีทราบข่าว
ไม่อยากให้พี่สาวผ่าตัด
จึงตั้งใจสวดสรรเสริญ
พระมหาสิริราชธาตุ ทำสมาธิ
อธิษฐานจิต เมื่อคุณนารีไปถึง
โรงพยาบาล ได้ทราบว่า หมอเลื่อน
การผ่าตัด ไปเป็นวันจันทร์
คุณนารี จึงให้พี่สาว
และพี่น้องผู้นำบุญร่วมกัน
ทำน้ำมนต์ พระมหาสิริราชธาตุ
ให้พี่ดื่ม และขอ อนุญาตคุณหมอ
เข้ามารักษาตัว ในกรุงเทพฯ
ความจริง
เพื่อหลีกเลี่ยงการผ่าตัด
คุณนารีชวนคุณชัชฎาภรณ์ และพี่ๆ
น้องๆ ทำบุญสร้างองค์พระ รวมกัน ๘
องค์ และพากันสวดสรรเสริญ
ทำสมาธิจิตอย่างสม่ำเสมอ
วันหนึ่งขณะที่คุณชัชฎาภรณ์ นอนอยู่บนเตียง ทำสมาธิจิต ใจสงบสบาย เห็นดวงแก้วผุดขึ้น ในศูนย์กลางกายตนเอง นับแต่นั้น อาการต่างๆ ก็หายวันหายคืน จนกลับไปทำงานตามปกติได้ โดยไม่ต้องรักษา
คุณชัชฎาภรณ์เชื่อมั่นว่า เป็นเพราะอานุภาพ พระมหาสิริราชธาตุ อย่างแน่นอน รู้สึก ซาบซึ้งใน น้ำใจ ของทุกๆ ฝ่าย ที่ดูแลและให้กำลังใจ ยืนยันว่า การเห็นดวงธรรมภายใน เป็นความสุขที่แท้จริง เธอตั้งใจว่า เมื่อหายเป็นปกติ แล้ว จะทำทาน รักษาศีล และภาวนาอย่างต่อเนื่อง เพราะ รู้ว่า วิบากกรรม จะมาตามทัน ได้ทุกโอกาส จึงไม่ควรประมาท ถ้าเติมบุญอยู่เสมอ แม้จะมีวิบากกรรมตามมาทัน บุญย่อมตัดรอน ผ่อนหนักเป็นเบา หรือถ้าเบาอยู่ ก็เป็นอโหสิกรรมกันไป
บาปหนักที่สุด ได้แก่อนันตริยกรรม ๕ คือ ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ ทำพระพุทธเจ้า ห้อพระโลหิต และทำสังฆเภท คือยุยงสงฆ์ให้ แตกแยกกัน ในบรรดาบาปใหญ่ทั้ง ๕ นี้ ที่เป็นบาปหนักที่สุดคือ ยุยงสงฆ์ให้แตกแยกกัน
ส่วนการทำกุศลใหญ่ เรียกชื่อว่า มหัคคตกุศล คือการทำจิตให้เป็นสมาธิ หยุดได้นิ่งสนิท ถึงขั้นที่เรียกว่าได้ฌาน การได้ฌานจิตเป็นมหา กุศลใหญ่ ตัดรอนวิบากกรรมฝ่ายชั่วให้เบาบาง หรือหมดกำลังลงได้ ดังนั้น คนไม่ประมาท จึงหมั่นประกอบบุญกุศลอยู่เสมอ ไม่ปล่อยเวลาว่าง ให้ล่วงเลยไป โดยเปล่าประโยชน์
[สารบัญ] [๑๘๒] [๑๘๓] [๑๘๔] [๑๘๕] [๑๘๖] [๑๘๗] [๑๘๘] [๑๘๙] [๑๙๐]
[๑๙๑] [๑๙๒] [๑๙๓] [๑๙๔] [๑๙๕] [๑๙๖] [๑๙๗] [๑๙๘] [๑๙๙] [๒๐๐] [๒๐๑]