คุณนงลักษณ์ ศรีเทพ มีอาชีพรับราชการเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนสุเหร่าหัวหมากน้อย สำนักงานเขตบางกะปิ สังกัดกรุงเทพมหานคร เล่าว่า
เริ่มเข้าวัดเมื่องานทอดกฐิน เดือนตุลาคม พ.ศ.๒๕๒๙ จากนั้น ได้มาปฏิบัติธรรมเป็นประจำ และทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญ
คุณนงลักษณ์เล่าถึง สาเหตุที่ทำให้เข้าวัดว่า เป็นเพราะชีวิตช่วงนั้น มีความทุกข์ และสับสนมาก จากการพลัดพราก จากสิ่งที่เป็นที่รัก ทำให้คิดแสวงหา ที่ปฏิบัติธรรม เมื่อมาวัดพระธรรมกาย ได้พบหมู่คณะที่ดีงาม พบสถานที่รื่นรมย์ สงบ สะอาด เป็นสัปปายะ
หลังจากนั้นเพียง ๒ สัปดาห์ คุณวิมลลาศก็ได้พาเข้าไปกราบพ ระเดชพระคุณหลวงพ่อ พร้อมหมู่คณะ คุณนงลักษณ์ จึงได้เล่าเรื่องราว ความทุกข์ให้ฟัง หลวงพ่อท่าน จึงได้เมตตาให้ข้อคิดทางธรรม เมื่อได้นำไปไตร่ตรอง และประพฤติปฏิบัติธรรม ทำให้ความทุกข์คลายลง มี ความสุขสงบเกิดขึ้น เหมือนได้รับการ ชุบชีวิตให้เกิดใหม่ จึงตั้งปณิธาน จะอุทิศชีวิตช่วยงาน พระพุทธศาสนา ช่วยงานพระเดชพระคุณ หลวงพ่อ จะทำหน้าที่ กัลยาณมิตร ชักชวนผู้คน สร้างบุญกุศล คุณงาม ความดี
คุณนงลักษณ์จึงได้สั่งสมบุญมาตลอด จนกระทั่งเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ.๒๕๔๑ ได้รับรูปภาพ พระมหาสิริราชธาตุ และเทปสวด สรรเสริญ พระมหาสิริราชธาตุจากทางวัด จึงนำรูปท่านไปใส่กรอบ หลังทำวัตรทุกครั้ง ทั้งเช้าและเย็น ก็จะสวดสรรเสริญฯ ๓ จบ ตามเทป และขอบารมีท่าน ปกปักรักษาคุ้มครองชีวิต และทรัพย์สิน ออกจากบ้าน ก็นำท่านติดตัวไปตลอด เวลาว่าง ก็จะสวดสรรเสริญในใจทุกครั้ง เมื่อได้รับองค์พระมาแล้ว ก็นำท่านติดตัวตลอดเวลา
จนกระทั่งได้ประสบกับอานุภาพของท่าน ที่ช่วยให้รอดพ้นอันตราย จากอุบัติเหตุ เมื่อวันพุธที่ ๑๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๑ เวลา ประมาณ ๑๖ นาฬิกา เมื่อโรงเรียนเลิกแล้ว ก็จะกลับบ้าน ได้เดินลงบันได มาจากอาคารเรียนชั้นที่ ๓ กับอาจารย์วรรณา จนถึงชั้น ๒ จะลงชั้น ๑
ขณะเดินบนพื้นที่ราบ ช่วงพักขั้นบันได อาจารย์ธนาลัยก็มาทัก จึงหันกลับไปมอง ในขณะที่ยังก้าวเท้าอยู่ แต่เป็นช่วงที่ถึง ทางลงบันได พอดี เมื่อหันกลับไปดู จึงรู้สึกว่า จะต้องตกบันไดแน่ เพราะเท้าทั้ง ๒ ข้าง เสียการทรงตัวแล้ว สัมผัสแต่เพียงอากาศ จึงพลัดตกลงมา อย่าง รวดเร็ว แต่มีความรู้สึก เหมือน มีบางอย่างมาอุ้มไว้
พอลงถึงบันไดขั้นสุดท้ายซึ่งเป็นช่วงพัก ระหว่างขั้นบันได ตัวเองก็อยู่ในท่านั่งคุกเข่า มือยังถือกระเป๋า และได้ยินเสียงหวีดร้องของ อาจารย์ธนาลัย และอาจารย์วรรณาและเสียงพูดว่า คอหักหรือเปล่า เจ็บตรงไหนบ้าง เมื่อลุกขึ้น สำรวจดูตามร่างกาย ไม่เป็นอะไร มีเพียง รอยช้ำ ที่ท้องแขนข้างซ้าย นิดหน่อย เพราะไปกระแทกกับด้ามร่ม ที่ใส่ไว้ในกระเป๋าถือ และที่หัวเข่า มีรอยถลอกนิดหน่อย
ทุกคนแปลกใจว่า ทำไมไม่เป็นอะไร สามารถเดินได้เป็นปกติ ไม่มีอาการขัดยอก ทั้งที่สวมรองเท้า ส้นสูง ๒ นิ้วครึ่ง เมื่อเดินผ่าน ผู้ บริหารโรงเรียน ยังพูดกับท่านว่า หนูตกบันได ท่านก็ถามว่า เป็นอะไรหรือเปล่า จึงตอบท่านว่า ไม่เป็นอะไร และยังบอกกับเพื่อนๆ อีกว่า เป็นเพราะ อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ
[สารบัญ] [๒๕๒] [๒๕๓] [๒๕๔] [๒๕๕] [๒๕๖] [๒๕๗]
[๒๕๘] [๒๕๙] [๒๖๐] [๒๖๑] [๒๖๒] [๒๖๓] [๒๖๔] [๒๖๕]