"Ik heb nooit gefietst om respect bij anderen te winnen.
Ik was niet geschikt om idool te zijn".
(Gert-Jan Theunisse in De Gelderlander 12 juli 2003)
~*~*~*~
Achteraf gezien, heb ik Gert-Jan's mooiste jaren gemist. Nooit heb ik hem z'n handen ten hemel zien strekken in grote wedstrijden
(al wordt l'Alpe d'Huez 1989 af en toe herhaald op televisie) en daarom telt voor mij zijn overwinning in de Ronde van Luxemburg 1991 als speciaal moment.
Mijn held had zich terug naar de top geknokt na een moeizaam jaar vol beschuldigingen, roddels en eenzaamheid.
Een jaar waarin ik veranderde van een goede-tijden-fan in een supporter voor het leven.
Niet zijn glansrijke carriere, maar de mens Gert-Jan Theunisse veroverde een plaatsje in mijn hart.
De affaire
Een jaar vol strijd
Terugkomst in het peloton
~*~*~*~
Fietsfanaat 2
Al kon je later weer meedoen,
je fietste niet meer zoals toen.
Uiterlijk sterk, gezond
maar in je ziel een wond.
Lelijk, pijnlijke zweer -
minachting en oneer,
kwaadsprekerij en smaad,
een slag in het gelaat.
Je knokte, deed er alles voor;
terugwinnen wat je verloor.
Maar die tegenslagen,
gingen aan je knagen.
Steeds opnieuw beginnen,
vertrouwen herwinnen.
Maar het duurde te lang:
het werd je ondergang.
Je wilde het zo graag,
maar ‘t werd je nederlaag.
Moge je verdere leven
de eindoverwinning geven!
(mei 1995)
* Geklommen tot grote hoogten; -->
* Gefietst door diepe dalen;
* Vereerd, verguist, vergeten;
* Duizend keer gevallen...
* ...en weer opgestaan!
Terug naar de eerste pagina
© 1999 Christina
This page hosted by 
Get your own Free Home Page
