Αναδρομή στην Ιστορία

Την παρουσία του παλαιολιθικού ανθρώπου (10.000 - 7.000 π.Χ.) μαρτυρούν μερικά λίθινα εργαλεία από πυριτόλιθο. Οι άνθρωποι την περίοδο αυτή ήταν νομάδες και τροφοσυλλέκτες και μετακινούνταν διαρκώς, για να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος της νεολιθικής περιόδου (7.000-3.000 π.Χ.), όπως δείχνουν ευρήματα νεολιθικών οικισμών της περιοχής, αποδεικνύεται ότι ήταν καλλιεργητής και παραγωγός της γης, δημιουργός μόνιμων οικισμών.Κατά την επόμενη μεγάλη περίοδο του χαλκού (3.000 - 1.100 π.Χ.) η Θράκη δέχεται την ακτινοβολία του πολιτισμού των οχυρωμένων οικισμών του βόρειου Αιγαίου, της Λέσβου, Λήμνου και Τροίας. Αυτοί οι οικισμοί καταστρέφονται ξαφνικά λίγο πριν από το 2.000 π.Χ. από άγνωστη αιτία, ίσως από την κάθοδo Ινδοευρωπαϊκών φύλων. Τον 11ο αι. π.Χ. αρχίζει η κάθοδος και εγκατάσταση Θρακικών φύλων, όπως δείχνουν τα απομεινάρια των Θρακικών ακροπόλεων, που μαρτυρούν την ανασφάλεια των νέων κατοίκων. Από τον Όμηρο και τον Ηρόδοτο αντλούμε πληροφορίες για την εποχή του σιδήρου (1050 - 650 π.Χ.), δηλαδή στοιχεία για τη θρησκεία, μυθολογία και πολιτισμό των Θρακών, καθώς και για το διαχωρισμό τους σε φύλα. Ο Όμηρος αναφέρει τη φυλή των Κικόνων, που κατοικούσαν ανάμεσα στον Έβρο και τη Βιστωνίδα λίμνη. Μ' αυτούς πολέμησε ο Οδυσσέας και κυρίευσε την πόλη τους Ίσμαρο, κατά την επιστροφή του από την Τροία στην ΙθάκηΚατά την αρχαϊκή εποχή (7ος αι. - 6ος αι. π.Χ.) έλληνες άποικοι από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα παράλια της Μ. Ασίας εγκαθίστανται στα παράλια της Θράκης ύστερα από συγκρούσεις με τους ντόπιους ή με την ανοχή τους. Μερικές αποικίες παρέμειναν ως εμπορικοί σταθμοί, ενώ άλλες εξελίχθηκαν σε μεγάλες πόλεις - κράτη με διεθνείς σχέσεις (Άβδηρα - Μαρώνεια). Την όλη ακμή των πόλεων της Θράκης επιβεβαιώνουν ευρήματα ανασκαφώνΚατά την κλασική εποχή (5ος - 4ος αι. π.Χ.) μεγάλο μέρος της Θράκης υποτάσσεται στους Πέρσες. Στη συνέχεια ο χώρος καταλαμβάνεται από το Φίλιππο το Β', το βασιλιά της Μακεδονίας και τους διαδόχους του. Μνημεία αυτής της κατάκτησης είναι τα φρούρια της περιοχής. . Κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους (3ος - 1ος αι. π.Χ.) οι Ρωμαίοι επεμβαίνουν στα εσωτερικά του Θρακικού χώρου και μόνο το 46 μ.Χ. κάνουν τη Θράκη Ρωμαϊκή επαρχία. Την εποχή αυτή στην ανάπτυξη της Θράκης συμβάλλουν οι μεγάλοι δρόμοι που ένωσαν τις σημαντικότερες πόλεις με τη θάλασσα και την Κεντρική Ευρώπη. Ο μεγαλύτερος από αυτούς ήταν η Εγνατία, μήκους 800 χλμ, που συνέδεε το Δυρράχιο με το Βυζάντιο και τμήματά της διατηρούνται ως σήμερα στους νομούς Ροδόπης και ΈβρουΣταθμό στην Ιστορία αποτέλεσε η εξάπλωση του Χριστιανισμού και η ίδρυση της Κωνσταντινούπολης (330 μ.Χ.). Η Θράκη, περιβάλλοντας και προφυλάσσοντας την καρδιά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη, ταυτίζεται με την ιστορική της εξέλιξη, δέχεται, όμως, για αιώνες και φοβερές καταστροφές. Οι Βυζαντινοί ενισχύουν την περιοχή με τειχισμένες πόλεις και φρούρια, πράγμα που αποδεικνύει τη μέριμνά τους για τη Θράκη, την αυλή και το θώρακα της Κωνσταντινούπολης. Στην περίοδο από το Μεσαίωνα μέχρι τα νεότερα χρόνια η ιστορία της Θράκης είναι ουσιαστικά ιστορία της Βασιλεύουσας Κωνσταντινούπολης. Η κυρίως Θράκη, μεταξύ Στρυμόνα, Αίμου, Αιγαίου και Ευξείνου, παραμένει ελληνική και αποτελεί την ενδοχώρα της Κωνσταντίνου Πόλεως. Όσο η Αυτοκρατορία παρακμάζει και συρρικνώνεται, τόσο περισσότερο γίνεται θρακική. Ουσιαστικά κατά το 14ο αιώνα η Αυτοκρατορία περιοριζόταν στη Θράκη. Όσο άντεχε η Θράκη, άντεχε και η Βασιλεύουσα.

ΣΥΝΑΙΧΕΙΑ Η ιστορία της Κομοτηνή