گروه فشار

به سوی وحدت نیروهای مترقی و دادخواه

دریچهء تماس

نامه ها و آگهی

گزارشات

نوشته ها

سوال هفته

صفحهء نخست

چرا گروه فشار؟ در آستانهء سال نو 2007 ميلادی، شماری از رهروان راه ترقی و عدالت اجتماعی که از وضعيت نا به سامان جنبش بحران زدهء چپ کشور رنج ميبرند، به اين تصميم رسيدند که يک انجمن «جانبدار» و «غيروابسته» را ايجاد کنند. هدف اصلی و اساسی اين انجمن عبارت است از کوشش و تلاش برای نزديک ساختن رهروان پراگندهء جنبش چپ کشور با همديگر و رسيدن به تشريک مساعی بين آنها. منظور از رهروان جنبش چپ همانا احزاب، سازمانها و افراد غير متشکل ميباشند که خواهان ترقی و عدالت اجتماعی هستند. بايد در همينجا توضيح داده شود که چگونه انجمن ما ميتواند همزمان «جانبدار» و «غير وابسته» باشد؟ 1 ــ «جانبدار» به اين مفهوم که ما خواهان ترقی و عدالت اجتماعی هستيم و به همين دليل جانبدار ِ تمام افراد، گروهها، سازمانها و احزابی ميباشيم که به شکلی از اشکال عين اهداف را در برابر خود قرار داده و برای رسيدن به آن گام برميدارند. «جانبداری» ما از آرمانهای ترقی و عدالت اجتماعی خدشه ناپذير است و به معنی دقيق کلمه مفهوم «مخالفت» و «ضديت» با نظريات و آرمانهای قهقرايی و بيعدالتی را نيز در خود دارد. ولی در همين جا بايد تذکر داد که «مخالفت» و «ضديت» ما متوجه اعمال نيروهای قهقرايی ميباشد نه متوجه افراد شرکت کننده در اين پروسه. همانطوريکه آنها حق فعاليت اجتماعی را دارند، ولو اينکه ما نه تنها از اين نوع فعاليتهای آنها پشتيبانی نميکنيم، بلکه برضد اين اعمال و فعاليتهای شان در چوکات قوانين به مبارزه ميپردازيم، آنها نيز حق دارند در چوکات قانون عليهء انديشه ها و فعاليتهای ما مبارزهء قانونی کنند. و درست به همين دليل است که ما از گروه ها و سازمانهايی که دشمنی های شخصی و گروهی را دامن ميزنند؛ اعم از خصومتهای قومی، زبانی، مذهبی و غيره را انتقاد خواهيم کرد ولو اين افراد، سازمانها يا احزاب، خود را چپ نيز قلمداد کنند. 2 ــ «غيروابسته» به اين مفهوم که ما وابسته به هيچ يک از سازمانها و احزاب نيستيم و از هيچ کدام از آنها پيروی نميکنيم. به بيان ديگر «جانبداری» ما از نيروهای مترقی به معنی «جانبداری» از موضعگيريها، اقدامات و تبليغات نفاق افگنانه، بلند پروازی، خود محوربينی و انحصار طلبی هيچ يک از افراد، گروهها و سازمانهای چپ و چپ نما نبوده، برعکس کوشش و تلاش ما در جهت جلوگيری از همچو اقدامات منفی و تشويق آنها به همگرايی، تشريک مساعی، همکاری، ايتلاف، وحدت سازمانی و ايجاد جبههء متحد نيروهای چپ ميباشد. واضح است که فعاليت انجمن ما اگر در آغاز کم تاثير باشد که هست، رفته رفته بر همه نيروهای چپ اعم از احزاب، سازمانها و افراد اثر خواهد گذاشت زيرا هر عمل يا کنش موجب عکس العمل يا واکنش ميشود و عرصهء فعاليتهای اجتماعی از اين قاعده مستثنی بوده نميتواند. به بيان ديگر تمام افراد، سازمانها، احزاب و رسانه ها شامل روند کنش و واکنش متقابل هستند يعنی بالای همديگر قوه يا فشار وارد ميکنند و از فشار های ديگران متاثر ميشوند. بنابراين تصادفی نبود که ما اين نام با مسما را برگزيديم و اين «انجمن» مؤقت را به نام «گروه فشار» ياد ميکنيم. ما که در حال حاضر گروه کوچکی به شمار می آييم، ميخواهيم با استفاده از سايت انترنيتی نظريات و انديشه های خود و ديگر دوستان و رفقا را در اين راستا به نشر برسانيم. طرح برخی از مسايل به مثابهء آغاز کار نشراتی ما به تدريج به مسايلی خواهيم پرداخت که رهروان جنبش مترقی و دادخواهانه را با هم نزديک بسازند. در نخستين پيام خود چند نکته را به شکل سوال مطرح ميکنيم : سوال اول ــ آيا حوادث کشور ما در دههء 60 ميلادی و پس از آن تا امروز برای ما يک واقعيت را به اثبات نرسانيده است که نبود و يا کمبود يک نيروی سياسی نسبتاً پرنفوذ به اصطلاح ميانه و معتدل، يکی از عمده ترين علل سراشيب شدن کشور به کام فاجعه بود؟ اين سوال را ناگذيريم اندکی بشگافيم. ميدانيم که در سالهای 60 ميلادی قانون احزاب و سازمانهای سياسی به تصويب رسيد ولی از جانب پادشاه توشيح نشد. و ميدانيم که از همان آغاز اعلام دموکراسی تا تصويب قانون احزاب، نيروهای دادخواه (نيروهای چپ) و همچنان نيروهای قهقرايی و ارتجاعی (نيروهای راست) عملاً تشکل های سازمانی خود را ايجاد کرده بودند و تا حدودی به نيروهای سياسی تبديل شده بودند. و همان بود که در چند دهه پس از آن و حتی تا کنون به نوبت يعنی اول نيروهای چپ و سپس نيروهای راستگرا بر افغانستان مسلط شدند و خبری از نيروی متوسط نبود. چرا چنين شد؟ بدون ناديده گرفتن فعاليتهای گروه ها و حلقه های کم نفوذ به اصطلاح وسط (نه راست و نه چپ) که در آن زمان به ميان آمده بودند و ميخواستند پس از توشيح قانون احزاب، تشکل های خود را بسط و توسعه دهند، مايوس شدند و دست از فعاليت برداشتند. بنابراين ميتوان به صراحت ادعا کرد که نيروی ميانه در کشور ما نطفه نزد و تا حوادث سپتمبر 2001 خبری از نيروی معتدل در جامعهء افغانی نبود. پس از تفصيل بالا، سوال را با عبارات ديگری مطرح ميکنيم. ــ آيا اگر نيروی سومی نسبتاً نيرومند وجود ميداشت، قيام مسلحانهء ثور صورت ميگرفت يا خير؟ ــ اگر پاسخ به سوال بالا آری باشد، آيا در آن صورت سيستم تک حزبی يگانه راه انکشاف حوادث ميبود؟ ــ و در همين رابطه سوال ديگری مطرح ميشود که اگر نيروی متوسط يا ميانه يا معتدل نسبتاً قوی وجود ميداشت، آيا نميشد که سياست مشهور مصالحهء ملی به ثمر بنشيند و کار به فاجعهء ثور دوم نکشد و پس از آن اليگارشی طالبی برقرار نگردد؟ سوال ديگری که مطرح ميشود با سوال اول به کلی بی ارتباط نيست. سوال دوم ــ آيا معقول و به جا است که کدام سازمان اجتماعی که خود را متعلق به خانوادهء چپ ميداند و تا کنون غير از بازنگاری اهداف عام دادخواهانه و پخش دوبارهء آنها هنوز کار ديگری را انجام نداده باشد (ناگفته نماند که در آرشيف جنبشهای چپ جهانی اين اهداف عام به تفصيل و در زبانهای مختلف وجود دارد و ترجمه کردن آنها و يا بازنگاری کردن آنها هيچکس را تيوريسن نميسازد)، بدون اينکه مورد حمله از جانب يک حزب سياسی قرار گرفته باشد که در شرايط پيچيدهء کشور فعاليت خود را آغاز کرده است، به اين حزب يورش ببرد و حمله کند و آن حزب را متهم به وابسته بودن به سازمانهای امپرياليستی نمايد و آنهم از طريق يک نامهء به اصطلاح رسيده از کابل که نام و هويت نگارندهء آن نيز مخفی باقی ميماند؟ اين سوال را نيز اندکی بايد شگافت و از يک زاويهء ديگر نيز مطرح کرد. فرض کنيم که حزبی که اعضای آن در شرايط پيچيدهء کشور ثبت نام کرده اند و تعداد شان دهها يا صدها مرتبه بيشتر از سازمانهای به اصطلاح «انترنيتی» ميباشد، ادعای چپ بودن را هم نداشته باشد، آيا اين حمله از جانب يک سازمان «انترنيتی» به آن حزب راجستر شدهء داخل کشور که اگر چپ نباشد، معتدل که در هر صورتش هست، تيشه زدن به ريشه های نهال نورس آن نيروی سومی نيست که بايد در هر جامعه وجود داشته باشد؛ اگر قرار باشد که کشورما دوباره به کام فاجعه يی بدتر از گذشته نيفتد؟ لطفاً در رابطه با سوالات مطرح شده نظريات تان را برای نشر در اين سايت بفرستيد. و لطفاً شما نيز سوالات ديگری را مطرح سازيد! دريافت و ارايهء پاسخ های بايسته به اين سوالها و به سوالهای ديگری که مطرح خواهند شد، به گونه يی در نزديک شدن و همکاری بين نيروهای چپ کمک خواهند کرد. ويب سايت «گروه فشار» به زودی مطالب ديگر نيز به نشر خواهند رسيد. مطالب تان را به ما ایمیل کنید! آدرس ایمیل سایت: grohe.feshar@yahoo.com

Kostenlose HP-Vorlagen und Buttons