"มังสวิรัติ กินให้เป็นไม่ขาดสารอาหาร"

คุณอาโส่ย อายุ 72 ปี กินเจมาถึงปัจจุบันนับได้ 20 ปี
เธอมีอาการอ่านเพลีย ขาไม่มีแรงและปวดเข่า ผมถามไถ่ในวิธีการกินของเธอ
ก็พบว่าเธอกินเจอย่างแบบฉบับชาวจีน คือกินข้าวต้มกับซีอิ๊วและะผักกาดดอง
บางวันมีถั่วคั่วกับเกลือหนำเลี้ยบ นั่นคือมื้อเช้า
มื้อเที่ยงกับมื้อเย็น อาหารหลักของเธอก็คือข้าวขาว
กับกับข้าวประเภทผักตุ๋นวุ้นเส้น โปรตีนถั่วประเภทหมี่กึงที่ทำในรูปแบบต่างๆ
และเห็ดฟาง แต่วิธีปรุงแต่ละอย่างล้วนมันสุดๆ ทำกับข้าวแต่ละครั้งก็ทำไว้กินหลายวัน
เพราะเธอกินคนเดียวในบ้าน บางมื้อเธออยู่คนเดียวที่บ้าน
หากขี้เกียจ ก็ละมื้อเที่ยงเสีย รอลูกๆ กลับบ้านค่อยมากินมื้อเย็นกัน
ดังนั้น แม้ลูกๆ ของเธอจะเป็นนักธุรกิจ ส่งเสื้อไปขายเมืองนอกปีละหลายสิบล้าน
เธอก็ไม่วายป่วยเป็นโรคขาดสารอาหาร แถมเบาหวานมากัดกินสุขภาพของเธอเข้าไปทุกวัน
ตัวอย่างการกินมังสวิรัติแบบเจจีนเช่นนี้ จึงมักเป็นจุดอ่อนในความคิดของนักวิชาการอาหารอยู่เสมอ
ที่จะเน้นย้ำว่า "กินมังสวิรัติทำให้ขาดสารอาหาร" บางครั้งก็มีคำเตือนว่า
"ระวังเลือดจาง ระวังขาดธาตุเหล็ก" ในโลกของผู้รักเนื้อ
แหล่งของโปรตีนสำคัญคือเนื้อสัตว์ รวมกระทั่งแหล่งของธาตุเหล็กด้วย
กลับมาที่ซูริก รุท คุนซ์-เบอร์เชอร์ เจ้าสำนักเบอร์เชอร์-เบนเนอร์
นอกจากย้ำว่า แหล่งโปรตีนจากการผสมผสานผัก