ล้มให้เห็นหน้านาย ตายให้เห็นหน้าเจ้า
จะทำอะไรก็ต้องให้มีสิ่งเป็นกำลังอุดหนุน


ลงไปบันไดสามขั้นแล้ว หันหาความสุขยาก
ที่อื่นก็ไม่มีความสุขเท่ากับที่บ้าน


ละเลงขนมเบี้ยงด้วยปาก
พูดง่ายกว่าทำ

ลิ้นกับฟันยังรู้จักกระทบกัน
พี่น้องบางทีก็ทะเลาะกัน

ลืมตัวเหมือนวัวลืมตีน
ลืมพื้นเพดั้งเดิมของตนเมื่อได้ดีขึ้น


ลูกไก่อยู่ในมือ จะบีบก็ตาย
แล้วแต่ผู้มีอำนาจเหนือจะเมตตา


ลูกเมียอย่าสรรเสริญ
(สุภาษิตพระร่วง) คนเหล่านี้ถือว่า ถ้าสรรเสริญแล้วมักเหลิง


ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น
ลูกย่อมไม่ผิดจากพ่อแม่


ลูกยางหล่นไกลต้น
ลูกย่อมไม่ผิดจากพ่อแม่


ลูกศิษย์มีครู
คนมีครูมีเกียรติ ศรีปราชญ์ยังมี
"เราก็ศิษย์มีอาจารย์หนึ่งบ้าง"

..เล่นกับหมา หมาเลียปาก เล่นกับสาก สากต่อยหัว
เล่นแร่แปรธาตุ ผ้าขาดไม่รู้ตัว..
คิดรวยด้วยวิธีเล่นแร่แปรธาตุ มีแต่ทางหายนะ
เพราะจทำตะกั่วเป็นทองได้นั้นเหลือวิสัย


เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง
ทำงานใดได้กินเศษกินเลยจากงานนั้น


โลภมากลาภหาย
ทำอะไรด้วยความโลภมักเสียสิ่งที่ควรได้
คือเสียของเล็กเพราะอยากได้ของใหญ่

ลางเนื้อชอบลางยา
คนแต่ละคนมีจิตใจต่าง ๆ กันไป