๏ น้ำใจคือหลั่งฟ้า

เมฆอยู่ถึงเมืองบน

เมตตาชื่นใจคน

โศกเร่งหายภายหน้า

๏ ไตรปิฏกนั้นยิ่งฟ้า

ธรรมปิฏกพระมหัศจรรย์

แทงตลอดยอดธรรมขันธ์

ฟ้าส่งคราโลกแห้ง

๏ สยามวิเศษนั้นบ่สั้น

โลกบ่แล้งคนดี

ธรรมปิฏกดิลกเลิศวิถี

อมตะเลอโลกไซร้

๏ มหาสมุทรกรรมแห่งแก้ว

แสนกว่าโกฏิโลกธาตุ

ไตรปิฏกซ่อนมิติขนาด

รอมนุษย์มณีอุบัติแล้ว

๏ มหาสมุทรญาณแจ่มแจ้ง

ส่องสว่างสังสารวัฏฏ์

โลกุตร พระโพธิสัตว์

เล็งสรรพสัตว์ภพกว้าง

๏ มหัศจรรย์ขวัญแห่งฟ้า

คือพุทธศาสน์วิเศษอัน

สรรพสงฆ์สิ่งสำคัญ

เกิดมนุษย์มณีรุ้งแพร้ว

๏ มหัศจรรย์มนุษย์มณีสมณแก้ว

ยอดยิ่งสงฆ์เลิศดิลก

อัจฉริยเพ่งเพียรยก

เหนือมิ่งขวัญดินฟ้า

๏ หฤทัยไหวกราบไหว้

ตราบล่วงช่วงชีวี

ภพอื่นชื่นชมวิถี

รอยบาทตามท่านไซร้

๏ เกียรติยศอยู่คู่ฟ้า

เรืองรุ่งบุญฤทธิ์ชิด

ธรรมปิฏกเลิศสถิตย์

รอยบาทท่านกรานเกล้า

๏ ศิริทิพย์ ดั่งเทพไท้

ศิริ รุ่งฟ้าไอศวรรย์

ศิริ วิริยะวัตรฯ อัน

ศิริ เกียรติยศเพริศแพร้ว