มหากาพย์ภารตะเป็นเรื่องราวของกษัตริย์แห่งวงศ์ภรต
เกียรติคุณของราชวงศ์ภรตปรากฏอยู่ในมหากาพย์ชิ้นนี้ทั้งหมด และ "ภรต"
นี่เองเป็นที่มาของคำว่า ภารต(ะ) อันเป็นชื่อของเผ่าพันธุ์และประเทศอินเดีย
โอสถล้างตาช่วยให้นัยน์ตาสว่างขึ้นได้ฉันใด
มหากาพย์มหาภารตะก็ช่วยให้โลกเกิดความสว่างไสวขึ้นได้ฉันนั้น จิตใจมนุษย์จักเบิกบานได้ด้วยมหากาพย์มหาภารตะ
ดุจเดียวกับที่อัมพุชชาติเบิกบานได้ด้วยแสงพระจันทร์ มหากาพย์มหาภารตะเป็นประทีปที่ทำลายความมืดมนอนธกาล
และอำนวยแต่ความสว่างสดใส มหากาพย์มหาภารตะเป็นพฤกษชาติอุดมด้วยดอกใบที่ไม่รู้จักอับเฉา
หากมีผลอันหอมหวาน
มหากาพย์มหาภารตะพรรณนาถึงความยิ่งใหญ่ของราชวงศ์กุรุ
(แห่งแคว้นกุรุรัฐ) ความดีงามของนางคานธารี ความปราดเปรื่องด้วยปัญญาของท้าววิทูร
ความอดทนหนักแน่นของนางกุนตี ความเป็นเทพเจ้า (ทิพยภาวะ) ของพระกฤษณะ
ความซื่อสัตย์ของพี่น้องปาณฑพทั้ง ๕ และกรรมชั่ว (บาปกรรม) ของลูกชายของท้าวธฤตราษฎร์
กาลเวลาเป็นผู้สร้าง
กาลเวลาเป็นผู้ทำลาย
กาลเวลาเป็นเพลิงเผาไหม้
กาลเวลาเป็นเครื่องดับไฟนั้น
กาลเวลาเป็นเทพเจ้าแห่งการสร้างสรรค์ทั้งความดีและความชั่ว
กาลเวลาฟาดฟันเราให้หมองมัวและมอดม้วย
กาลเวลาช่วยสร้างสรรค์เราขึ้นมาใหม่
กาลเวลาไม่เคยหลับไหลในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างหลับหมด
กาลเวลาเท่านั้นที่ยืนยงคงยศในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างล้มล่ม
ปัจจุบัน
อดีต และอนาคต อันอุดม ล้วนเป็นลูกของกาลเวลา
โอ้!
เหตุผลเจ้าหนา เจ้าจงตระหนักไว้ดั่งที่ได้พรรณนามานี้เถิด แล้วความเข้มแข็งจะบังเกิดแก่สูเจ้า!
การศึกษามหากาพย์มหาภารตะ
พึงกระทำด้วยจิตอันมีศรัทธา ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นแล้ว แม้ศึกษาจริง
ๆ เพียงหน้าหนังสือหน้าเดียว ก็จะช่วยชำระล้างจิตใจของผู้ศึกษาให้ใสสะอาดได้
มหากาพย์มหาภารตะมีความเลอเลิศอยู่ในท่ามกลางงานวรรณกรรม ดุจเดียวกับเนยใสมีความเลอเลิศอยู่ในท่ามกลางนมเปรี้ยว
พราหมณ์มีความเลอเลิศอยู่ในท่ามกลางฝูงชน น้ำอมฤตมีความเลอเลิศอยู่ในท่ามกลางเภสัชทั้งหลาย
ผู้ใดที่เข้าถึงมหากาพย์มหาภารตะ ผู้นั้นย่อมปลอดภัย ทั้งนี้ก็เพราะว่าการบำเพ็ญคุณธรรมก็ดี
การศึกษาก็ดี การแสวงหาความจริง และการแสวงหาทรัพย์สินก็ดี เหล่านี้ล้วนเป็นกุศลกรรม
การนำสิ่งเหล่านี้ไปใช้ในทางที่ผิดต่างหากที่ก่อให้เกิดภยันตราย
เพราะฉะนั้น
สัตบุรุษพึงละทิ้งความเฉื่อยชา แล้วเร่งบำเพ็ญคุณงามความดี ความดีเท่านั้นที่เป็นมิตรของมนุษย์
ก็ใครเล่าจะสามารถครอบครองทรัพย์สิน และลูกเมียไว้ได้ตลอดไป ใครเล่าจะสามารถนำสิ่งเหล่านี้ติดตัวไปได้ในชีวิตข้างหน้า
กรุณา
- เรืองอุไร กุศลาสัย
แปลและเรียบเรียง
|