ข้าวตอกดอกมะเขือ > ตามเยี่ยงอย่างแก้วมณีแห่งชีวิต
 
   

เสฐียร สถิตคุณค่าแท้

แด่มนุษย์ โลกนา

โกเศศ วิเศษแก่นวิสุทธิ์

ค่าแก้ว

นาคะ ทิพย์ร่ายพระพุทธ

มนต์มิ่ง เปรียบฤา

ประทีป สวรรค์สว่างแพร้ว

พร่างฟ้าวรรณศิลป์ ฯ
   

พรหมมินทร์กินงอกง้วน

ดินหอม ก็ดี

บุปผชาติอาจตรมตรอม

อกไหม้

อักขระน่าทะนุถนอม

ยิ่งกว่า

เก็บแก่นไตรปิฎกได้

ค่าล้ำโลกสาม ฯ
   

งามวรรณศิลป์ไป่สิ้น

สุคนธรส

ฤาค่าอมตะหอมหมด

โลกม้วย

วิญญานยิ่งเกียรติยศ

คงอยู่

คู่แผ่นฟ้าดินด้วย

ตราบได้นิรพาน ฯ
   

ชะเอมอ้อยร้อยสิ่งซึ้ง

วิเศษหวาน ก็ดี

ครู่หนึ่งอันตรธาน

เปื่อยไร้

วรรณศิลป์อยู่คู่กาล

กับโลก

แล้วไม่หวานชีพไว้

เพื่อได้ทิพย์ไฉน ฯ
   

อักขระฤาเสื่อมสิ้น

ศิลปศาสตร์

สองท่านชีวิตปราชญ์

เปรื่องแพร้ว

มรคานั่นวิสุทธิ์สะอาด

อิ่มทิพย์

ทางแห่งดวงใจแก้ว

แม่นแล้วอัญชลี ฯ
   

กี่โกฎิปีกี่ม้วย

อนันตกาล ก็ดี

ใหม่เอี่ยมวรรณศิลป์หวาน

เลิศแล้ว

ลายสือสื่อวิเศษงาน

แห่งทิพย์

ตามท่านเถิดเพริศแพร้ว

พร่างรุ้งมณีสมัย ฯ
   

ใดใดในโลกล้วน

อนิจจัง ก็ดี

จริงแต่นามอุโฆษดัง

คู่หล้า

ชีวิตปราชญ์เลิศขลัง

อมตะ ตามเทอญ

เยี่ยงอย่างมณีระยับฟ้า

เฟื่องฟุ้งไอศวรรย์ ฯ
   

อาถรรพณ์ขวัญเปี่ยมด้วย

งามดี

ปราชญ์เปรื่องแววรุ้งมณี

คู่ฟ้า

วรรณศิลป์ค่าวิเศษศรี

สูงส่ง

ชุบชื่นหลายชาติหน้า

นิ่งพริ้งเหนือสมัย ฯ
   

ไหวชีวิตอุทิศแด่หล้า

คณะมนุษย์

ตามเยี่ยงอย่างมหาบุรุษ

เก่งกล้า

ทางทิพย์แห่งจิตรวิสุทธิ์

วิเศษยิ่ง

คือสิ่งประเสริฐเลิศฟ้า

กว่าได้มไหศวรรย์ ฯ
   

ชีวิตนักปราชญ์ซึ้ง

กินใจ

พิมพ์อยู่วิญญานไป

โลกหน้า

ปัญญาแก่นทิพย์ใน

มิ่งมนุษย์

ถือหนึ่งพึงขลังกล้า

เพื่อฟ้าเกษมสมัย ฯ
   

อุทิศดวงใจแด่หล้า

อาถรรพณ์

เทอดค่าวรรณศิลป์สวรรค์

เพริศแพร้ว

อยู่คู่พุทธธรรมอัน

อมตะ

สถิตค่าสองปราชญ์แก้ว

ไป่แล้วอัญชลี ฯ
   

ปากกากว่าปากกาแก้ว

กายสิทธิ์

อยู่เพื่อโลกเลิศนิมิต

ไม่แล้ว

กุศลศิลป์ส่งสัมฤทธิ์

เรืองรุ่ง

ปรุงค่ามนุษย์เพริศแพร้ว

พรุ่งพริ้งอนันตกาล ๚ะ๛
   
  จาก ปณิธานกวี
  โดย อังคาร กัลยาณพงศ์

 

 


หน้าแรก
| ปัญญาชนสยาม | หนุ่มสาวดัดจริต | กังวานเกี่ยวข้อง | ข้าวตอกดอกมะเขือ | กลับสู่ด้านบน

เว็บไซต์นี้จัดทำด้วยความกระตือรือล้นของใครหลายคนนั้น
ก้อนหิน และหรือดอกไม้ กรุณาหารือกับนักการ
พยายามปรับปรุงข้อมูลครั้งล่าสุด เมื่อวันที่
กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๘