เธอไม่ชอบฉัน แต่จะแปลกอะไรเล่า? เธอจะต้องเป็นนักโทษของฉันอยู่ตราบชั่วกาลนาน รอบ ๆ ข้อมืออันว่างเปล่าของเธอนั้นเล่า สายโซ่แห่งความปรารถนาของฉันจะส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋งอยู่ตลอดไป

ไม่ว่าเธอจะย่างก้าวไปสู่ ณ ที่ใด จะเป็นกลางวันหรือกลางคืนก็ตาม ฉันจะติดสอยห้อยตามเธอไปด้วยประหนึ่งเงาประจำตัว เธอจะหลีกลี้หนีหน้าฉันไปไหนไม่ได้ดอก

เธอจะไม่มีวันหลบพ้นจากใบหน้าอันดำมืดของฉันไปได้ ใบหน้าที่มีแต่จะทวีความดำทะมึนยิ่งขึ้นด้วยความมืดมนภายใน ลมหายใจของฉันจะออกมาแผดเผาแขนขาของเธอ ให้กร้านกรำไปด้วยการเต้นระทึกประดุจกลองบ้าของหัวใจดวงนี้ แล้วทรวงอกอันไหวหวั่นของเธอก็จะต้องหดหู่ไปด้วยความทุกข์ทรมานและหวาดกลัว

ในท่ามกลางรัตติกาลอันดึกดื่น เมื่อเธอไม่อาจจะหลับลงได้เพราะภาระอันหนักอก เธอจะลุกขึ้นนั่งด้วยความงงงวยและสั่นระริก แล้วเธอก็จะได้เห็นนัยน์ตาของฉันดูดดื่มเอาความน่ารักแห่งใบหน้าของเธอ ไว้ด้วยความกระหายที่ไม่มีวันจะบรรเทาเบาบางลงได้ เมื่อใดที่เธอหันไปมองบนฟากฟ้า เธอก็จะเห็นใบหน้าอันซีดเซียวของฉันสลัว ๆ อยู่บนก้อนเมฆ ฉันจะสิงสู่อยู่กับเธอ ดังเช่นการละเมอเพ้อฝันที่น่าเกลียดกลัว เหมือนยาจกผอมโซเหลือแต่โครงกระดูก ฉันจะยืนอยู่ต่อหน้าเธอ แล้วก็ขอทานจากเธอด้วยน้ำตาที่ไหลรินตลอดรัตติกาลอันยาวนาน เราจะอยู่ด้วยกันเหมือนกับปิศาจอยู่คู่กับฝี

เปรียบประหนึ่งว่า โลกทั้งผองได้อันตรธานไป ในท่ามกลางอุทกภัยในท้องมหาสมุทรอันปั่นป่วนด้วยมรสุมร้าย มีแต่เธอกับฉันเท่านั้นที่เป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมอันเดียวกัน เธอยิ่งดิ้นรนที่จะผละจากอ้อมแขนของฉันมากเพียงใด วงแขนของฉันก็ยิ่งกระชับรัดเธอไว้แน่นมากขึ้นเพียงนั้น

ความหิวโหยของฉันมีครุวนาเหมือนหนึ่งท้องฟ้า มันจะไม่ีมีวันลดน้อยถอยลงได้ อุปมาดั่งยุคติดตามด้วยยุค และศตวรรษติดตามด้วยศตวรรษ

ความตายยืนอยู่เบื้องหลังชีวิต ความกลัวอยู่เบื้องหลังความหวัง กลางคืนติดตามกลางวัน เหมือนกับคนรักต้อยตามกันไป ไม่มีแสงสว่างที่ปราศจากเงามืด นี่คือกฎของธรรมชาติ เบื้องหลังความงามมีเงาของราหูติดตามอยู่ชั่วนิจนิรันดร

เรืองอุไร - กรุณา กุศลาสัย

ถอดความจาก The love of Rahu

นิพนธ์โดย รพินทรนาถ ฐากูร

หมายเหตุ พระราหู ตามคติของฮินดูนั้นคือพญายักษ์ผู้น่าสพึงกลัว คอยแต่จะหาโอกาสบดบังพระจันทร์ทั้งกลางวันและกลางคืน จนกระทั่งอย่างน้อยครั้งหนึ่งในปีหนึ่ง พระราหูก็สบโอกาสนี้ และสามารถเอาชนะจันทราได้อย่างเด็ดขาด - ผู้แปล