รายงานเพิ่มเติมภาพการประชุมพบปะกันเมื่อวันอาทิตย์ที่สวนรถไฟอีกที เผื่อใครไม่ได้มา จะได้เห็นภาพชัดขึ้น (เผื่อจะอยากมาเจอพวกเราในคราวต่อไปค่ะ)

วันนั้น เวลาเที่ยงตรงตามนัด เพื่อนผู้ตรงเวลาของเราก็ไปเฝ้าที่ศาลากันแล้ว คนนึงเฝ้าศาลาสีเขียว อีกคนเฝ้าศาลสีชมพู อีกสองคนอยู่หน้าประตู (แล้วจะเจอกันไหมหนอ) ต่อมา หลายคนค่อยๆ ทยอยมา โทรศัพท์ถามทาง ออกไปรับกันเป็นระยะ ระหว่างนั้นก็กินกันฆ่าเวลา บางคนก็ขี่จักรยานชมสวนที่กว้างใหญ่ ดูหน้าตามีความสุขกันดี

อย่างที่แอ๋มนับ น่าจะมีคนมาร่วมยี่สิบกว่าคน สิบคนน่าจะเป็นพวกฮาร์ทคอร์ (เขียนไงหว่า) ที่มาประจำ ที่เหลือ เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นครูบาอาจารย์ที่มาใหม่ (แต่จะมาอีก) คนแก่ (แต่ใจหนุ่ม) ก็ได้แก่ พี่ชัยวัฒน์ ถิระพันธุ์ หนุ่มที่พลังล้นไม่หมดสิ้น พี่กฤษนันท์ นักฟิสิกส์ จากเบอร์ลิน ที่มาเที่ยวบางกอกพอดี และอาจารย์กิตติศักดิ์ พี่ใหญ่ของเราจากมธ. นอกจากนี้ มีฝรั่งมาร่วมงานด้วยสี่คน หนึ่งในนั้นมาจากองค์กร DAAD ที่ให้ทุนพวกเราหลายคนไปเรียน (งานนี้สาวนีนาเธอขอมาร่วมเองด้วยความสนใจยิ่ง) กับอีกหนึ่งคือ ! Georg หนุ่มหล่อรวยไอเดีย จากนิติ มธ. ที่เราได้เจอหลายหนแล้ว นอกจากนี้ พี่ๆ จากสมาคมศิษย์เก่าเยอรมันสองคน ก็ได้มาเยี่ยมเราด้วย

การคุยแลกเปลี่ยนบรรยายเรื่อง ...ควอนตัมกับเอ็ง.. เป็นไปอย่างน่าตื่นเต้นสนุกสนาน วิทยากร ดร.ยู ของเรามาพร้อมกับกระดานไม้สีสวย ที่เธอและอาจารย์ดร.จา เพื่อนซี้ ลงทุนซื้อมาเป็นสมบัติของกลุ่ม (ใช่ป่าว) ยูโยนการเปิดงานไปให้แอ๋มอ่านถ้อยคำจากหนังสือของเฟย์แมน นักฟิสิกส์ใหญ่เป็นภาษาอังกฤษสำเนียงนอริช ข้าพเจ้าแปลโดยสรุปว่า .. ถ้าเป็นไปได้ เจ้าจงเกิดมาโดยปราศจากการรับรู้เรื่องควอนตัมจะดีที่สุด ไม่งั้นเจ้าจะปวดหัว ท้องอืด อาหารเป็นพิษ ฮ่าฮ่า..

จากมุมมองของข้าพเจ้า ยูทำหน้าที่ของเธอได้อย่างดีที่สุด เธอพยายามอธิบายแนวคิดทางวิทยาศาสตร์ยุคก่อนควอนตัมถึงยุคใหม่ๆ ที่ต้องใช้เวลาพัฒนาการเป็นร้อยๆ ปีให้ชาวบ้านตาดำๆ พอจะเข้าใจ (เลาๆ) ได้ในไม่กี่ชั่วโมง เพื่อนๆ พี่ๆ ที่มา ก็ได้ช่วยกันทำหน้าที่ให้ความกระจ่าง แลกเปลี่ยนเปิดกะลาให้แก่พวกเราได้อีกมาก ไม่ว่าพ่อบรรพตจากปารีสที่ช่วยเสริมยูเป็นระยะ หรืออาจารย์กิตติศักดิ์ที่แถมมุมมองแบบอื่นๆ โดยเฉพาะมุมมองของนักปรัชญาสาขาอื่นเข้ามา หรือพี่ชัยวัฒน์ที่ชี้ให้เห็นคุณค่าของวิชาวิทยาศาสตร์ที่มีประโยชน์มากในการค้นหาวิธีสร้างพลังให้ชีวิต ข้าน้อยผู้โง่เขลารู้สึกขอบคุณทุกท่านที่มาสร้างสีสันให้งานนี้ สนามหญ้าสีเขียว แสงแดดใสๆ  กับลมเย็นๆ และกิจกรรมสร้างสรรค์ในวันนั้นให้คุณค่าดีๆ แก่ชีวิตพวกเราอย่างแน่นอน หลังเหตุการณ์ หลายคนบอกว่า! รู้สึกดี บางคนรู้สึกเวลาน้อยไป หลายคนอยากมีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดเห็นมากกว่านี้ มีเพื่อนเราคนหนึ่งบอกว่า เขามีความสุขอันประณีต ฟังแล้วน่าตื่นเต้นไหมคะ

โด่ง รายงาน