คุณนงลักษณ์ อุตตพันธ์ อยู่ที่จังหวัดระยอง เล่าว่า
เมื่อกว่า ๑๐ ปีมาแล้ว สมัยเรียนอยู่ที่วิทยาลัยเกษตรกรรม วิทยาเขตพิษณุโลก ผู้อำนวยการสถาบันที่เรียนอยู่ เคยพานั่งรถไปเยี่ยมชม วัดพระธรรมกาย จากนั้นไม่เคยไปที่วัดอีกเลย มัวแต่ทำหน้าที่เลี้ยงดูลูกๆ และผู้คน ในครอบครัว
ตรงข้ามกับน้องสาว ชื่อคุณบังอร เจริญสมบัติ เมื่อย้ายมาอยู่กับคุณนงลักษณ์แล้ว มีโอกาสเดินทางไปปฏิบัติธรรมที่ วัดพระธรรมกาย อยู่เสมอ และยังได้ชักชวนคุณนงลักษณ์ให้ทำบุญ สร้างพระธรรมกาย ประจำตัว สำหรับตนเองและสมาชิก ในครอบครัวทั้งหมด ๖ องค์
วันที่ ๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๔๑ น้องสาวและแม่บ้านของคุณนงลักษณ์ เดินทางไปร่วมงานฉลองความสำเร็จ ของการทำบุญสร้าง พระธรรมกาย ประจำตัว ประดิษฐานที่แกนกลาง มหาธรรมกายเจดีย์ ได้ครบจำนวน ที่วัดพระธรรมกาย เมื่อกลับมาถึงบ้านก็ดึกมาก เป็นเวลา ตีหนึ่ง ของวันที่ ๗ กันยายน พ.ศ.๒๕๔๑
คุณนงลักษณ์เป็นคนลุกจากที่นอน มาเปิดประตูบ้านให้ ในใจคิดว่า ทั้งสองคนคงอ่อนเพลียและ ง่วงนอน เพราะกลับดึกกว่าปกติมาก พอเปิดประตูออก เห็นทั้งคู่ยืนยิ้ม ท่าทางมีความสุขเป็นที่สุด แล้วยังรีบจับตัวคุณนงลักษณ์นั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเล่าเรื่องปาฏิหาริย์บนท้องฟ้าให้ฟัง
คุณนงลักษณ์พอจับใจความได้ว่า ขณะที่กำลังร่วมกันถ่ายภาพประวัติศาสตร์ที่มหาธรรมกายเจดีย์อยู่นั้น ทุกคนเห็นท้องฟ้า เป็นสีสดใส สวยงาม สามารถมองดวงอาทิตย์ได้ เย็นตาเหมือน มองดวงจันทร์ ภายในดวงอาทิตย์มีภาพต่างๆ ปรากฏ อยู่ เป็นภาพของพระเดชพระคุณ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญบ้าง เป็นภาพของพระธรรมกายบ้าง เป็นภาพดวงแก้วบ้าง ดวงอาทิตย์นั้นหมุนได้ รอบตัว มีรัศมีเป็นสีต่างๆ สวยงาม อย่างบอกไม่ถูก ทั้งยังทำอาการเหมือน สิ่งมีชีวิต คือกระพริบได้ เลื่อนเข้าเลื่อนออกได้ รอบๆ ดวงอาทิตย์มีวงแหวนสว่างไสว เป็นประกายเจิดจ้า หมุนเร็วมาก คุณนงลักษณ์ได้ฟังแล้ว ก็หายง่วงนอนเป็นปลิดทิ้ง เกิดความปีติเต็มเปี่ยมขึ้นมา ทั้งๆ ที่ตนเองไม่ได้เป็นคนเห็น
จากนั้นน้องสาวก็เล่าถึงอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุให้กับพี่สาว ฟังและบอกว่า เธออยากได้ไว้บูชามาก แต่ไม่มีกำลังทรัพย์ เพียงพอ คงต้องขอบูชา เพียงภาพถ่ายของท่านเท่านั้น พร้อมทั้งแนะนำว่า พี่สาวควรทำบุญสร้าง องค์พระธรรมกาย ประจำตัวประดิษฐาน ที่แกนกลาง มหาธรรม กายเจดีย์ไว้สักองค์ เพราะพี่พอมีกำลังทรัพย์ที่จะทำได้
เมื่อแยกกันเข้านอน เวลาประมาณตี ๒ คุณนงลักษณ์นอนไม่หลับ คิดวนเวียน ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำบุญดีหรือไม่ ใจหนึ่งมีศรัทธาเต็มที่ อีกใจหนึ่งก็เกรงว่า สามีจะไม่อนุญาต จนเกือบสว่างจึงตัดสินใจได้ จะต้องสร้างพระธรรมกายประจำตัวที่ แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์ โดยไม่บอก ให้สามีทราบ
ตอนสายวันที่ ๗ กันยายน น้องสาวคุณนงลักษณ์โทรศัพท์มาจากที่ทำงานว่า เพื่อนกัลยาณมิตรที่ไปวัดพระธรรมกายด้วยกันเสมอ จะมาขอ กู้เงินพี่สาวไปทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว ประดิษฐานที่แกนกลาง มหาธรรมกายเจดีย์ คุณนงลักษณ์รีบปฏิเสธทันที ที่จริงก็ยังมีเงินเหลือ อีกหลายหมื่นบาท พอที่จะให้กู้ได้
วันเดียวกันนั้นเอง เวลาประมาณ ๑๑ นาฬิกา ขณะที่คุณนงลักษณ์ขับรถไปธนาคาร ก็คิดถึงเพื่อนของน้องสาวที่มาขอยืมเงินว่า ทำไมจึงมี ศรัทธามากมาย จนกระทั่งยอมทำบุญ ด้วยการกู้เงิน เรียกว่า ทุ่มกายถวายชีวิตทีเดียว เมื่อกู้ไม่ได้ คงผิดหวังและเสียใจมาก ถ้าตนเองยอมให้กู้ เขาคงดีใจ สมหวังและคงมีความสุขมาก
พอคิดขึ้นมาได้ดังนี้แล้ว ก็รู้สึกปีติ มีความสุขใจขึ้นมาทันที จึงขับรถแวะเข้าที่ห้างสรรพสินค้า ข้างทาง โทรศัพท์บอกน้องสาวว่า ตกลงให้ เพื่อนของน้องสาวยืมเงิน น้องสาวคุณนงลักษณ์ดีใจมาก
หลังจากที่บอกให้น้องทราบแล้ว คุณนงลักษณ์เองคิดว่า จะต้องทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว ประดิษฐานที่แกนกลาง มหาธรรมกาย เจดีย์ ให้ตนเองด้วย
ในตอนเย็น เมื่อน้องสาวกลับมาถึงบ้านก็สารภาพว่า ตัวเธอเอง ก็ต้องการขอยืมเงินพี่สาวทำบุญเช่นกัน คุณนงลักษณ์บอกกับน้องสาวว่า ตนเองก็ต้องการทำบุญเหมือนกัน แต่ขณะนั้นเหลือเงินไม่พอ สร้างพระธรรมกายประจำตัว ถึง ๒ องค์เสียแล้ว จะขอสามีก็เกรงใจ แต่ไม่กล้า พูดตอบไป ยิ่งเห็นน้องสาวหน้าตาสลดลง น่าสงสารมาก รู้สึกทนเห็นไม่ได้ อาจเป็นเพราะบุญของน้องมีมาก คุณนงลักษณ์จึงออกปากให้น้องสาว ยืมเงิน
เมื่อตอบน้องสาวไปแล้ว ตนเองกลับรู้สึกใจคอเหี่ยวแห้ง เพราะไม่มีเงินพอที่จะทำบุญ สร้างพระธรรมกาย ประจำตัวที่แกนกลาง สำหรับ ตัวเอง จะพูดกับสามีก็ไม่กล้า เพราะเคยพูดเกริ่นๆ ไปแล้วครั้งหนึ่ง เขาก็ไม่เห็นด้วย
ระยะนั้นคุณนงลักษณ์นอนไม่หลับหลายคืนติดต่อกัน เพราะอยากทำบุญ จึงท่องบทสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ สวดวันละนับครั้ง ไม่ถ้วน อธิษฐานขอพร ให้สามีใจอ่อนยอมให้เงิน น้องสาวเองก็เสียใจ ที่พี่ไม่ได้ทำบุญ จึงช่วยกันสวดสรรเสริญ พระมหาสิริราชธาตุ และทำสมาธิ ภาวนาขอพรเป็น การใหญ่
สองสามวันผ่านไป คุณนงลักษณ์จึงตัดสินใจพูดกับสามีเรื่องขอเงินมา ทำบุญ สามีไม่พูดอะไร ไม่บ่นไม่ว่า แต่ทำอาการยิ้มและหัวเราะ ซึ่งคุณนงลักษณ์ถือเอาว่า เป็นอาการยินยอมอนุญาต คุณนงลักษณ์ดีใจมาก ถึงกับนอนไม่หลับ ต้องนึกถึงภาพ พระมหาสิริราชธาตุตลอดเวลา จึงนอนหลับสบาย
อย่างไรก็ตาม ก็ยังไม่สิ้นสุดอุปสรรค เช้าวันที่ ๑๑ กันยายน พ.ศ.๒๕๔๑ สามีคุณนงลักษณ์ยังไม่ทันให้เงินภรรยา เพราะต้องรีบเดินทาง ไปจังหวัดราชบุรี เนื่องจากคุณย่าป่วยหนัก ทำให้คุณนงลักษณ์รู้สึกน้อยใจว่า ตนเองบุญน้อยจริงๆ คงไม่มีวาสนาได้ทำบุญ สร้างพระธรรมกาย ประจำตัวแน่แล้ว ดูมีอุปสรรค ไปเสียหมด
แต่คุณนงลักษณ์ก็ไม่ย่อท้อ ยังสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุและขอพรท่าน ให้ได้มีเงินมาทำบุญ ขออยู่บ่อยๆ ทั้งวันทั้งคืนว่า ขอให้ลูก มีบุญ มีบารมี ได้ทำบุญสร้าง พระธรรมกายประจำตัว ที่แกนกลางด้วยเถิด
แล้วเรื่องอัศจรรย์ก็บังเกิดให้เห็น เพียงวันเดียว คนที่มีหน้าที่เก็บเงินวงแชร์ที่คุณนงลักษณ์ ร่วมเล่นไว้ก็มาหา บอกว่า ไม่รู้เป็นอย่างไร เดือนนี้ไม่มีลูกแชร์คนไหน เปียแชร์เลย ทุกเดือนเห็นแต่แย่งกัน เพราะฉะนั้นเดือนนี้ ให้คุณนงลักษณ์เป็นคนรับเงินไปโดยไม่ต้องเปีย
นอกจากคุณนงลักษณ์เองดีใจแล้ว คนที่ดีใจมากที่สุดอีกสองคนก็คือ น้องสาวและเพื่อน เพราะทั้งคู่รู้ว่า คุณนงลักษณ์เสียสละให้พวกเขา ได้ทำบุญก่อน ต่างพยายามช่วยกัน สวดสรรเสริญ ช่วยกันอธิษฐานต่อ พระมหาสิริราชธาตุ พอประสบความสำเร็จ จึงปีติกันทุกคน
ชีวิตของพี่น้องคู่นี้ นับเป็นตัวอย่างที่ดีของคนในโลก คนพี่มีครอบครัว นับจากครั้งแรกที่เคยมาวัดพระธรรมกาย เป็นเวลาสิบกว่าปี แล้วไม่มี โอกาสได้ไปวัดอีก วันหนึ่งๆ จิตใจวนเวียนอยู่แต่เรื่องคนในบ้าน หรือในหน้าที่การงาน ซึ่งจะได้ความสุขใจน้อยมาก
คนน้องเป็นสาวโสด วันหยุดจากทำงาน เข้าวัดให้ทาน รักษาศีล ปฏิบัติธรรมเจริญสมาธิภาวนากับเพื่อนกัลยาณมิตร ไม่ต้องกังวลอะไรมาก กับคนในบ้าน เพราะไม่ใช่ความรับผิดชอบโดยตรง กอบโกยแต่บุญกุศล ให้ตนเอง ได้เต็มที่ตลอดเวลา ยิ่งถ้าเป็นชายโสด จะได้บุญได้บารมี ยิ่งกว่า นี้ เพราะสามารถได้บุญใหญ่ ขนาดบวชเป็นพระภิกษุ ได้บุญบารมี นับเป็นกัปๆ ได้รับประโยชน์ทั้ง ตนเองและผู้อื่น ทั้งประโยชน์ปัจจุบันภพนี้ ประโยชน์ภพหน้า และประโยชน์อย่างยิ่งคือ ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดกันอีก
ผู้มีปัญญา ถ้ายังมีชีวิตเป็นโสดอยู่ ขอได้โปรดพิจารณาตรงนี้ เวลาของชีวิตหมดไปเท่าๆ กัน คนที่ครองเรือน ย่อมขาดทุนในการที่จะได้บุญ ได้บารมีตลอด ตรงข้ามกับคนที่เป็นโสด สามารถสร้างบุญกุศลกลั่นเป็นบารมีได้เต็มที่ เป็นกำไรยิ่งใหญ่ของชีวิต
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ทุกชีวิตจบลงที่เชิงตะกอน ร่างกายมอดไหม้เป็นเถ้าถ่านคือ ดิน น้ำ ลม ไฟ มีเพียงบุญกับบาปที่ตามไปเป็นเพื่อน คนใน ครอบครัวที่คิดว่า รักกันสุดหัวใจ ไม่มีใครยอมไปด้วยเลย เลือกการดำรงชีวิตด้วยปัญญา ดีกว่าปล่อยให้กิเลสครองใจมาจูงให้เราเดิน
[สารบัญ] [ ๖๘ ] [ ๖๙ ] [ ๗๐ ] [ ๗๑ ] [ ๗๒ ] [ ๗๓ ] [ ๗๔ ] [ ๗๕ ]