คุณสายฝน สะพง อยู่ที่ตำบลท่าข้าม อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา เล่าว่า
ประมาณกว่าสิบปีมาแล้ว เคยได้รับอุบัติเหตุลื่นหกล้ม ทำให้ข้อมือเคล็ด เวลาออกแรงยกของ หรือออกกำลังกาย จะรู้สึกเจ็บปวด และ เสียวที่ข้อมือมาก
ต่อมาได้มาที่วัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก ในงานหล่อองค์พระธรรมกายประจำตัว ก่อนจะกลับบ้าน เพื่อนได้ฝากพระของขวัญ พระมหาสิริราชธาตุ รุ่นกรอบพญานาคสีทอง ไปให้คุณแม่ด้วย เพราะท่านได้ทำบุญไว้
ตลอดเวลาที่รับองค์พระของขวัญ พระมหาสิริราชธาตุไว้ในมือ คุณสายฝนรู้สึก ปลื้มปีติ และมีความสุขมาก พอกลับถึงบ้าน กำลังจะ เดินเข้าห้อง ยังไม่ทัน จะสวดสรรเสริญ องค์พระ มีความรู้สึกเหมือน ใครคนหนึ่ง มาจับข้อมือบิด เสียงดัง ก๊อก
ครั้นแล้วอาการปวดทั้งหลาย ที่มีอยู่ทั้งหมดตรงข้อมือ ก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง และไม่เคยปวดอีกเลย ไม่ว่าจะหิ้วของ หรือออก กำลังกาย มากแค่ไหน ทำให้ดีใจมาก เชื่อมั่นใน พลังอานุภาพของ พระมหาสิริราชธาตุ เป็นที่สุด ท่านช่วยคุ้มครอง ให้ชีวิต พบแต่สิ่งที่ดีงาม อะไรๆ ก็ดี ไปหมด สุขทั้งกายทั้งใจ เมื่อใดคิดจะทำในสิ่งที่ไม่ดี ก็เหมือนมีพระคอยเตือนตลอดเวลา
รายคุณสายฝนนี้ คงไม่ใช่เหตุบังเอิญแน่นอน เจ้าตัวยืนยันอยู่ว่า เหมือนมีใครคนหนึ่งมาจับมือบิด แสดงว่า ต้องเป็นเทวดา ที่ดูแล องค์พระ ท่านเมตตาช่วยเหลือ ทั้งที่เจ้าตัว ยังไม่ได้อธิษฐานจิต ขอให้ช่วย แต่ที่เล่าเรื่องมา เจ้าตัวรู้สึกรักองค์พระมาก นับแต่เพื่อน ยื่นให้ไว้ ในมือ ทำให้ผูกพันรักใคร่ เป็นกุศลจิต ทำให้เทวดา เกิดความเอ็นดูเมตตา ดังนั้น เรื่องที่พระเดชพระคุณ หลวงพ่อ กล่าวว่า ขอให้พูดกับ องค์พระท่าน เหมือนเราพูด กับผู้ใหญ่ที่เรา เคารพนับถือ มีสารทุกข์สุกดิบอะไร ก็บอกให้ท่านทราบ ท่านจะได้ช่วย
จึงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้จริง เมื่อเรารำพึงรำพัน ท่านก็ฟัง ช่วยได้ไม่เหลือวิสัย รวมทั้งเรามีบุญพอให้ช่วย ท่านย่อมไม่ดูดาย ต้องช่วย แน่นอน ไม่ใช่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พูดให้เราฟัง อย่างไม่มีความหมาย เพียงแต่ท่านไม่ได้อธิบายเท่านั้นว่า ใครเป็นคนช่วย พุทธานุภาพ หรือ เทวานุภาพ ที่จริงแล้ว น่าจะเป็นทั้ง ๒ อย่างร่วมกัน รวมทั้งบุญญานุภาพของตัวเราเองด้วย เป็น ๓ อย่าง
[สารบัญ] [๒๑๙] [๒๒๐] [๒๒๑] [๒๒๒] [๒๒๓] [๒๒๔] [๒๒๕]
[๒๒๖] [๒๒๗] [๒๒๘] [๒๒๙] [๒๓๐] [๒๓๑] [๒๓๒] [๒๓๓] [๒๓๔] [๒๓๕] [๒๓๖]