คุณเรือนคำ มีรอด อายุ ๔๗ ปี ทำงานอยู่ที่ ARGYLE St. Glen Haven 9/F, Flat-D Kowloon เล่าว่า
ได้มาเริ่มชีวิตที่ฮ่องกงเมื่อวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๓๑ โดยทำงานเป็นแม่บ้านให้กับนายชาวจีน ซึ่งก่อนที่คุณเรือนคำ จะมา ฮ่องกง เดิมเป็นคนที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง แต่พอมาอยู่ที่ฮ่องกงได้ประมาณ ๑ ปีครึ่ง พบว่า ตัวเองมีอาการเหนื่อยง่าย เป็นไข้ รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ตลอด เป็นอย่างนี้ถึงครึ่งปี จนรู้ตัวเองว่าไม่ไหวแล้ว ต้องไปหาหมอ และจะขอกลับไปรักษาที่เมืองไทย
คุณเรือนคำบอกว่า พอนายชาวจีนทราบว่าดิฉันป่วย และได้เห็นความตั้งใจของดิฉัน จึงได้พาไปหาหมอ ที่คลีนิคในฮ่องกง วันที่ ๙ เมษายน พ.ศ.๒๕๓๓ การตรวจครั้งแรกนั้น หมอไม่แน่ใจว่า เป็นโรคไทรอยด์ หรือเส้นเลือดขอด จนกระทั่ง มาตรวจครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑๒ เมษายน พ.ศ.๒๕๓๓ จึงพบว่า เป็นโรคไทรอยด์ที่คออย่างเรื้อรัง ซึ่งมีอาการบวมขึ้นที่คอ รู้สึก หนาวๆ ร้อนๆ ตลอดเวลา
เลือดที่หล่อเลี้ยงร่างกายไม่พอ จึงเกิดการวิงเวียนศีรษะบ่อยๆ กินอาหารจำพวกเนื้อ ก็ไม่ได้ มีความรู้สึก จะอาเจียนทุกครั้ง ได้แต่ทานอาหารพวกผักผลไม้
คุณหมอบอกกับคุณเรือนคำว่า โรคนี้รักษายาก และมีน้อยคนมาก ที่จะรักษาให้หายได้ ควรจะให้ส่งกลับเมืองไทย หากจะรักษา ก็ต้องใช้เงินมาก และใช้เวลารักษายาวนาน แต่นายจ้างเห็นว่า ไม่เป็นโรคติดต่อ และยังสามารถทำงานได้ จึงไม่ส่งตัวกลับ แต่ให้ไปหาหมอ ตลอดทุกเดือน และรับประทานยามาตลอด เป็นปีๆ
จนกระทั่งเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ.๒๕๓๙ คุณเรือนคำได้ข่าวว่า มีพระจากวัดพระธรรมกาย มาสอนการปฏิบัติธรรม และนำประกอบ พิธีบูชาข้าวพระ ทุกวันอาทิตย์ต้นเดือน พอทราบข่าว ก็ได้มาร่วมงานด้วย และได้มาปฏิบัติธรรม ตลอดทุกงาน จนกระทั่งได้ก่อตั้ง ศูนย์ปฏิบัติ ธรรมฮ่องกงขึ้น
คุณเรือนคำบอกว่า ดิฉันได้สร้างองค์พระให้กับตัวเอง ตั้งแต่เริ่มเปิดศูนย์ปฏิบัติธรรมฮ่องกงใหม่ๆ และช่วยงานที่นี่มาตลอด ซึ่งดิฉัน ก็หวังพึ่งบุญนี้ ที่จะช่วยให้หาย จากโรคที่ทรมาน ทุกครั้งที่ปฏิบัติธรรม หรือสร้างพระธรรมกายประจำตัว ก็จะอธิษฐานตลอดว่า ขอให้หาย จากโรคร้ายด้วยเถิด เพื่อจะได้มีเงินมาไว้ทำบุญมากๆ ไม่ต้องมาเสียค่าหยูกค่ายา
แล้วอานุภาพบุญก็เกิดขึ้นกับดิฉัน เมื่อปีที่แล้วประมาณ เดือนพฤษภาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ดิฉันได้ไปตรวจรักษา ตามปกติ แต่ปรากฏว่า หมอได้เจาะเลือดที่แขน และที่คอไปตรวจ ได้ผลวินิจฉัยออกมาว่า ไม่พบอาการ เป็นโรคไทรอยด์เลย หายอย่างอัศจรรย์ ซึ่งหมอก็ยืนยันว่า โรคนี้น้อยคนนัก ที่จะรักษาให้หายได้ แต่นี่โรคกลับหายเอง เป็นไปได้อย่างไร
คุณเรือนคำกล่าวในตอนท้ายว่า ดิฉันเชื่อมั่นว่า การหายจากโรคดังกล่าว ไม่ใช่เกิดด้วย สาเหตุการรักษา เพียงอย่างเดียว แต่เกิดด้วย อานุภาพบุญ และคุณของพระรัตนตรัย ตลอดจนความตั้งใจ ช่วยเหลืองานของพระศาสนา ที่ทำมาโดยตลอด ตั้งแต่สร้างพระธรรมกาย ประจำตัว ไม่ว่า จะสร้างองค์พระภายนอก องค์พระบนโดม องค์พระที่แกนกลาง มหาธรรมกายเจดีย์ หรือองค์พระภายใน
แม้ว่าในตอนนั้น จะต้องเจียดเงินบางส่วน ไปจ่ายค่ายาทุกเดือนๆ ก็ตาม ก็ไม่เคยย่อท้อ เอาบุญเป็นที่ตั้งตลอด บุญจึงส่งผลให้หาย อย่างอัศจรรย์
โรคบางอย่างไม่ต้องรักษาก็หายเอง บางอย่าง ถ้าไม่รักษาก็ไม่หาย บางอย่างรักษาอย่างไร ก็ต้องตาย ไม่หาย โรคที่คิดว่า หายยากมาก มักเป็นโรคที่มีสาเหตุมาจาก ผลของอกุศลวิบากกรรมเก่าในอดีต ตามมาทัน รายคุณเรือนคำ คงเป็นโรคของบาปกรรมเก่า
ทีนี้เมื่อเจ้าตัว มีโอกาสทำบุญใหญ่ สร้างพระประจำตัวหลายชนิด ทั้งนอกเจดีย์ ในเจดีย์ พระแกนกลาง เก็บหอมรอมริบตั้งใจทำ ด้วย ศรัทธาแท้จริง ไม่ใช่มีเหลือเฟือ มหากุศลใหญ่จึงเกิดขึ้น มีกำลังบุญเป็นมหาศาล ตัดรอนกำลังบาปเก่า ให้อ่อนลง จนกลายเป็น อโหสิกรรม เลิกส่งผล โรคภัยไข้เจ็บหายไป อย่างอัศจรรย์
เมื่อมีบุญอยู่ บุญนั่นเองเป็นอริยทรัพย์ เจ้าของบุญจะขอให้เกิดความสำเร็จสิ่งใด บุญย่อมจัดสรรให้ได้ คุณเรือนคำขอให้หายจากโรค ที่เป็นอยู่ จึงไม่ใช่เรื่องเหลือวิสัย
[สารบัญ] [๓๑๘] [๓๑๙]
[๓๒๐]
[๓๒๑] [๓๒๒]
[๓๒๓]
[๓๒๔]
[๓๒๕]
[๓๒๖]
[๓๒๗]
[๓๒๘]
[๓๒๙]