ทุกครั้งเมื่อมีการเดินทาง ทุกคนในรถจะประกอบเหตุ เพื่อยังความไม่ประมาทให้เกิดขึ้น ด้วยการรักษาสติของตนเอง โดยมีพระมหาสิริราชธาตุเป็นสื่อ แทนพระรัตนตรัยภายใน ให้ใจของทุกคน เชื่อมโยงไปถึงท่าน เปล่งวาจา สวดสรรเสริญด้วยท่วงทำนอง อันไพเราะไปตลอดการเดินทาง และเป็นกุศโลบายให้ใจหยุดนิ่งภายในอย่างง่ายๆ
คุณป้าสมหมาย ไชยเนตร ได้เล่าถึงวินาทีวิกฤตที่มรณะภัยมายืนรออยู่เบื้องหน้า ซึ่งป้าเองจำได้อย่างแม่นยำว่า ในวันที่ ๙ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๑ คุณป้า พร้อมลูกสาว และ ลุงทองคำ มีธุระต้องเดินทางจาก อำเภอพิบูลมังสาหาร ไปอำเภอวารินชำราบ เพื่อขนสินค้าไปเปิดร้านใหม่ให้ลูกสาว เมื่อช่วยกันจัดของเข้าร้าน เรียบร้อยแล้ว ช่วงบ่าย ก็เดินทาง กลับ อำเภอพิบูลมังสาหาร โดยรถเฟียตส่วนตัว ซึ่งเป็นรถคู่ใจ ของคุณลุงทองคำ เมื่อดูจากรูปทรง และสภาพของรถเฟียตคันนี้ ค่อนข้างย้อนยุค พอสมควร ระหว่างอายุของรถ และอายุของเจ้าของ คิดว่าใกล้เคียงกัน ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายสิบปี
คุณลุงทองคำ ทำหน้าที่สารถีแก้วพาภรรยาและบุตรสาวกลับบ้านด้วยความระมัดระวัง
รถยนต์ได้วิ่งฝ่า พยับแดดยามบ่าย
ซึ่งยังคงความร้อนระอุ
อยู่ทั่วบริเวณถนน ที่ยาวสุด
ลูกหูลูกตา รถทุกคันวิ่งกัน ด้วย
ความเร็วสูง ๙๐-๑๒๐ กม./ชม.ขึ้นไป ถนนมีอยู่ ๔ เลน มีเส้นแบ่งเลน เพื่อให้รถยนต์วิ่งซ้าย-ขวา ข้างละ ๒ เลนเป็นระยะๆ
เสียงบทสวดสรรเสริญ
พระมหาสิริราชธาตุ ในทำนองอันไพเราะ
ยังคงดังอยู่ตลอดเวลา
ของการเดินทางนี้
พอรถเริ่มเคลื่อนตัวออกจากอำเภอวารินชำราบ ทั้งสามคนต่างพร้อมใจกัน ทำกุศโลบาย ให้ใจหยุดนิ่ง ภายใน ด้วยการสวดมนต์ ใจจรดศูนย์ระลึกถึง คุณพระศรีรัตนตรัย โดยมีรูป ภาพพระมหาสิริราชธาตุ ที่ป้าสมหมายนำมาติดไว้ที่หน้ารถ แทนพระของขวัญองค์จริง ที่จะได้รับในเร็วๆ นี้ ทุกคนต่างได้สร้าง องค์พระธรรมกาย ประจำตัว เพื่อประดิษฐาน ที่ เจดีย์กัน บุญใหญ่ขนาดนี้ ย่อมส่งผลโดยไม่มีประมาณ แก่เจ้าของบุญ คอยหล่อเลี้ยงให้ใจ ชุ่มชื่นเบิกบานอยู่เสมอ เมื่อตรึกระลึกถึง
สิชณันตุโสตถี.... ดังกังวานไปทั่วรถ รถแล่นมาใกล้เขตอำเภอ พิบูลมังสาหารแล้ว ท่ามกลางความเปลี่ยวของป่า ยังห่างไกลจากบ้านเรือนของผู้คน บนท้องถนน มีรถเฟียตวิ่งอยู่ใน เลนซ้าย ของฝั่งถนน ด้วยความเร็ว ๙๐ กม./ชม. เพื่อให้รถคันอื่นที่ขับเร็วกว่า วิ่งในช่องขวาที่ชิดกับเส้นทึบแบ่งเลน เป็นเกาะกลางถนน พอสิ้นเสียงสวด เพื่อขึ้นจังหวะของบทถัดไป คุณป้าสมหมายได้ยินเสียงดัง กึ๊ก ของเครื่องยนต์ใต้ท้องรถ พร้อมกับจังหวะการทำงาน ของเครื่องยนต์เปลี่ยนไป จึงรีบบอกคุณลุงทองคำว่า รถของเรากำลังมีปัญหา
คุณลุงทองคำรู้ได้ทันทีด้วย ความชำนาญในการดูเครื่องยนต์ว่า เพลารถขาด รถวิ่งมาด้วยความเร็วสูงในทางเรียบ เสียการทรงตัวทันที พุ่งข้ามเกาะกลางถนน ไปหมุนเหวี่ยง อยู่ที่ ถนนของฝั่งตรงกันข้ามคือ ด้านขวามือ รถที่วิ่งสวนมา หักหลบกันจ้าละหวั่น เสียงเบรครถกะทันหัน และหักหลบให้พ้นรัศมี ของรถที่ยังควบคุมไม่ได้ ดังเอี๊ยด..อ๊าด ไปทั่วบริเวณนั้น
คุณลุงได้แต่นั่งมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นึกได้แต่บุญที่สร้างพระสร้างเจดีย์เอาไว้ ส่วนคุณป้าก็ตกตะลึง ในใจท่อง สัมมาอะระหังๆ ประจวบกับมีรถปิคอัพ อีกคันหนึ่ง วิ่งมาด้วย ความเร็วสูง และรถเฟียตของคุณลุง ได้เหวี่ยงตัวไปขวางทางของรถปิคอัพ ที่พยายามหักหลบพอดี สุดวิสัยแล้ว เพราะเลยจากช่องถนนนี้ไป ก็คือไหล่ทาง เป็นพื้นที่ต่างระดับ ที่ อันตราย มีแต่ป่าพงรกและต้นไม้ ซึ่งหักหลบไม่ได้ รถปิคอัพจึงตัดสินใจชนอย่างเดียว
ทุกคนในรถเฟียตต่างนึกถึงบุญ คุณป้าสมหมายมอง เห็นเพชฌฆาตกำลังพุ่งตรงมาที่รถของตน พนมมือขึ้นพร้อมกับตะโกนสุดเสียง หลวงพ่อพระมหาสิริราชธาตุ ช่วยลูกด้วย พอสิ้นเสียง ทุกคนในรถต้องตกตะลึง เพราะรูปภาพพระมหาสิริราชธาตุ ที่ติดหน้ารถ ได้เปล่งแสงเรืองสว่างออกมา จนแสงนี้คลุมไปทั่วรถ
รถปิคอัพพุ่งเข้ามา พร้อมกับเสียงเบรค ดังเอี๊ยด..ยาว ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ ต่างระทึกใจไปกับภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า เดชะบุญ ขณะที่รถปิคอัพพุ่งเข้ามา เกือบถึงปรากฏว่า รถเฟียตที่เหวี่ยงตัวในจังหวะนั้น ช่วงหน้ารถกลับยกตะแคงไปข้างหลัง มีช่องให้รถปิคอัพพุ่งรอดไปได้ อย่างหวุดหวิด ชนิดเส้นยาแดงผ่าแปด แล้วรถของคุณลุง ก็เปลี่ยนทิศทาง เหวี่ยงหัวกลับ ไปจอดสนิท คร่อมอยู่ที่เส้นแบ่งเขตเกาะกลางถนน
รถปิคอัพคันดังกล่าว และรถคันอื่นเมื่อหลบไปในจุดที่ปลอดภัยแล้ว ต่างลงจากรถมาดู เมื่อรถเฟียตหยุดตัวเองได้แล้ว ด้วยความงงที่เห็น ทุกคนในรถเฟียต พาตัวเองออกจาก ซากรถ โดยไม่มีใครได้รับบาดเจ็บเลย
คุณป้าสมหมายบอกว่า ในภาวะคับขันสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรามองไม่เห็น ท่านสามารถช่วยเราได้จริงๆ ตอนที่แสงพุ่งออกมาจาก รูปพระมหาสิริราชธาตุ เหมือนกับว่าเป็นคนละ มิติเลย บุญบารมีคุณความดี ที่เราสั่งสมมา สามารถช่วยเราได้ โดยมีพระมหาสิริราชธาตุเป็นสื่อกลาง
หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นทุกๆ คน ต่างเชื่อมั่นในบุญกุศลยิ่งขึ้น
เมื่อได้รับองค์พระมหาสิริราชธาตุองค์จริงมาแล้ว
ก็อาราธนาติดตัวไว้บูชากันทุกคน
และสวดสรรเสริญอย่างสม่ำ เสมอ ตั้งใจทำความดีทุกรูปแบบ และเมื่อกลางปี พ.ศ. ๒๕๔๒ คุณพ่อของคุณป้าสมหมาย อายุได้ ๘๒ ปีแล้ว
เกิดปวดท้อง ขึ้นมา
อย่างไม่ทราบสาเหตุ ทรมานมาก ปวดจน
ทนไม่ไหว ทานข้าวก็ไม่ได้
ลูกๆ จึงนำส่งโรงพยาบาล พอถึงโรงพยาบาล คุณหมอรับตัวเป็นคนไข้ในทันที ตรวจอาการดูพบว่า ถุงน้ำดีอักเสบ นอนพักรักษาตัวอยู่ถึง ๑๕ วัน จะผ่าตัดหรือทำอะไรก็ไม่ได้ เพราะคนไข้อายุมากแล้ว นอนดูอาการให้ยาบำรุง และให้น้ำเกลือ เพราะคนไข้มีอาการอ่อนเพลีย ทานข้าวไม่ได้ อยู่ได้ ๒ สัปดาห์ คุณป้า ก็พาคุณพ่อกลับไปดูแลต่อที่บ้าน
อาการ ที่ดูว่า ไม่เป็นอะไรมาก ตอนอยู่โรงพยาบาล กลับทรุดหนักลงไปเรื่อยๆ คุณพ่อกลับผ่ายผอมลงไป เพราะยังปวดท้องอยู่ อาการเจ็บป่วย อย่างอื่นก็ตามมา เริ่มไอและ ปวด สันหลัง เพราะนอนมาก คุณป้าก็คอยดูแลอย่างดี
คุณป้าตัดสินใจพึ่งพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณอีกครั้ง ตั้งใจอธิษฐานจิตด้วยความกตัญญูต่อบิดา อยากให้หายป่วยแข็งแรงดังเดิม อาราธนา องค์พระมหาสิริราชธาตุ ที่คล้อง คออยู่มาพนมมือ
ลูกขอตั้งสัจจะวาจา ขอบุญกุศลคุณความดีที่สั่งสมมา ผ่านความศักดิ์สิทธิ์พระมหาสิริราชธาตุ ช่วยรักษาคุณพ่อ ให้หายป่วยจากโรคร้ายในครั้งนี้ด้วย ลูกขอตั้งใจ สวดสรรเสริญ ท่าน วันละ ๙ จบ ทำน้ำพุทธมนต์รักษา ตอนนี้คุณพ่ออายุ ๘๒ ปี ลูกตั้งใจจะสวดสรรเสริญ ให้ได้ครบ ๘๒ จบ เท่าอายุคนป่วย ขอให้หายเป็นอัศจรรย์ด้วยเจ้าค่ะ
คุณป้าตั้งใจรักษากาย วาจา ใจ ให้ใสสะอาด สวดมนต์นั่งสมาธิสวดสรรเสริญวันละ ๙ จบ ทำน้ำพุทธมนต์ ขอบารมีพระมหาสิริราชธาตุ หลวงพ่อ วัดปากน้ำ ให้ท่านช่วยรักษา จนถึงวันที่ ๗ ซึ่งสวดได้ ๖๓ จบ ของการรักษาแบบพุทธคุณ รุ่งเช้า คุณป้าก็ออกไปตลาด ซื้อกับข้าวตามปกติ ส่วนคุณพ่อยังไม่ตื่น
เมื่อคุณป้าซื้อกับข้าวกลับมาถึงบ้าน ก็นึกแปลกใจว่า คุณพ่อลุกขึ้นนั่งเอง วันนี้ดูท่านสดชื่นกว่าทุกวัน รอคอยการกลับมาจากตลาดของลูกสาว พอเห็นก็รีบกวักมือ เรียกให้เข้าไปหา แล้วรีบถาม พระท่านกลับไปหรือยัง คุณป้า สมหมายงงกับคำถามรีบย้อนถาม องค์ไหนล่ะพ่อ คุณพ่อรีบยืนยันว่า เมื่อสักครู่มีหลวงปู่รูปหนึ่ง ดูท่านรูปร่างสูงใหญ่เหมือนคนโบราณ ผิวพรรณผ่องใส ดูมีอำนาจ แต่แววตาท่านฉายแววเมตตาอยู่เห็นได้ชัด มานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงพ่อ
แล้วท่านก็เมตตาถามพ่อว่า ทำไมถึงผอมนัก ผอมมากเดินไม่ไหว เอ่อ เดี๋ยวก็หายแล้วล่ะนะ พอท่านพูดจบ พอดีมีเสียงฝีเท้าของลูก เดินขึ้นบันไดมา ท่านก็ลุกเดินออกไป ท่านกลับ หรือยังล่ะ
คุณป้าฟังคุณพ่อบอกด้วยความตื่นเต้น เพราะตั้งแต่ขึ้นบันไดบ้านมา ยังไม่พบใครเลย หลวงปู่ที่คุณพ่อพูดถึง นึกทบทวนดู หลวงปู่องค์ที่มีเมตตาสูง อย่างเห็นได้ชัด เดินออกจาก ห้องแล้วหายไปเลย ท่านหายไปได้อย่างไร หรือว่าหลวงปู่องค์นั้น จะเป็นสังฆานุภาพของครูบาอาจารย์ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ที่เราอธิษฐานขอบารมีท่าน ให้ช่วยเหลือ คุณป้ามี กำลังใจขึ้นมาทับทวีคูณ คืนนั้น ตั้งใจสวดมนต์ทั้งคืนเลย จนครบ ๘๒ จบ เท่าอายุคุณพ่อ
รุ่งเช้าของวันใหม่ คุณพ่อดูสดชื่นกว่าเมื่อก่อน เจอหน้าลูกสาวก็บ่นหิว ขอทานอาหารเช้าทันที ตั้งแต่นั้นมา คุณพ่อก็เริ่มทานข้าวได้เพิ่มขึ้น และทานได้ตามปกติ จนเริ่มมีเรี่ยวแรง ขึ้นมา และอาการปวดหลัง ก็หายเป็นปลิดทิ้งไปเลย ปัจจุบันสามารถไปทำสวนปลูกผัก ผลไม้ได้ตามปกติ
คุณป้าสมหมายกล่าวยืนยันอานุภาพของคุณพระศรีรัตนตรัย อย่างไม่มีประมาณ โดยผ่านองค์พระมหาสิริราชธาตุว่า ที่เล่ายืนยันมานี้ อยากให้ทุกท่านรู้ว่าคุณของพระพุทธ คุณของพระธรรม คุณของพระสงฆ์นั้นมีจริง เราโชคดีที่เป็นชาวพุทธ มีของดีอยู่ใกล้ตัว มีของดีที่ปู่ ย่า ตา ยาย สืบทอดมาถึงยุคของพวกเรา อยากให้ทุกท่านเดินตามทาง ที่บรรพ บุรุษได้เดินมากันแล้ว จะได้พบแต่ความสวัสดีมีชัย