ประวัติกองบิน ๕๓
     กองบิน ๕๓ มีที่ตั้งอยู่ในเขต อ.เมือง จ.ประจวบคีรีขันธ์ ห่างจากตัวเมืองไปทางใต้ประมาณ ๓ ก.ม. ลักษณะที่ตั้ง เป็นแหลมยื่นออกไปในทะเลด้านตะวันออก มีอาณาเขตทิศเหนือเป็นอ่าวประจวบ ด้านทิศใต้เป็นอ่าวมะนาว และด้านตะวันตกเป็นตัวเมืองประจวบ ฯ มีพื้นที่ทั้งสิ้นประมาณ ๔,๐๐๐ ไร่
            กองบิน ๕๓ ก่อตั้งเมื่อ ๒๘ เม.ย. ๒๔๖๕ โดยบุพการีผู้บุกเบิกจากกองทัพอากาศ ๒ ท่านคือ ร.อ.หลวงอมรศักดาวุธ และ ร.อ.กาพย์ ทัตตานนท์ มีชื่อในยุคก่อตั้งว่า "กองบินใหญ่ที่ ๑" และได้มีวิวัฒนาการมาโดยลำดับ ดังนี้
       พ.ศ. ๒๔๖๕  เป็น  โรงเรียนการยิงปืน
       พ.ศ. ๒๔๖๙  เป็น   โรงเรียนการบินที่ ๒
       พ.ศ. ๒๔๗๙  เป็น   กองบินน้อยที่ ๕
       พ.ศ. ๒๕๐๖  เป็น   กองบิน ๕
       พ..ศ. ๒๕๒๐ เป็น   กองบิน ๕๓
       พ.ศ. ๒๕๓๕  เป็น   กองบิน ๕๓ กองพลบินที่ ๔
       พ.ศ. ๒๕๓๙  เป็น   กองบิน ๕๓ กองพลบินที่ ๔ กองบัญชาการยุทธทางอากาศ

       กองบิน ๕๓ มีเกียรติประวัติที่สำคัญของหน่วย คือวีรกรรม ๘ ธ.ค. ๒๔๘๔ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๘๔ สมัยสงครามมหาเอเซียบูรพา กองบินน้อยที่ ๕ มีกำลังพลเพียง ๑๒๐ คน ได้ทำการต่อต้าน การยกพลขึ้นบกของกองทัพญี่ปุ่น ซึ่งมีกำลังพลเกือบ ๓,๐๐๐ คน เป็นเวลาเกือบ ๔๐ ชั่วโมง จึงยุติการสู้รบ โดยฝ่ายข้าศึกไม่สามารถยึดที่ตั้งได้ ฝ่ายไทยเสียชีวิต ๔๑ คน ฝ่ายญี่ปุ่นเสียชีวิต ๔๑๗ คน นับเป็นเกียรติประวัติ อันกล้าหาญ ปัจจุบันมีอนุสาวรีย์วีรชน อุทยานประวัติศาสตร์ แท่งหินแกะสลัก ประดิษฐานอยู่ภายในกองบิน ๕๓ เพื่อเป็นอนุสรณ์การสู้รบ