φλυαρία για τους καιρούς και τα ήθη

 

Η στήλη φλυαρία για τους καιρούς και τα ήθη ξεκίνησε στο έκτο τεύχος του περιοδικού Ανοιχτή Πόλη, το καλοκαίρι του 1986. Συνολικά δημοσιεύτηκαν επτά φλυαρίες μέχρι και το τεύχος 13 που εκδόθηκε τον χειμώνα του 1988.

Η Ανοιχτή Πόλη –με ιθύνοντες νόες τους Κώστα Μανδηλά και Βλάση Ρασσιά– είχε εκδόσει τέσσερα τεύχη το 1980-81 και στην συνέχεια διέκοψε –προσωρινά, όπως αποδείχτηκε– την έκδοσή της μέχρι τον Απρίλιο του 1986, όταν και εκδόθηκε το 5ο τεύχος. Από το 6ο τεύχος έγινα μέλος της εκδοτικής τρόικας –πια– του περιοδικού. Λόγω αντικειμενικών προβλημάτων, από την άνοιξη του 1988 σταμάτησα να συμμετέχω ενεργά στην έκδοση του περιοδικού και, στην συνέχεια, αν και δημοσιεύτηκαν κάποια κείμενά μου στο περιοδικό, οι δρόμοι μας με τον Κώστα και τον Βλάση χώρισαν για να μην συναντηθούν σχεδόν ποτέ ξανά πια.

Το περιοδικό συνέχισε μέχρι το 30ο τεύχος (καλοκαίρι 1992) όταν και η έκδοσή του σταμάτησε οριστικά (;). Στο μεταξύ, ο Κώστας και ο Βλάσης είχαν αρχίσει πλέον να εκδίδουν και το περιοδικό Διιπετές – για την υπεράσπιση της αρχαίας ψυχής (στο 1ο τεύχος –φθινόπωρο 1991– εμφανιζόταν ως εκδότης η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Οικολογικών/Φιλοσοφικών Μελετών "Πανδερκής Ήλιος", ενώ από το 2ο τεύχος –Μάιος 1992– προστέθηκε και ο Δημήτρης Παστελάκος ως υπεύθυνος εκδότης). Από το 30ο ήδη τεύχος της Ανοιχτής Πόλης προαναγγελόταν η έκδοση του βιβλίου του Βλάση Ρασιά Υπέρ της των Ελλήνων Νόσου. Τα υπόλοιπα –τόσο αυτά που ακολούθησαν όσο και εκείνα που προηγήθηκαν– ανήκουν στην ιστορία.

Ένα μέρος αυτής της ιστορίας αποτελούν και οι επτά φλυαρίες. Τον Ιούνιο του 1992 συγκέντρωσα τις επτά φλυαρίες σε ένα φωτοτυπημένο τευχίδιο που είχε διατεθεί σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων σε 3-4 βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Ακολουθεί ο πρόλογος αυτού του τευχιδίου ("Περί Αμηχανίας") και τα κείμενα των φλυαριών.

 

Εξώφυλλο του τευχιδίου με τις Φλυαρίες

ΠΕΡΙ ΑΜΗΧΑΝΙΑΣ...

Μερικές φορές είναι η αμηχανία μπροστά σε μια λευκή σελίδα.

Κάποιες άλλες, η αμηχανία μπροστά στα ήδη δημοσιευμένα κείμενα.

Το ανά χείρας τευχίδιο αποτελεί προϊόν αυτής της αμηχανίας για δυο κυρίως λόγους. Ο πρώτος, καθαρά πρακτικός, αφορά τον συχνά αδύνατο εντοπισμό ενός συγκεκριμένου κειμένου σε μια πληθώρα περιοδικών. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την "προσωπική" εξέλιξη ενός γραφιά. Πολλές φορές τα κείμενά του αποκτούν μια δική τους, ιδιαίτερη, δυναμική, αυτονομούνται κατά κάποιον τρόπο από τον συγγραφέα τους. Συχνά, εκείνο που απομένει από ένα κείμενο για τον ίδιο τον συγγραφέα του είναι οι συνθήκες γραφής, τα συναισθήματα και οι σκέψεις που τον διακατείχαν την περίοδο της αμηχανίας του μπροστά στις άσπρες σελίδες. Το περιεχόμενο περνάει σε δεύτερη μοίρα. Μια δεύτερη –συγκεντρωτική– παρουσίαση των κειμένων αποστασιοποιεί τον γραφιά από το προϊόν της εργασίας του. Του επιτρέπει την εξέλιξη.

Το τευχίδιο περιέχει της επτά "φλυαρίες" που δημοσιεύτηκαν στις φιλόξενες σελίδες της ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ από τον Ιούνιο του 1986 μέχρι τον Ιανουάριο του 1988. Χωρίς να αποτελούν "απλά" δημοσιογραφικά κείμενα, είναι μάλλον δύσκολο να ξεφύγουν από τον "αναγκαστικό" δημοσιογραφικό χαρακτήρα τους. Γραμμένα σε διαστήματα που κυμαίνονταν από δύο ημέρες μέχρι ενάμισυ μήνα, φέρουν μέσα τους τα ίχνη της αδυναμίας του συγγραφέα τους και κυρίως της αμηχανίας του μπροστά στο ερώτημα: "Γιατί να γράψω;" και ακόμα περισσότερο "γιατί να δημοσιοποιήσω αυτά που έγραψα;" Η τωρινή παρουσίαση ίσως απαντά με τον πλέον "εύγλωττο" τρόπο σ' αυτά τα ερωτήματα.

Κατά τα άλλα, χωρίς να αρνούμαστε αυτά που κατά καιρούς έχουμε κάνει, δεν μπορεί παρά να είμαστε σίγουροι ότι οι καλύτερες πράξεις μας βρίσκονται ήδη μπροστά μας...

Χρήστος Μόρφος
Ιούνιος 1992

 

Πρώτη Σελίδα

[Η διεύθυνση αυτής της σελίδας είναι: http://www.oocities.org/xmorfos/flyaria0.htm]