قلم - سودای آب

سرنوشتمان

رَه نما بر ما

وایِ من

آنکه مقصد نگرد ره يافته

چه آسان باشَدَم

حصاری از تن

ای خدا

دلی دارم

صدامان می کنند

من چرا جا مانده ام

چه زود رفتند

دفاتر شعر