ตกกะไดพลอยโจร
ตกลงใจเพราะจำเป็น (กะไดเดี๋ยวนี้เรียกบันได)
มาจากกะได เมื่อตกกะไดก็จำเป็นต้องโจรทั้ง ๆ ที่ไม่ตั้งใจ


ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
ของดีหรือคนดีย่อมไม่พ้องภัย


ต้นคดปลายตรง
ต้นเลวแล้วปลายกลับดี

ต้นร้ายปลายดี
ชั่วตอนต้นดีตอนปลาย


ตบหัวกลางศาลา มาขอขมาที่บ้าน
เวลาว่าร้ายต่อสาธารณชน
เวลาขอโทษมางุบงิบทำกันเฉพาะตัว


ตบหัวแล้วลูบหลัง
ลงโทษแล้วปลอบ


ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก
ต่อหน้าว่าดี ลับหลังว่าร้าย


ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงา
ให้พิจารณาฐานะที่แท้ของตน


ตัดไฟต้นลมหรือหัวลม
แก้ไขเหตุการณ์เสียแต่แรกเริ่ม


ตัดหนามอย่าไว้หน่อ
เมื่อปราบศัตรูอย่าเลี้ยงลูกศัตรู

ตาดีก็ได้ ตาร้ายก็เสีย
ทำอะไรโดยการเสี่ยง


ตาบอดได้แว่น
ได้สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์แก่ตน


ตาบอดสอดตาเห็น
ตาบอดแต่อดอ้างว่ารู้เสียไม่ได้


ตามใจปากลำบากท้อง
กินพร่ำเพรื่อ บางทีก็เป็นภัย คือท้องเสีย


ตำข้าวสารกรอกหม้อ
ทำอย่างปัจจุบันทันด่วน เพราะได้เตรียมตัวเหมือน
ตำข้าวพอหุงกินมื้อหนึ่ง ๆ


ตัวตายกระดูกร้องได้
ตัวตายคดียังมีขึ้นอีกได้ ขุนช้างกล่าวคราวพระไวยทำร้ายว่า
"ถึงตัวกูบรรลัยกระดูกร้อง"


ตีงูให้กากิน
เอาความลับของพวกเดียวกันให้ศัตรูรู้


ตีตนก่อนไข้
ทำทุกข์ร้อนก่อนมีเรื่อง


ตีสองหน้า
ประจบสองข้าง


ตีปลาหน้าไซ
ขัดขวางไม่ให้เขาทำสำเร็จตามเจตนา
สำนวนนี้มาจากเวสสันดรชาดก
ตอนชูชกตีสองกุมาต่อหน้าพระเวสสันดร


ตีป่าให้เสือกลัว
ขู่ คือเอะอะแต่ปากโดยมิได้ตั้งใจทำจริง ๆ


ตื่นตูม
ตกใจโดยไม่พิจารณา


เตี้ยอุ้มค่อม
ช่วยตัวเองยังไม่ได้กลับไปช่วยคนอื่นอีก


ต่อหน้ามะพลับ หลับหลังตะโก
ต่อหน้าทำดี ลับหลังทำร้าย


ตีเรือทั้งโกลน ติโขนยังไม่ทรงเครื่อง
ด่วนตำหนิทั้งที่งานยังไม่สำเร็จ


ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ
เสียงของโดยไม่เกิดประโยชน์ตอบแทน


ตักบาตรถามพระ
จะให้ของคนแต่ถามว่าอยากได้หรือไม่


ตาสับปะรด
มีพรรคพวกคอยสอดส่องมาก


ตีงูข้างหาง
เสี่ยงมาก เพราะงูจะหันกลับมาแว้งกัดได้


ตีวัวกระทบคราด
ไม่พอใจคนหนึ่งแต่ไปทำร้ายอีกคนหนึ่งประชด


เต่าใหญ่ไข่กลบ
ทำผิดแล้วพรางความผิด