ปกแรก l บทนำ l
บทที่ ก l บทที่ ข l บทที่ ค l บทที่ ฆ l บทที่ ง l บทที่ จ l บทที่ ช l บทที่ ซ l บทที่ ญ l บทที่ ฒ l
บทที่ ด l บทที่ ต l บทที่ ถ l บทที่ ท l บทที่ น l บทที่ บ l บทที่ ป l บทที่ ผ l บทที่ ฝ l บทที่ พ l
บทที่ ม l บทที่ ย l บทที่ ร l บทที่ ล l บทที่ ว l บทที่ ศ l บทที่ ส l บทที่ ห l บทที่ อ l บทอื่น ๆ l



ผงเข้าตาตนเองเอาออกลำบาก
บางเรื่องรู้ก็ทำไม่ได้ เช่นคนรู้กฎหมาย
เวลาเป็นควาามยังต้องจ้างทนาย
เหมือนผงเข้าตาต้องให้คนอื่นช่วยเอาออก


ผีบ้านไม่ดี ผีป่าก็เข้า
คนภายในเลวย่อมชักจูงให้คนภายนอกเข้ามากวน


ผู้ดีเดินตรอก ขี้ครอกเดินถนน
ผู้ดีสงบเสงี่ยม ขี้ข้าโอ่อ่าเพราะมีอำนาจ

ผู้ดีว่าขี้ข้าพลอย
นายว่ากล่าวกัน ตัวเป็นผู้น้อยพลอยว่าด่าบ้าง


ผิดฝาผิดตัว
ให้คนไม่เหมาะสมกับสิ่งที่จะทำ


ผิดพ้องหมองใจ
โกรธเคือง


ผักชีโรยหน้า
ทำดีเพียงผิวเผิน


ผ้าขี้ริ้วห่อทอง
คนมั่งมีแต่ทำตนซอมซ่อ

แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทรา
สิ่งที่ต้องการจะใช้ประโยชน์ย่อมมีอยู่เสมอ




songkran2000@chaiyo.com