คุณวิภาภรณ์ เกียรติพิทักษ์กุล เล่าว่า
เธอขึ้นไปปฏิบัติธรรม กับหมู่คณะที่ดอยสุเทพ จังหวัดเชียงใหม่ ระหว่างวันที่ ๑๗-๑๙ กรกฎาคม ๒๕๔๑ เดินทางกลับโดยรถไฟ ค่ำวันที่ ๑๙ เข้ากรุงเทพฯ พร้อมหมู่คณะ คืนนั้นหลังจากต่างคน ต่างสวดมนต์ทำวัตรเย็นเสร็จ ต่างก็นอนหลับพักผ่อน คุณวิภาภรณ์คงนอนกำหนดใจ ไว้ใน อารมณ์ กรรมฐาน เรื่อยไป กระทั่งหลับ ก่อนรถไฟผ่านจังหวัดลำปาง ในขณะหลับนั้นเอง เธอได้ฝันว่า มีคนจำนวนมากทั้งผู้หญิง ทั้งผู้ชายเข้ามาหา ล้วนแต่ เธอไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย
ชายคนหนึ่งในคนกลุ่มนั้นพูดขึ้นว่า ช่วยทำอะไรให้หน่อยได้ไหม คุณวิภาภรณ์ถามในฝันว่า จะให้ช่วยทำอะไร ชายผู้นั้นตอบว่า ช่วยสร้างพระให้หน่อย สร้างพระที่ไหน เธอย้อนถามอีก พระที่แกนกลางน่ะ อีกฝ่ายตอบชัดเจน ถึงตอนนี้ คุณวิภาภรณ์นึกออกทันที ถึงเรื่อง การสร้างพระ ที่แกนกลาง ของมหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งกำลัง ชักชวนกันอยู่ขณะนั้น จึงตอบไปว่า
โอ้โฮ พระแกนกลางน่ะ องค์ละตั้ง ๓ หมื่นนะ ฉันจะเอาเงินจากไหนสร้าง ให้คุณของฉันเองก็มีเงินทำไปได้แค่ ๒ องค์เท่านั้น อยากสร้าง อีกหลายๆ องค์ยังไม่มีปัญญาหาเงินเลย จะ เอาเงินที่ไหนสร้างให้พวกคุณกันล่ะ
ในตอนนั้นคุณวิภาภรณ์รู้ได้ทันทีว่า คนทั้งกลุ่มที่มาหาเธอนั้น มีความ ประสงค์เหมือนกันหมด ชายผู้นั้นเป็นคนพูดแทน พอตอบออกไป ชายผู้นั้นก็นิ่ง คุณวิภาภรณ์ยืนหันหลังให้ เพื่อให้อีกฝ่ายทราบว่า เธอไม่สนใจพูดด้วยแล้ว
ขณะนั้นมีผู้หญิงที่อยู่ในกลุ่มคนพวกนั้นพูดขึ้นมาว่า เอาเถอะ แล้วฉันจะให้ทุนแก่เธอ พอได้ยินดังนั้นคุณวิภาภรณ์รู้สึกสนใจ หันมาพูดด้วยใหม่ ถามฝ่ายนั้นว่า ทุนอะไรหรือ หญิงนั้นตอบว่า เธอต้องสัญญาก่อนว่า ได้ทุนแล้วต้องสร้างพระให้เรา
คุณวิภาภรณ์รับคำทันที ได้ ฉันทำให้ ขอให้ได้เงินมากพอสร้าง ก็แล้วกัน อีกฝ่ายยืนยันว่า ได้แน่ เอ้า นี่ชื่อและนามสกุลของฉัน เขียนให้ เธอไว้ พูดจบก็ส่งกระดาษ มีตัวหนังสือว่า มณฑา อุตมะ อายุ ๖๙๒ ปี
จากนั้นคุณวิภาภรณ์ก็ตื่นขึ้นมา รู้สึกประหลาดใจเป็นอันมากที่ฝันเป็นเรื่องเป็นราว ชื่อที่เห็นในฝัน ก็เป็นชื่อที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน เอามาฝันได้อย่างไร ผู้คนที่เห็นในฝันเหล่านั้น ต้องเป็นผีมาขอบุญแน่ๆ พอตี ๕ รถไฟแล่นมาถึงรังสิต ผู้คนในคณะตื่นกันหมดแล้ว เธอจึงเล่า ความฝันให้ทุกคนฟัง มีคนทักในทางดีว่า ฝันอย่างนี้ แปลว่าผีมาทัก จะมีโชคนะ
รุ่งขึ้น ๒๐ กรกฎาคม เป็นวันออกรางวัลสลากออมสิน คุณวิภาภรณ์ตั้งใจจะโทรศัพท์ บอกทุกคนในคณะ ที่ไปเชียงใหม่ด้วยกัน เรื่อง ความฝันเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่พอโทรศัพท์ไปบอกรายแรก ได้รับคำตอบว่า ยังถือศีลแปดอยู่ ไม่ควรซื้อ คุณวิภาภรณ์เห็นจริงด้วย เชื่อว่า ล็อตเตอรี่ คือการพนันชนิดหนึ่ง ไม่ว่าใต้ดิน บนดิน จึงเลิกคิดที่จะ โทรศัพท์บอกคนอื่นอีก ส่วนตนเองก็ให้เกิดความลังเลตามไปด้วย เราจะบาปรึเปล่าเนี่ย ก็มันเป็นการพนัน พอคิดดังนี้จึงตัดสินใจไม่ไปซื้อ ทำงานบ้านไปตามปกติ
ทันใดนั้นมีความรู้สึกเหมือนใครคนหนึ่งเอามือมาบีบศีรษะไม่ยอมปล่อย กดไว้แน่น จนปวดไปหมด ก็คิดว่า เมื่อคืนนอนหลับในรถไฟ คงนอนไม่เต็มอิ่ม พักผ่อนไม่พอ กินยาคลายเครียดสักเม็ดคงหาย เดิน ตรงไปจะหยิบยาใส่ปาก นึกได้ว่ายังไม่ได้รับประทานอาหารเช้า ไม่ควร กินยาขณะท้องว่าง จึงหยิบกระเป๋า สตางค์เดิน ออกจากบ้านไปซื้ออาหารที่ร้านขาประจำ
เดินไปประมาณ ๒๐๐ เมตรก็ถึงร้าน เห็นมีผู้คนกำลัง รุมซื้อหวยใต้ดินกันอยู่หลายคน เกิดความคิดลังเลขึ้นอีก จะซื้อดีหรือไม่ซื้อดี พอคิด ไม่ซื้อก็มีอาการปวด หัวจี๋ขึ้นมาทันที แทบทนไม่ได้ พอคิดจะซื้อ อาการนั้นก็หายไป ทำให้นึกไปว่า หรือ คุณมณฑามาบังคับให้ซื้อ จึง คิดขึ้นมาว่า ลองซื้อเถอะนะ ซื้อตามที่ผีบอกหรอก ไม่ใช่เสี่ยงซื้อเอง ซื้อแบบนี้ไม่น่าบาปอะไร ผีเป็นผู้สั่ง ผีก็น่าจะเป็นผู้บาปซิ เราเป็นแค่คน ทำตามคำสั่ง เผื่อถูกรางวัลขึ้นมา จะได้ทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลางให้ ผีไง คิดแล้วก็ตัดสินใจซื้อเลข ๖๙๒ ตามอายุผีเสียห้าพันบาท จ่ายเงิน ให้ผู้รับแทงเสร็จ หายปวดศีรษะเป็น ปลิดทิ้ง ร่างกายทุกส่วนโล่งสบาย เดินกลับบ้านเป็นปกติ ลืมเรื่องกินยาไปสิ้นเชิง
พอเวลาประมาณเที่ยงครึ่งวันนั้นเอง มีคนที่ร้านกระหืดกระหอบ มาเรียกบอกว่าคุณ คุณโชคดีจังเลย คุณถูกหวยนะ ออกเลข ๖๙๒ ตรงตาม ที่คุณแทงเผง คุณวิภาภรณ์ได้รับเงินจากเจ้ามือมาหกแสนเศษ ยืนยัน ต่อทุกคนว่า จะใช้เงินทั้งหมดทำบุญสร้างพระที่แกนกลางให้คุณมณฑา อุตมะ
สตรีผู้หนึ่งฟังคุณวิภาภรณ์เล่าเรื่อง จึงกลับไปถามเพื่อนบ้านซึ่งเป็นชาวลำปางนามสกุลเดียวกับผีว่า รู้จักคนตายที่ชื่อ มณฑาหรือไม่ ได้รับคำชี้แจงว่า คนที่ใช้นามสกุลอุตมะนั้น มีตั้งครึ่งหมู่บ้าน ที่บ้านหมู่ที่ ๑ ตำบลดงตาล อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง ให้ไปถามหาเอาเอง
เรื่องนี้พอสันนิษฐานได้ว่า กลุ่มผีที่มาหาคุณวิภาภรณ์ในฝันครั้งนั้น คงจะเป็นผีที่จังหวัดลำปาง สำหรับ คุณมณฑา ซึ่งตอนนี้คงต้องเรียกว่า คุณเทพธิดามณฑา สมัยยังมีชีวิตเป็นมนุษย์คงเป็นผู้ทำทานไว้มาก แต่ ที่ไปเกิดเป็นอย่างนั้นเรียกว่าเป็นเปรตชั้นดี ชนิดชีวิตอยู่ ด้วยการอุทิศ ส่วนบุญ ที่ผู้อื่นทำให้ แสดงว่าตายลง ด้วยจิตใจห่วงใย อาจจะห่วงคนข้างหลัง อาจห่วงทรัพย์สมบัติ จึงยังไม่ไปเกิด แต่เมื่อมีบุญจากการทำทาน ไว้ จึงเป็นเปรตที่พอเรียกทรัพย์ละเอียดของตนออกมาให้มนุษย์ที่ต้องการให้
แต่ไม่ใช่นึกจะให้ใครก็ให้ส่งเดช ผีก็ต้องเลือกผู้มีบุญ มีคุณธรรม ผู้นั้นจึงจะรองรับทรัพย์ของผีได้ คุณวิภาภรณ์เป็นผู้สร้าง พระธรรมกาย ที่แกนกลาง บูชาธรรมครูบาอาจารย์ ได้รับพระมหาสิริราชธาตุ เป็นผู้มี บุญใหญ่ เทพดาผู้ดูแลธาตุวิเศษ ย่อมไปตามคุณเทพธิดามณฑา มาให้ โชคลาภเป็นพิเศษ คุณวิภาภรณ์เชื่อมั่น ในพลังความศักดิ์สิทธิ์ ของพระมหาสิริราชธาตุมาก ถือว่าผู้มีบุญเท่านั้นจึงมีสิทธิ์ เป็นเจ้าของ ก็คิดว่า พี่สาว ของตนเองเป็นคนมีฐานะดีกว่าตน แสดงว่าชาติในอดีตคงทำบุญมาไม่น้อย ชาตินี้ จึงทำมาหากินร่ำารวย น่าจะได้สร้างบุญใหญ่ในชาตินี้ด้วย จึงพูด ชักชวนให้พี่สาวทำบุญ โดยเล่าเรื่องผีขอบุญที่ ประสบมาเป็นหลักฐานยืนยันว่า ถ้าไม่ใช่บุญมากมายแล้ว ผีไม่พากันมาขอ โดยกำหนดเจาะจง ให้สร้างพระที่ แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์อย่างนี้
พี่สาวฟังน้องเล่าเรื่องแล้วก็ทำทีท่าไม่เต็มใจ อิดออดอยู่ น้องสาวจึงพูดให้คิดขึ้นว่า ขนาดพวกเขาเป็นผี ยังอยากได้บุญขนาดนี้ ทำบุญด้วย ตนเองไม่ได้เพราะเป็นผีเสียแล้ว อุตส่าห์มาอ้อนวอนขอเรา แล้วพวกเราน่ะ เป็นมนุษย์อยู่แท้ๆ ทำบุญด้วยตนเองเมื่อไรก็ทำได้ ทำไมจึงโง่ไม่ทำ เงินทองหมดแล้ว ยังไงเสียเราก็ทำมาหากิน เอาใหม่ได้ แต่องค์พระที่แกนกลางเจดีย์นั้นหาใหม่ไม่ได้ หมดแล้วหมดเลย มัวชักช้าอยู่ เดี๋ยวคนอื่น ก็แย่งกันไปหมด มาทำภายหลังก็สายเกินไป บุญเล็กน้อย พี่ทำอยู่บ่อยๆ แล้ว ลองทำบุญใหญ่ดูสักครั้งหนึ่งเป็นไรไป อาจมี อะไรๆ อัศจรรย์อย่าง ที่ฉันพบนี่ก็ได้ พี่สาวฟังแล้วได้คิดทันที รีบไปเบิกเงินเข้าวัดทำบุญ จำนวนเกินกว่าที่น้อง ทำไว้เสียอีก
อ่านเรื่องนี้แล้วคิดอย่างไรบ้าง คงคิด เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือ อยากให้คุณเทพธิดา มณฑา อุตมะ ไปตามเพื่อนๆ ประเภทเดียวกัน มาเข้าฝัน คนใจบุญแต่ทรัพย์น้อย ให้ได้โชคลาภ ทำบุญได้เต็มอิ่มแบบเศรษฐี ใจบุญกับเขาบ้าง ข้อสำคัญอย่าติดใจ กระทั่งผีไม่สั่งก็ยังบ้าซื้อ ถ้าอย่างนั้น เรียกว่าติดการพนัน เป็นอบายมุข แน่นอน เหมือนติดสิ่งเสพติด เหมือนกัน เลิกยากมากด้วย
ก่อนจบเรื่องนี้ ถ้าท่านใดผ่านไปทางหมู่บ้านที่หนึ่ง ตำบลดงตาล อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง ช่วยถามหา ญาติของคุณเทพธิดามณฑา อุตมะ เผื่อจะได้ข้อมูลเพิ่มเติมมาเล่าสู่กันฟัง ไม่แน่นัก หมู่ญาติอาจมีศรัทธามา ร่วมสร้างมหาธรรมกายเจดีย์กับพวกเราก็ได้
[สารบัญ] [ ๑ ] [ ๒ ] [ ๓ ] [ ๔ ] [ ๕ ] [ ๖ ] [ ๗ ] [ ๘ ] [ ๙ ] [ ๑๐ ]