ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม พุทธพจน์บทนี้ น่าจะเหมาะสมกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น กับครอบครัวนี้ โดยมี คุณเบญจณี บุญศรีโรจน์ เป็นผู้ชักชวนให้ทุกๆ คนในครอบครัว ดำเนินวิถีชีวิตแบบชาวพุทธ โดยแท้ ใช้ศีลธรรม ในพระพุทธศาสนา เป็นเครื่องขัดเกลาจิตใจ และ หล่อ หลอมให้ทุกชีวิต ในครอบครัวใหญ่นี้ อยู่ร่วมกัน อย่างมีความสุข แก้ไขปัญหาโดย พุทธวิธี
ครอบครัวนี้อยู่ร่วมกัน ถึง ๕ ครอบครัว โดยมีคุณยาย เป็นศูนย์รวมใจของทุกๆ คน คุณเบญจณีบอกว่า เวลาสวดมนต์ทำวัตรเย็น มีถึง ๒๐ คน เฉพาะสมาชิกในบ้านก็เต็มแล้ว หลานๆ มีทั้งหมด ๘ คน สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น ได้ทุกคน ทุกคนในครอบครัว ขวนขวาย ที่จะสั่งสม บุญเต็มกำลัง
คุณเบญจณีจึงนำหลาน ไปร่วมกิจกรรมของวัดโดยช่วยที่กองปฏิสันถาร ท่านที่เคยมาร่วมบุญคงจะพอนึกภาพออก เวลาเดินเข้าสู่เขต บุญสถาน เราจะพบลูกหลานหน้าใสๆ ทั้งตัวเล็กและตัวโต แต่งชุดขาวสะอาด ยืนเข้าแถว กล่าวสวัสดีทุกๆ ท่าน ที่มาเยือน เป็นที่ประทับใจ
ปกติแล้ว ทุกงานบุญใหญ่และอาทิตย์ต้นเดือน คุณเบญจณี หรืออีก นามหนึ่งคือ ป้าต๋อยของหลานๆ จะพาหลานๆ ในชุดขาว เตรียม ตัว มาทำหน้าที่ประจำ กองปฏิสันถาร เข้าแถวต้อนรับสาธุชน เดินทางมาจากโคราช เพื่อมารับบุญใหญ่เป็นประจำ
ในวันที่ประสบเหตุการณ์พบอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุนั้น ทุกคนก็เดินทางมาพร้อมกัน เด็ก ๘ คน ผู้ใหญ่ ๖ คน เพื่อมาทำบุญ อาทิตย์ต้นเดือน บูชาข้าวพระ ก่อนออกเดินทาง น้องชายช่วยตรวจสภาพรถให้อย่างดี เพื่อจะให้ป้าขับรถ พาหลานไปทำบุญ
ขณะที่เดินทาง ท้องฟ้าเริ่มสาง ระหว่างแก่งคอยเป็นทางลงเขา ช่วงนี้บนถนนจะมีขบวนรถสิบล้อมาก ขนปูนซีเมนต์ และสินค้าหนัก อื่นๆ เต็มทั้งเลนซ้ายและเลนขวา ส่วนรถเล็กของคุณเบญจณี ก็วิ่งตามช่องของรถเล็ก ตามปกติ ขับมาเรื่อยๆ ก็ได้ยินเสียงดังโครม จึงรู้ว่า รถถูกชน
คุณเบญจณีมองทางกระจกหลัง ก็เห็นเป็นประกายเพลิง ที่เกิดจากล้อรถ เห็นล้อรถของตน หลุดออกไปทั้งยวง เหลือแต่แกนของล้อ ที่ติดกับรถ ครูดไปกับถนน ประกอบกับเป็นทางลาดชัน คุณเบญจณีมองดูทางกระจกหลัง เห็นแต่ประกายเพลิงเต็มไปหมด หันกลับมามอง ภายในรถ ก็เห็นหลานหลับปุ๋ยกันหมด จึงนึกอธิษฐานในใจว่า ไม่เป็นไรหรอก เด็กพวกนี้มีบุญทั้งนั้น เข้าวัดตั้งแต่เด็กๆ
ในระหว่างนั้นก็คิดว่า เราควรจะจอดรถที่ไหล่ทาง จึงตัดสินใจ ขอฝ่าวงรถสิบล้อรถพ่วงปูนออกไป ส่งสัญญาณขอเข้าเลนซ้าย จากรถ สิบล้อทั้งหลาย แล้วคุณเบญจณีก็ขับรถ จากเลนขวามือ ฝ่าขบวนรถสิบล้อ มาจอดในจุดที่ปลอดภัยได้สำเร็จ โดยล้อรถเหลือเพียง ๓ ล้อ เท่านั้น ก็ยังสามารถวิ่งได้ โดยไม่กระเทือนเลย หลานๆ ยังคงหลับอย่างเป็นสุข พอรถจอดได้ ก็อยากขยับรถอีกนิด จะได้ห่างผิวถนน แต่ก็ไม่ สามารถขยับรถได้อีก ในขณะที่รถเสีย ทุกคนก็แต่งชุด อุบาสก-อุบาสิกาขาวอยู่
พอดีมีรถของเพื่อนกัลยาณมิตรวิ่งตามมาเห็น จึงจอดรถมาให้ความช่วยเหลือ โดยช่วยขนเด็กไปวัดก่อน มาทราบภายหลังคือ นาย แพทย์สง่า อยู่ที่ปากช่อง ส่วนคุณ เบญจณี และคุณยาย ก็อยู่หาวิธีแก้ไขรถเสียก่อน คุณเบญจณีพยายามนึกหาวิธีการอยู่ ปรากฏว่า มีคนมา ถาม แล้วเขาเป็นช่างด้วย เขาบอกว่า แค่หาล้อเจอ เขาก็สามารถทำให้คุณยายไปวัดได้ ก็ช่วยกันค้นหาล้อรถ เขาก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ช่วยหา หาโดยย้อนกลับไปหา ตามทางเดิมอีก ๒-๓ กิโลเมตร จึงพบล้อรถ จากนั้น ช่างได้นำล้อมาใส่ให้อยู่ในสภาพปกติ เพื่อจะให้คุณยาย ไปวัด ทุกคนก็ถึงวัดทันเพลพอดี
ทุกๆ คนที่ประสบเหตุการณ์ในครั้งนี้จะเป็นผู้ที่อยู่ในบุญตลอด หมั่นฝึกจิตของตนเองให้ใสสะอาดเป็นประภัสสร ตลอดเวลาโดยการ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย เป็นปกติ เมื่อพบเหตุการณ์คับขัน ด้วยจิตที่ดี ก็สามารถเปลี่ยนจาก เหตุการณ์ร้ายแรง และแก้ไข ได้ ทีละเปลาะ ทีละเปลาะ สามารถไปสั่งสมบุญใหญ่ได้สมกับที่ตั้งใจไว้
เพราะบุคคลใดก็ตามถ้าหมั่นสั่งสมคุณงามความดีไว้ในตัวมากๆ มีดวงบุญในตัวเองสว่าง เทวดาก็ตามมารักษาผู้นั้น เพื่อให้ความ สะดวกสบาย ในการทำความดี แล้วเขาก็จะได้ร่วมอนุโมทนาบุญ เพราะไม่มีกายไหน ที่จะสั่งสมความดีได้ทุกรูปแบบ และเต็มที่เท่ากาย มนุษย์
[สารบัญ] [๒๖๖] [๒๖๗] [๒๖๘] [๒๖๙] [๒๗๐] [๒๗๑]
[๒๗๒] [๒๗๓] [๒๗๔] [๒๗๕] [๒๗๖] [๒๗๗] [๒๗๘] [๒๗๙] [๒๘๐]