Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Οι πολιτικές και κοινωνιολογικές απόψεις έχουν το πλεονέκτημα να διαμορφώνονται και να οδηγούνε γρήγορα σε πράξη και σε ευρύτερες συνέπειες, χωρίς την αμφίβολη χρονοτριβή γύρω από τα ευρύτερα φιλοσοφικά ζητήματα. Αυτό το πλεονέκτημα είναι συγχρόνως το μειονέκτημά τους. Διότι, χωρίς τη γνώση των
προϋποθέσεων και χωρίς μία πολύπλευρη θεώρηση των πραγμάτων και της ανθρώπινης φύσης, οι απόψεις αυτές μένουν αβάσιμες και υπερβολικές.
Πολλά από τα ζητήματα και τα προβλήματα τα οποία θέτουμε είναι μέρη ενός άλλου ευρύτερου ή πρέπει να βασιστούν σε κάποιες άλλες απαντήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, ο τρόπος προσέγγισης του ζητήματος και ο περιορισμός της συζήτησης γύρω από το προκαθορισμένο είναι εσφαλμένος και δεν μπορούμε να
αναμένουμε μία αξιόπιστη λύση του προβλήματος. Δεν έχει νόημα να στοχαστούμε πολύ χωρίς να εμπλέξουμε ορισμένα άλλα ζητήματα, τα οποία κάποιοι ξεχωρίζουν ή θεωρούν χωρίς άμεση σχέση.
Το μεγάλο ελάττωμα της πολιτικής και η επιπολαιότητα των πολιτικών σχετίζονται με την υποβάθμιση του ρόλου της Ηθικής και της Σκέψης στην καθημερινή ζωή των μελών της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, ο πολιτικός πιστεύει και τον βολεύει να πιστεύει, ότι μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία και τον
πολιτισμό και να πραγματοποιήσει φιλόδοξα σχέδια με δεδομένο ότι οι άνθρωποι είναι έτσι όπως είναι. Το ρόλο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της πνευματικής φροντίδας τον έχει αφήσει αποκλειστικά στη θρησκεία. Όμως, η πολιτική αποσπασμένη από ηθικές αξίες και πρότυπα και χωρίς ηθική πρόνοια για τα σχέδια της είναι μια αλήτισσα που γυρεύει το γρήγορο
κέρδος.
Κοιτώντας πίσω στο χρόνο, κατανοούμε ποια ήταν τα μόνιμα αποτελέσματα αυτής της επιπολαιότητας. Τα αποτελέσματα ήταν οι λαοί να διαφοροποιηθούν πνευματικά μεταξύ τους, με ανόητες αντιθέσεις, να μείνουν πνευματικά ανώριμοι, ψυχολογικά ιδιοτελείς, ανεπαρκείς στον κοινωνικό τους ρόλο και να
αποκτήσουν απήχηση επικίνδυνες και υπερβολικές ηθικές αξίες με ανορθολογική και αυθαίρετη σκέψη. Και τελικά, η πολιτική έμεινε ανάξια σεβασμού και ανήμπορη να πραγματοποιήσει τις προσδοκίες για μία πιο δίκαιη κοινωνία.
|