Foodstate

สปอร์ตทรอน อินเตอร์เนชั่นแนล ขอแนะนำ โภชนาหารในสภาวะอาหาร
(FOOD-STATE Nutrients)

"..ทำงานร่วมกัน ดุจความมุ่งมั่นแห่งธรรมชาติ…"

เทคโนโลยีใหม่สำหรับสหัสวรรษใหม่

สปอร์ตทรอน ผู้นำด้านโภชนาการและความอยู่ดีกินดี ได้สร้างโภชนาหารในสภาวะอาหาร (FOOD-STATE Nutrients) ขึ้นมา ซึ่งผลการศึกษาวิจัยทางวิทยาศาสตร์สรุปว่า “มีความใกล้เคียงกับอาหารมากที่สุด” เราทุกคนทราบดีว่าแนวทางที่เหมาะสมที่สุดคือการได้รับโภชนาหารที่ต้องการจากอาหารที่เราบริโภค อย่างไรก็ตาม ในโลกสมัยใหม่แนวทางดังกล่าวปฏิบัติได้ยาก และอาจเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย !

ร่างกายของมนุษย์เรา

ถูกสร้างมาเพื่อใช้ประโยชน์จากโภชนาหารในพืช ยิ่งบริโภคอาหารในลำดับต้นของห่วงโซ่อาหารที่ใกล้กับพืชมากขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งจะได้ประโยชน์ทางโภชนาการมากขึ้นเท่านั้น
เมื่อเราบริโภคพืชหรือส่วนต่างๆของพืชเป็นอาหาร โภชนาหารซึ่งประกอบด้วยวิตามินและเกลือแร่ ก็จะผูกติดไปกับโปรตีน คาร์โบไฮเดรต และไขมันไลปิด ในรูปธาตุอาหารพื้นฐานเชิงซ้อน(complex food matrix) และเนื่องจากโภชนาหารดังกล่าวดำรงอยู่ใน “สภาวะอาหาร”(FOOD-STATE) จึงมีปริมาณการดูดซึมสู่เนื้อเยื่อในร่างกายสูงและทำให้อัตราการใช้ประโยชน์มีสูงกว่า

โภชนาหารในสภาวะอาหารคืออะไร ?

ศาสตราจารย์ วินสัน แห่งมหาวิทยาลัย สแครนตัน รัฐเพนซิลวาเนีย ระบุว่า“โภชนาหารในสภาวะอาหาร คือ ความก้าวหน้าที่สำคัญที่สุดทางด้านโภชนาการในยุคปัจจุบัน” สิ่งนี้ มิได้เป็นเพียงผลิตภัณฑ์วิตามินและเกลือแร่อนินทรีย์อีกยี่ห้อหนึ่ง แท้ที่จริงโภชนาหารในสภาพอาหารจะมีลักษณะเฉพาะ โดยที่วิตามินและเกลือแร่แบบใหม่จะเกาะเกี่ยวกันโดยทางโมเลกุลกับองค์ประกอบพื้นฐานแห่งชีวิต นั่นคือ โปรตีน

ผลประโยชน์คืออะไร ?

การศึกษามากมาย แสดงให้เห็นว่า การเกาะเกี่ยวของวิตามินและเกลือแร่กับโปรตีน - ดังเช่นที่พบอยู่ในอาหารธรรมชาติ เอื้ออำนวยให้โภชนาหารดังกล่าวถูกนำไปใช้ประโยชน์ในร่างกายได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี่คือเหตุผลที่อธิบายว่าเหตุใดโภชนาหารในสภาวะอาหารจึงมีประสิทธิภาพกว่าอย่างมากมาย จากการศึกษาวิจัยต่างๆมีข้อสรุปว่า การดูดซับสู่ร่างกายมีประสิทธิภาพมากกว่า5 เท่าตัว การคงอยู่(retention) และการปรากฏปริมาณสารอาหารในเนื้อเยื่อ มีประสิทธิภาพกว่าถึง 16 เท่า ดังนั้น จึงทำให้เกิดโภชนาหารสำรองที่มีศักยภาพอย่างสูงที่ร่างกายสามารถให้สอยได้ในยามต้องการ

โภชนาหารในสภาวะอาหาร = ประโยชน์ มหาศาล เพียงบริโภคด้วยปริมาณจำกัด
รับประกันความพึงพอใจ 100%

โภชนาหารในสภาวะอาหาร….
จากรายงานสถิติที่จัดทำขึ้นเมื่อเร็วๆนี้เผยว่า ผู้ใหญ่ทุกๆ 1 ใน 3 คน และเยาวชนคนหนุ่มสาวทุกๆ 1 ใน 5 คน (อายุ 15 – 25 ปี) รับประทานผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบางชนิดเป็นประจำ ดังนั้น จึงชอบด้วยเหตุผลสำหรับพวกเราที่จะต้องซื้อหาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีประสิทธิภาพที่สุด(รวมถึงความคุ้มค่าด้านราคา) ที่เหมาะแก่ความจำเป็นของเรา

เราทุกคนต่างก็ตระหนักว่า เราควรได้มาซึ่งวิตามินและเกลือแร่ที่จำเป็นเหล่านี้ทั้งหมดจากอาหารอินทรีย์ อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุแห่งการเสื่อมโทรมของแร่ธาตุในดิน ปัญหาสิ่งแวดล้อม อาหารที่ผ่านกระบวนการปรุงมาก และการผลิตพืชอาหารโดยเร่งการเติบโต ฯลฯ พวกเราส่วนใหญ่จึงต่างยอมรับกันว่า เราจำเป็นต้องบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเพราะเราต้องการปัจจัยความปลอดภัยเพื่อการคุ้มครองหรือปัองกันเพิ่มเติม
จากความสำเร็จของนักวิทยาศาสตร์ในการแยกโมเลกุลของวิตามิน โมเลกุลของวิตามินบริสุทธิ์จึงถูกแยกออกจากแหล่งที่มาที่เป็นธรรมชาติ หรือ มิฉะนั้น ก็ถูกสร้างขึ้นจากแหล่งที่พึงหาได้ในเชิงพาณิชย์ เช่น กลูโคส อย่างไรก็ตาม วิธีการทั้งสองกรณีจะทำให้ส่วนประกอบที่เกาะติดอยู่กับวิตามินโดยธรรมชาติถูกกำจัดออกไปและทำให้ความสามารถในการซึมซับสู่ร่างกายและอรรถประโยชน์ของวิตามินถูกบั่นทอนลง
โภชนาหารในสภาวะอาหาร(Food State nutrients) เริ่มต้นด้วยโมเลกุลของวิตามินและเกลือแร่ที่มีในเชิงพาณิชย์เช่นกัน อย่างไรก็ตาม โดยผ่านกระบวนเฉพาะพิเศษ โภชนาหารจะถูกเชื่อมประสานหรือฝังตัวเข้ากับโปรตีนที่ยังคงความเป็นธรรมชาติ จากนั้นวิตามินและเกลือแร่จะถูกผนวกรวมตัวกลางทางโภชนาการ(nutritional medium) แล้วนำไปเป็นอาหารเลี้ยงยีสต์ที่มีชีวิต ผลลัพท์ที่ได้จากกระบวนการนี้ก็คือโภชนาหารในสภาวะอาหารที่บรรจุไว้ด้วยโปรตีนเชิงซ้อน(complex protein)
โปรตีน chaperone ที่มีอยู่ในอาหารและโภชนาหารในสภาวะอาหารโดยกำเนิด เป็นตัวเชื่อมโยงที่สำคัญสำหรับวิธีการที่ร่างกายซึมซับ ส่งผ่าน เก็บกัก และดูดกลืนโภชนาหาร การค้นพบที่มีผลชี้ชัดเกี่ยวกับการส่งผ่านโภชนาหารเข้าสู่เซลล์ได้รับการประกาศขึ้นที่มหาวิทยาลัยนอร์ธแคโรไรนา มหาวิทยาลัยจอห์นฮอพกิน และมหาวิทยาลัยมิชิแกน เมื่อปีที่ผ่านมา ผลการค้นพบของสถาบันเหล่านี้ชี้ว่า โภชนาหาร ไม่ได้ล่องลอยไปทั่วร่างกายเพื่อค้นหาเซลล์ที่ต้องการ แต่มันจะถูกขนส่งเข้าไปด้วยโปรตีน chaperone ผ่านกระบวนการเคมีที่หนุนช่วย และตรงเข้าสู่ตำแหน่งที่แน่นอนเพื่อการใช้ประโยชน์ภายในเซลล์
ดร.โธมัส วี โอ ฮอลโลแรน ศาสตราจารย์ทางเคมีแห่งมหาวิทยาลัยนอร์ธเวสเทิร์น ได้กล่าวไว้ในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับ “โภชนาหารในสภาวะอาหาร” ว่า : เป็นความจริงที่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า มนุษย์ถูกกำหนดให้ได้รับโภชนาหารจากอาหาร ความพยายามซ้ำแล้วซ้ำเล่าได้อุบัติขึ้นเพื่อปรับเปลี่ยนข้อบัญญัตินี้ ด้วยการแยกสิ่งที่ทึกทักกันว่าเป็น “ส่วนที่มีค่าที่สุด”ของอาหารออกมา(เช่นวิตามิน ซี) แต่ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ส่วนที่ถูกแยกออกมาเหล่านี้ ที่เรียกว่า โภชนาหารในสภาวะอิสระ(free-state nutrients)ที่ “เป็นธรรมชาติ” ได้บรรจุไว้เพียงเศษเสี้ยวของปัจจัยที่เป็นคุณประโยชน์ ที่จะได้รับจากอาหาร และ “โภชนาหารในสภาวะอาหาร”
จากงานศึกษาวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นอิสระกว่า 80 ชิ้น มีข้อสรุปว่า โภชนาหารในสภาวะอาหาร มีประสิทธิภาพเหนือวิตามินและเกลือแร่อนินทรีย์ที่มีอยู่ในท้องตลาดมากกว่า 5 เท่า และร่างกายสามารถเก็บรักษาไว้ได้นานกว่า 16 เท่า เพราะโภชนาหารฟู้ดแมทริกซ์ถูกดูดซึมได้ง่ายเหมือนอาหารและยังคงอยู่ในร่างกายได้นานกว่าวิตามินและเกลือแร่ที่มีอยู่ในตลาด ปริมาณการบริโภคที่ต้องการจึงไม่มาก

คดีความ 3 ล้านเหรียญ

ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ที่ศาลเขตแคลิฟอร์เนีย นักวิทยาศาสตร์ขององค์การอาหารและยาสหรัฐฯ(FDA)ที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติและมีความเป็นกลางจำนวน 5 คน ถูกมอบหมายให้ทำการตรวจสอบโครงสร้างโมเลกุลของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารฟู้ดแมทริกซ์ โดยให้ทำการวิเคราะห์ผลและส่งผลการค้นพบขึ้นสู่ศาล ในวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 1993 ผู้พิพากษาศาลเขตแคลิฟอร์เนีย ได้ใช้พิพากษาให้การกล่าวอ้างสรรพคุณดังต่อไปนี้ สามารถกระทำได้ :

• โภชนาหารฟู้ดแมทริกซ์ดีกว่าโภชนาหารแบบ isolated USP
• โภชนาการฟู้ดแมทริกซ์ถูกดูดซึม คงอยู่ และใช้ประโยชน์ได้ดีกว่าโภชนาหาร USP
• โภชนาหารฟู้ดแมทริกซ์ผลิตขึ้นภายใต้กระบวนการที่เป็นกรรมสิทธิ์