วันที่่ ๒๗ มีนาคม พ.ศ.๒๔๗๕ ที่กรุงเทพมหานคร มีชื่อเล่นว่า แป๊ะ หรือ เหม เป็นบุตรคนเดียวของ นายเฉลิมและนางสุพรรณ

บรรพบุรุษเดินทางมาจากเมืองจีน ตั้งรกรากและแต่งงานกับคนไทย ตั้งแต่สมัย กรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นจนถึงสมัยรัชกาลที่ ๕ พื้นฐานครอบครัวได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมจีนเป็นหลัก แต่ได้ ผสมผสาน จนกลายเป็นครอบครัวไทย ที่นับถือพุทธศาสนาแบบเถรวาท

ตระกูลดั้งเดิมประกอบอาชีพทางการค้าเป็นส่วนใหญ่ มีเพียงส่วนน้อย ที่รับราชการ ในช่วงที่เกิด ฐานะทางเศรษฐกิจอยู่ในช่วงตกต่ำเกือบถึง ขีดสุด จึงแยกครอบครัวมาอยู่ที่ซอยสันติภาพ ถนนนเรศ ซึ่งเป็นบ้าน ที่อาศัยอยู่ในปัจจุบัน ในช่วงมัธยมต้น

บิดาได้ถึงแก่กรรมในปี พ.ศ.๒๔๘๙ ต้องช่วยตัวเอง และอยู่ในความอุปการะของมารดา จนกระทั่งสำเร็จการศึกษา

เริ่มหัดเขียนหนังสือจากบ้านครูชุ่ม ข้างวัดทองนพคุณ ธนบุรี จากนั้นจึงเข้าโรงเรียนนเรศวิทยา เรียนได้ไม่นานโรงเรียนก็ถูกยุบ จึงย้ายไปเข้าโรงเรียนศิริศาสตร์และเซนต์แมรี หรือสตรีประชากร จนอายุ ๑๐ ขวบ

เข้าเรียนชั้นประถม ๔ ที่โรงเรียนอัสสัมชัญบางรัก ซึ่งเป็นโรงเรียน คริสต์ศาสนา นิกายโรมันคาธอลิก ในปีพ.ศ. ๒๔๘๖ และต้องพัก การเรียนไปสามปีเพราะภัยจากสงครามโลกครั้งที่สอง ในช่วงนี้ได้ บวชเรียนอยู่ที่วัดทองนพคุณ จากนั้นจึงกลับมาเรียนต่อ ในชั้นมัธยม ๒ ในปีพ.ศ. ๒๔๘๙

เมื่ออยู่ชั้นมัธยม ๖ ได้ออกหนังสือพิมพ์ในห้องเรียน "ยุววิทยา" อันเป็นเหตุให้ขัดแย้งกับครู

ในชั้นมัธยม ๘ ได้รับเลือกเป็นบรรณาธิการ "อุโฆษสาร" ซึ่งเป็นนิตยสารประจำโรงเรียน

ในปีพ.ศ. ๒๔๙๖ เดินทางไปศึกษาต่อที่อังกฤษ เรียนอยู่ห้าปี จึงสำเร็จการศึกษาปริญญาตรีทางด้านปรัชญา ประวัติศาสตร์ และวรรณคดี จากวิทยาลัยเซนต์เดวิด เมืองแลมปีเตอร์ แคว้นเวลล์

สมรสกับนิลฉวี มีบุตรเป็นชาย ๑ คน เป็นหญิง ๒ คน

กลับมาทำงานที่เมืองไทยต้นปี ๒๕๐๕ อยู่ที่แผนกข่าว ของสถานทูตอังกฤษและสหรัฐอยู่สักพัก

จากนั้นจึงมาทำงานเป็นบรรณาธิการสำนักพิมพ์สมาคมสังคมศาสตร์ ช่วงปีพ.ศ. ๒๕๐๕ - ๒๕๑๒ ทำ "สังคมศาสตร์ปริทัศน์" นิตยสารรายเดือน ซึ่งถือเป็นเวทีทางปัญญาและแหล่งรวมปัญญาชนในยุคนั้น

ถัดมาทำงานที่สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช แต่เป็นเพียงระยะเวลาสั้น ๆ

ในท้ายที่สุดออกมาทำงานมูลนิธิ ตั้งสำนักพิมพ์และร้านหนังสือ ทำงานเขียนหนังสือ เดินทางไปบรรยายในที่ต่าง ๆ รับหน้าที่สอนบ้าง โดยเฉพาะช่วงหลังเน้นเรื่อง Buddhism Engagement