Hak Nebinin dilinde nifak sayılmış emanete ihanet,
	Tohum toprağa, yavru yuvaya, yuva anaya emanet,
	Şak şak olmuş toprak suya, su buluta emanet,
	Yusuf kuyuya, Mısır Yusuf'a emanet,
	Hak Nebi mağaraya, Medine Hak Nebiye emanet,
	İbrahim ateşe, İsmail bıçağa emanet,
	Ne bıçak, ne ateş, ne kuyu ne de mağara etmedi ihanet, asrın İbrahim'leri sana emanet
	Arkadaş! gel sen de  bir kor gibi yak sineni,  Çünkü hepsi Allah'A emanet.
	İçine doğru derinleş, dibi görünmeyen bir kuyu ol, sakla Yusuf'ları koynunda, Yusuf'lar sana emanet.
	Mağarada yılan olma, güvercin gibi vefalı, örümcek gibi tehlikelere perdedar ol.
	Mağara gibi ol Muhammedileri, al yedi genci, al bütün bir gençliği...
	Hz Sümeyra evlatlarını hak Nebi'ye emanet etti, "sakın ona bir şey olursa eve dönmeyin" dedi,
	Dönmeden emanete sahip çıkamayacaklarını anlayınca vazgeçtiler eve dönmekten.
	Evlerinden çıkamayanlar neyin emanetçisi acaba?
	Bilecik istasyonunda yaşlı ana, oğlunu cepheye uğurlarken O'na; "oğlum babanı Dimetoka'da, dayını Şibka'da, Ağabeylerini Çanakkale'de kaybettimm, sen benim son yongamsın, sen de dönmezsen ben Allah'a emanet" diyordu.
	Ve ilave ediyordu, git sen de git.
	Minareler ezansız, camiler Kur'an'sız kalacaksa sen de git.
	Ezan. Kur'an, Vatan kime emanet?
	Galiçya'da, Şibka'da, Dimetoka'da kalanların evlatları kime emanet?
	"Ben sağ döneydim uğrunda öldüğüm Kur'an'ı, canımdan çok sevdiğim İslam'ı yavruma öğretirdim" diyen ve fakat şimdi mabet yüzü görmeyen bu şehit evlatları kime emanet?
	Cafer-i Tayyar şehit olmuştu, hak Nebi geldi, yetimlerinin başını okşadı ve ağladı.
	Baş okşayan kim? göz yaşı kime emanet?
	Cephede kanlar içinde son anlarını yaşarken, vücudundan kanlı kurşunu çıkarıp "arkadaşım Memiş, şunu al oğluma emanet et, ben yaşadığım müddetçe vazifemi yaptım, inandığım mukaddesler uğruna can veriyorum, senden de bunun hakkını vermeni istiyorum" dediğimi ilet.
	Mukaddes kurşun kime emanet?
	Şair Hz. Amine'ye "ey Ebvada yatan ölü, bahçende açtı dünyanın en güzel gülü" derken bahçe kime, gül kime emanet?
	Bilal'ler, dem tutan bülbüller nerede?
	Arkadaş; gül de, bülbül de, bağ da, bahçıvan da, bıçak altındaki İsmail'ler, ateş içindeki İbrahim'ler, kuyudaki Yusuf'lar, şu gerideki isimsiz kümbet, şu ilerideki ıssız mabet, unutma hepsi sana emanet...

Cemil CÜNEYD

Başa dön       Ana sayfa