คุณสมคิด วังทะพันธ์ รับราชการครู เป็นอาจารย์ ๒ ระดับ ๖ โรงเรียนธารน้ำใจ อำเภอนาแก จังหวัดนครพนม เล่าว่า
ตนเข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่อเดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๑ พร้อมกับภรรยาคือ คุณเดือนเพ็ญ วังทะพันธ์ ซึ่งได้มาบวชอุบาสิกา แก้วด้วย และทั้งคู่มีความศรัทธา ในการประพฤติปฏิบัติตน ของพระภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกาและสาธุชนของ วัดพระธรรมกายมาก
ซึ่งเดือนตุลาคมที่ผ่านมาได้ร่วมบุญสร้างองค์พระประจำตัวให้คุณพ่อและคุณพ่อของภรรยา จากนั้นก็มาร่วมบุญใหญ่ วันอาทิตย์ ต้นเดือน ทุกเดือน และชักชวนเพื่อนๆ มาสร้างองค์พระประจำตัว
คุณสมคิดและภรรยาก็ได้สร้างองค์พระเพิ่มอีกคนละหนึ่งองค์ ซึ่งเมื่อได้รับองค์พระมหาสิริราชธาตุมาแล้ว ก็ได้สวดสรรเสริญทุกวัน
คุณสมคิดได้เล่าเหตุการณ์ที่รอดชีวิต จากการที่รถหวิดตกเขาด้วยอานุภาพบุญ
เมื่อช่วงเทศกาลสงกรานต์ระหว่างวันที่ ๑๒-๑๕ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๒ ได้เดินทางด้วยรถปิ๊คอัพส่วนตัว ไปเยี่ยมคุณตาและคุณยาย ที่จังหวัดขอนแก่น เพื่อทำบุญประจำปี ในระหว่างอยู่ที่บ้านคุณตา ทั้งก่อนนอนและตื่นนอน ก็นั่งสมาธิทุกวัน
วันที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๒ ฝนตก ตั้งแต่เช้า พอเวลา ๕ โมงเย็น จึงเริ่มเดินทาง จากตำบลดอนหัน อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น โดยมีคุณสมคิด ภรรยา ลูก ๒ คน และหลานชาย ๑ คน รวม ๕ คน นั่งมาในรถคันเดียวกัน ขณะที่รถผ่านจังหวัดมหาสารคาม และจังหวัด กาฬสินธุ์นั้น ฝนยังตกอยู่
ระหว่างขับรถก็ได้เปิดเทปธรรมะชุดมงคลชีวิต หลังจากฟังเสร็จแล้ว จึงเริ่มสวดบทสรรเสริญ พระมหาสิริราชธาตุ ซึ่งขณะนั้น เด็กๆ กำลัง หลับอยู่ ส่วนภรรยาก็หลับๆ ตื่นๆ เวลาประมาณหนึ่งทุ่มครึ่ง รถเริ่มขึ้นเขาภูพาน ซึ่งในตอนนั้น คุณสมคิดได้สวด บทสรรเสริญ พระมหาสิริราชธาตุได้ ๙ จบพอดี
เวลาประมาณ ๒ ทุ่มครึ่ง รถของคุณสมคิดอยู่กลางเขา ฝนก็ตกหนัก เวลาผ่านไปเรื่อยๆ พอรถเริ่มลงเขา มีโค้งอันตราย หลายจุด เขาก็ขับรถ อย่างไม่ประมาท ระวังเต็มที่ พอมาถึงโค้งสวนสาธารณะ รถเหมือนจะลื่น แต่ก็ทรงตัวอยู่ได้ ทำให้ภรรยาตกใจตื่นขึ้นมา
หลังจากที่วิ่งผ่านพระตำหนัก ภูพานราชนิเวศน์ เหลือทางโค้งอยู่ไม่กี่โค้ง ก็จะถึงทางตรง มีรถวิ่งผ่าน และตามหลัง มาเป็นระยะๆ ฝนก็ยังตกอยู่ ซึ่งขณะนั้น รถกำลังเริ่มจะลงเขา รถของคุณสมคิดเกิดลื่น และบังคับไม่ได้ จึงทำให้รถขวางถนน ไหลจากเลนซ้าย ข้ามมาเลน ขวา อย่างรวดเร็ว
เสี้ยววินาทีวิกฤตินั้น คุณสมคิดคิดว่ารถตกเขาแน่ๆ เนื่องจากขอบถนน ไม่มีแผงเหล็กกั้นไว้ จึงพยายามตั้งสติ น้อมใจไว้ที่ศูนย์กลาง กาย นึกถึงหลวงพ่อ และองค์พระมหาสิริราชธาตุ ให้ท่านช่วยคุ้มครอง รถหมุนมาเรื่อยๆ จนรถตกข้างทาง ภรรยาหลับตา พร้อมทั้งร้องเสียงดัง ว่า หลวงพ่อ ช่วยลูกด้วย
พอสิ้นเสียง รถเกิดหยุดเอง อย่างน่าอัศจรรย์ ทั้งที่ส่วนท้ายรถ ก็ตกขอบถนนลงไปแล้ว ลักษณะรถตอนนั้น กระบะท้ายหันลงเขา เอียงซ้าย หัวรถหันขึ้นถนน โชคดีที่บริเวณนั้น ไม่มีรถสวนขึ้นมา รถคันที่วิ่งตามหลัง ก็หยุดจอดลงมาช่วย เอาเด็กออกจากรถ ทั้ง ๕ ชีวิต ปลอดภัย รถก็ไม่เสียหาย แต่ประการใด และก็มีกัลยาณมิตร ให้ความช่วยเหลือ อย่างเต็มใจ
ซึ่งในตอนท้ายคุณสมคิดได้กล่าวว่า "ทั้งนี้คงเป็นเพราะอานุภาพแห่งบุญจาก องค์พระมหาสิริราชธาตุ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย คุ้มครอง ป้องกันภัย เพราะผมพร้อมด้วยครอบครัว ยึดมั่นในพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง อยู่ตลอดเวลา"
ผู้มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง มั่นสวดสรรเสริญระลึกถึงเสมอ จิตใจย่อมมีความสุข เพราะประกอบไปด้วย บุญกุศล อานุภาพอันไม่มี ประมาณ ก็จะปกป้องคุ้มครองเสมอ
[สารบัญ] [๒๘๒] [๒๘๓] [๒๘๔] [๒๘๕] [๒๘๖] [๒๘๗]
[๒๘๘] [๒๘๙] [๒๙๐] [๒๙๑] [๓๐๐] [๓๐๑] [๓๐๒]
[๓๐๓] [๓๐๔]