คุณดาราศรี รัตนชินกร อยู่ที่แขวงบางโพงพาง เขตยานนาวา กรุงเทพฯ เล่าว่า
เมื่อประมาณปลายเดือนสิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๑ มีผู้นำบุญผู้หนึ่งมาเชิญชวน คุณดาราศรี ทำบุญสร้างองค์พระแกนกลาง เป็นครั้งแรก
ในขณะนั้นคุณดาราศรีเองก็ยังไม่เคยเข้าวัด ทั้งยังไม่เข้าใจว่า วัดพระธรรมกาย มีการทำอะไรบ้าง มีความรู้สึกลึกๆ ยังต่อต้านวัด อยู่บ้าง แต่มิได้แสดงข้อคิดเห็นใดๆ ออกมา และได้ทำบุญองค์พระแกนกลางด้วย โดยไม่มีข้อแม้ใดๆ
เมื่อเธอสร้างองค์พระ แล้ว ๑ องค์ ความปีติก็พรั่งพรูออกมา จนยั้งไว้ไม่อยู่ เพราะรู้ว่าองค์พระของเธอนั้น ในอนาคต จะมีผู้คนนับล้าน ได้มากราบสักการะ และองค์พระก็จะเป็นเสมือนสื่อกลาง ที่จะให้คนได้ประพฤติ ปฏิบัติธรรม พร้อมๆ กัน
เธอได้เล่าให้พี่ชายฟัง ถึงเรื่องที่ได้สร้างองค์พระ พี่ชายเธอได้ถามว่า ทำบุญสร้างพระองค์ละเท่าไหร่ เมื่อบอกจำนวนเงินไป ในครั้งแรก นั้นพี่ชายได้พูดว่า ทำบุญพอสมควรก็พอ ทำไมต้องทำซะเยอะแยะมากมาย เธอเองตอบพี่ชายออกไปว่า เฮียเฉยๆ ไว้
ต่อมาผู้นำบุญคนเดิมก็มาบอกบุญเธออีกครั้ง ชวนให้ทำบุญสร้างพระประจำตัวภายนอก อีก องค์ละ ๑ หมื่นบาท เธอก็คิดว่า น่าจะทำ องค์พระ ให้พ่อและแม่ของเธอ อีกคนละองค์ พร้อมทั้งทำให้เพื่อนและตัวเอง อีกรวมเป็น ๔ องค์
พอดีช่วงระยะนั้น การค้าขายของพี่ชายคนเดียวกันนี้ ยังไม่ค่อยดี เธอจึงได้บอกกับพี่ชายไปว่า เฮีย เขาเหลือพระอยู่องค์หนึ่ง จะให้เฮีย ไว้ห้อย และให้เฮียอธิษฐาน ขอท่านให้ดีๆ นะ และเธอได้นำเทป อัศจรรย์ตะวันแก้วไปให้
พี่ชายก็ยังไม่สนใจ มิหนำซ้ำยังวางเทปไว้แบบไม่สนใจ บังเอิญพี่สะใภ้เธอเดินเข้ามาพอดี จึงได้ยินเรื่อง จะให้องค์พระแก่พี่ชาย เธอจึงถามว่า พระอะไร ของวัดไหน คุณดาราศรีจึงตอบว่า พระมหาสิริราชธาตุ ของ วัดพระธรรมกาย
พี่สะใภ้คุณดาราศรีพอรู้เรื่องวัดพระธรรมกายมาบ้าง จึงนำหนังสือภาพอัศจรรย์ตะวันแก้ว ซึ่งมีรูปของพระมหาสิริราชธาตุ มาให้พี่ชาย เธอดู เมื่อพี่ชายเธอ เห็นรูปพระมหาสิริราชธาตุ ก็ชอบขึ้นมาทันที
และหลังจากพี่ชายได้พระไปแล้ว ก็นำไปบูชาปรากฏว่า กิจการค้าการขายดีขึ้น จนทำให้พี่ชายนั้น เลื่อมใสศรัทธาในอานุภาพ ที่ตนเอง ประสบ ทั้งยังได้ร่วมบุญกับเธอ ในการสร้างพระ ที่มหาธรรมกายเจดีย์อีกด้วย
สำหรับตัวเธอเองนั้น หลังจากที่เธอได้อธิษฐาน ขอพรต่อพระมหาสิริราชธาตุว่า หากเซ้งแผงในครั้งนี้ได้ ก็จะนำเงินนั้น มาทำบุญหมด พออธิษฐานเสร็จ ก็มีเสียงโทรศัพท์มาขอเซ้ง และเรียกไปคุยตกลงกันได้ในวันนั้นเอง วันต่อมาก็ไปขึ้นเงินได้ และได้นำไปสร้างองค์พระทั้งหมด ดังที่ตั้งใจและอธิษฐานไว้
ทุกๆ เช้าเธอจะจุดธูปบูชาพระ และศาลเจ้าที่เป็นประจำ โดยจะบูชาศาลเจ้าที่ก่อน จึงจะขึ้นไปชั้นบนบูชาพระ และนั่งสมาธิ วันหนึ่ง หลังจากเข้าวัด มาได้ไม่นาน เธอขึ้นไปสวดมนต์ทำสมาธิ ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่า เสร็จแล้วลงมาชั้น ๒ อาบน้ำ เมื่ออาบน้ำเสร็จ เปิด ประตูห้องน้ำออกมา เห็นควันเต็มบ้าน ก็ตกใจ รีบขึ้นไปดูที่ห้องพระ เพราะห้องพระจะจุดธูปมากที่สุด ขึ้นไปดู แต่ไม่มี
แต่มีความรู้สึกเหมือน มีคนมาพูดอยู่ข้างหูว่า ให้ลงไปดูชั้นล่าง จึงรีบลงไปดู เห็นไฟกำลังไหม้ศาลเจ้าที่อย่างแรง เสียงไฟลุก ทำให้เธอ ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ร้องอยู่ในใจว่า หลวงพ่อวัดปากนํ้า พระมหาสิริราชธาตุช่วยด้วย
เท่านั้นเธอ ก็ได้ยินเสียงแว่วมาข้างหูว่า ดับไฟซิ ไปตักน้ำเร็ว เธอก็รีบไปตักน้ำดับไฟ ด้วยความตกใจ พอราดลงไปอย่างแรงแล้ว ๒-๓ ถังใหญ่ จึงนึกได้ว่าข้างๆ ศาลเจ้าที่เป็นสินค้า ที่เธอต้องส่งให้ลูกค้า ถ้าโดนนํ้าแล้ว สินค้าก็จะเสียหาย ก็มองไปที่สินค้า และพื้นตรงที่น้ำจะต้อง ไหล และกระเด็นไปโดน แต่น่าแปลกตรงที่ น้ำไหลไปตามพื้นนั้น เหมือนมีอะไรมากั้น ไม่ให้น้ำไหลไปถูกของให้เสียหายเลย แม้แต่น้อย
เธอจึงเชื่อเรื่องอานุภาพบุญมีจริง ด้วยผลบุญที่เธอสร้างมาช่วยส่งผล ให้ได้ทั้งประสบผลสำเร็จ ในการค้าขาย และรอดปลอดภัย จาก ภยันตรายใดๆ เธอจึงตั้งใจที่จะเป็นผู้นำบุญที่ดี จะตั้งใจอุทิศตน ช่วยงานพระพุทธศาสนา อย่างเต็มที่ตลอดไป
[สารบัญ] [๒๘๒] [๒๘๓] [๒๘๔] [๒๘๕] [๒๘๖] [๒๘๗]
[๒๘๘] [๒๘๙] [๒๙๐] [๒๙๑] [๓๐๐] [๓๐๑] [๓๐๒]
[๓๐๓] [๓๐๔]