คุณศิรินญา รัตนวงศ์ษา อายุ ๓๐ ปี ทำงานเป็นแม่บ้านอยู่ ฮ่องกงมา ๘ ปี
เมื่อวันพุธที่ ๑๖ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๔๒ คุณแม่คร่อง รัตนวงศ์ษา ป่วยเป็นโรคไฟลามทุ่ง อยู่ที่จังหวัดชัยภูมิ โดยทางบ้านยังไม่ได้แจ้งให้ คุณศิรินญาทราบ กว่าจะทราบก็ผ่านมาแล้ว ๓ วัน คือวันเสาร์ที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๔๒ คุณศิรินญาจึงเริ่มนั่งสมาธิ และสวดมนต์ อธิษฐานจิตต่อ พระมหาสิริราชธาตุ ซึ่งเป็นพระของขวัญ จากการทำบุญสร้างองค์พระ ให้กับคุณแม่ โดยที่คุณแม่ยังไม่มีศรัทธา
ครั้งแรกที่ได้ทราบข่าวว่าคุณแม่ป่วยเป็นโรคไฟลามทุ่ง คุณศิรินญา รู้สึกตกใจมาก เพราะโรคนี้เป็นโรคใหม่ ยังไม่มีทางรักษา คุณแม่ถูกส่ง เข้าห้องไอซียู ญาติๆ ต่างก็หมดหวัง เพราะคุณแม่ส่งเสียงร้องดัง ดูท่านทุกข์ทรมานมาก ความดันโลหิตต่ำจนถึง ๒๐ และมีแต่ผู้ป่วยคนอื่น ที่ทยอยเสียชีวิต
ใจคุณศิรินญานั้น อยากกลับบ้านมาดูใจคุณแม่เหลือเกิน แต่ก็ไม่สามารถซื้อตั๋วเครื่องบินได้ ต้องรอจนถึงวันจันทร์ จึงจะได้กลับ แต่พอตั้งสติ ได้ จึงระลึกถึงที่พึ่งอันสูง สุดคือพระรัตนตรัย จึงวางใจตรึกระลึกถึงบุญ และอธิษฐานจิตติดต่อกัน โดยไม่ได้นอน ทั้ง ๒ คืน ใจนั้นเชื่อมั่นมาก รู้แต่ว่า คุณแม่จะต้องหายป่วย และคุณของพระรัตนตรัย จะสามารถช่วยคุณแม่ได้
อาการของคุณแม่ยังไม่ดีขึ้น นิ้วก้อยข้างหนึ่งถูกตัดทิ้งจนถึงโคนมือแล้ว เพราะเชื้อโรคลามขึ้นไป แขนจะบวม และเต็มไปด้วยน้ำเหลือง ต่อสายระโยงระยางเต็มไปหมด ทั้งสายช่วยหายใจ และสายดูดเสมหะ ตาก็มองไม่เห็น
คุณพ่อได้แต่รอฟังข่าวจากโรงพยาบาล เพื่อไปรับศพคุณแม่ เพราะคนป่วยอื่นๆ ในห้องไอซียู ที่เป็นโรคเดียวกัน ทยอยเสียชีวิตไปเรื่อยๆ แม้แต่ พยาบาลคนหนึ่งก็ติดเชื้อ และเสียชีวิตไปด้วย ถึงกระนั้นก็ตาม อาการของคุณแม่ก็ยังดีกว่าคนอื่นๆ เนื่องจากส่วนใหญ่จะเสียชีวิต เมื่อเชื้อโรค ลุกลามได้ ๓ วัน
เมื่อคุณศิรินญามาถึงในวันอังคาร ก็รีบมาหาแม่ที่โรงพยาบาล ซึ่งคำแรกเมื่อเธอพบหน้าแม่ เธอกล่าวว่า แม่จ๋าหนูมาแล้ว พระมาช่วยแม่แล้ว แล้วนำองค์พระมหาสิริราชธาตุ ใส่ไว้ในมือคุณแม่ ซึ่งบวมไปหมด แต่ก็พยายามให้แม่กำ แล้วก็สวดสรรเสริญ พระมหาสิริราชธาตุ ๓ จบ อยู่ที่เตียงคนป่วย พอสวดจบ ก็เป่าเบาๆ บนแผลแม่และทั่วเตียง แล้วแขวนพระไว้บนหัวเตียงนั้น ก่อนกลับก็กระซิบบอกแม่ว่า จะไปทำ น้ำมนต์ให้คุณแม่ในวันพรุ่งนี้
เช้าวันรุ่งขึ้น คุณศิรินญาก็รีบนำน้ำมนต์นั้ นมาหยอดใส่ปากคุณแม่ ๓ หยด เพราะคุณแม่ดื่มอะไรไม่ได้ แล้วก็พรมทั่วเตียง และบนแผลที่เต็ม ไปด้วย น้ำเหลือง หลังจากนั้น ก็สวดมนต์ให้คุณแม่ฟังอีก ๓ จบ คุณแม่เริ่มรู้สึกตัวบ้าง และแผลที่มีน้ำเหลืองเริ่มลดลง
วันถัดมาคือ วันพฤหัสบดี คุณแม่ก็ฟื้น แผลแห้งสนิทและเริ่มคัน จนคุณหมอประเสริฐ ซึ่งเป็นหมอใหญ่ที่โรงพยาบาลจังหวัด ยังแปลกใจและ พูดว่าพระมาช่วยจริงๆ วันศุกร์นั้นก็สามารถนำสายยางต่างๆ ออกจากปากได้แล้ว คุณแม่เริ่มทานข้าวได้แล้ว
ขณะนั้นคุณศิรินญายังคงสวดมนต์นั่งสมาธิ ติดต่อกันทุกวันไม่มีหยุด จนกระทั่งวันเสาร์ ซึ่งครบ ๑๐ วัน หลังจากเริ่มป่วย คุณแม่ก็สามารถ ออกจากห้องไอซียูได้ และมาพักฟื้นที่ห้องธรรมดา
เมื่อคุณแม่พูดได้แล้ว ท่านเล่าว่า วันที่คุณศิรินญานำพระ มาใส่ในมือท่านนั้น ท่านยังไม่ฟื้นตัว แต่มองเห็น ก้อนขนาดใหญ่ สีม่วง สีดำ จะมา ทับหัวใจท่าน แต่ท่านเห็นพระรูปหนึ่ง ดูมีอายุ รูปร่างท้วมนิดหน่อย ไม่ดำไม่ขาว ดูเหลืองอร่าม ลอยมาอยู่บนหัวเตียง และพูดว่า พวกมึงไปเถอะ อย่ามาทำลูกกู ลูกกูป่วยนิดเดียวเอง
จบคำพูดพระรูปนี้ ก้อนที่จะมาทับหัวใจท่าน ก็หายไป คุณแม่ก็เลยขอพรจากพระรูปนั้น ท่านให้พร ให้หายป่วยจากโรคภัย แล้วก็จากไป
คุณศิรินญานั้นรู้อยู่ในใจแล้วว่า ต้องเป็นหลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ที่เคารพอย่างสูงแน่นอน จึงเอารูปท่าน ในกระเป๋าออกมา ถามคุณแม่ว่า ใช่องค์นี้ไหม? คุณแม่คล่องตะลึงและยืนยันว่า ใช่ ใช่ องค์นี้แหละ ที่มา ทำให้คุณศิรินญาปลื้มใจ และเชื่อมั่น ในบุญมากขึ้น
คุณแม่ยังย้ำต่อว่า ตอนที่คุณศิรินญายังมาไม่ถึงเมืองไทยนั้นว่า ลูกยังมาไม่ถึง ก็อาราธนาให้พระมาช่วยรักษา แล้วลูกค่อยมา แสดงว่า คุณแม่สามารถรับกระแสบุญ ที่คุณศิรินญาปฏิบัติธรรม และสวดมนต์ให้ทุกวันได้
คุณแม่คร่องเป็นคนแรกของจังหวัดชัยภูมิ ที่หายป่วยจากโรคไฟลามทุ่งนี้ จนคุณหมอประจำจังหวัด ได้อานิสงส์โดยการได้เลื่อนขั้น จาก ผลงานที่ คุณแม่หายป่วยครั้งนี้ (พระช่วยทั้งคนและหมอไปพร้อมกัน)
โรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ เราทราบกันดีว่ามีสาเหตุอยู่ ๔ ประการคือ
- เหตุจากบาปกรรมเก่าที่เคยทำไว้ตามมาทัน อาจจะเป็นบาปชาติก่อน หรือชาตินี้ก็ได้ เช่น เคยมีเวรฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ทำทารุณทรมาน ให้ เจ็บปวด อวัยวะใดไว้ ใช้ไม้ขว้างปา ทำให้สัตว์ตาบอด กรรมมาทัน ตนเองอยู่ไม่อยู่ ก็มีอาการปวดตา กระทันหัน แพทย์รักษาพยาบาลไม่ทัน ตาบอดทันที ด้วยโรคร้ายหรืออุบัติเหตุ
- เหตุจากจิต เป็นเพราะไม่สามารถควบคุมจิตใจตนเอง ให้อยู่ในอำนาจของตน จิตใจอ่อนแอ จิตใจฟุ้งซ่าน หรือได้รับความกระทบกระเทือน ทางจิตใจรุนแรง จนเสียสติ ฯลฯ
- อุตุ คือสภาพดินฟ้าอากาศ สิ่งแวดล้อมต่าง ๆ เช่นอยู่ในบริเวณที่อากาศมีมลพิษมาก ร่างกายต้องรับสารพิษ รับเชื้อโรค เชื้อไวรัส ฯลฯ ทำให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ
-อาหาร การบริโภคอาหารไม่ถูกสุขลักษณะ อาหารขาดแคลน อาหารมีสารพิษปนเปื้อน ฯลฯ เป็นทางให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ นานาชนิดตามมา
การแก้ไข ก็ต้องแก้กันไปตามสาเหตุที่เกิดขึ้น รายมารดาของคุณศิรินญา หากจะคิดว่า เป็นโรคติดเชื้อ เป็นเพราะสิ่งแวดล้อม มีคนเป็นโรคนี้ ทำให้เกิดการติดต่อ เมื่อแพทย์ทำการรักษาตามวิธีการแพทย์ โรคก็ต้องค่อยหายไป แต่เมื่อยิ่งรักษายิ่งเป็นมาก แทบเอาชีวิตไม่รอด กระทั่ง ตัดนิ้วทิ้งก็ไม่ดีขึ้น จึงต้องเป็นสาเหตุมาจากกรรมที่เป็นบาป อย่างใดอย่างหนึ่ง ที่ทำไว้ในอดีตของคนเจ็บ เช่นเฆี่ยนตีสัตว์ไว้ จนเป็นแผล แล้วไม่รักษา ปล่อยให้แผลเน่าลุกลาม ฯลฯ
การที่คุณศิรินญานึกถึงบุญที่กระทำไว้ ให้บุญช่วยมารดา จึงเป็นการแก้ที่ถูกทาง แม้แม่จะไม่ใช่เป็นผู้ทำบุญเอง ลูกเป็นผู้กระทำให้ แม่ได้บุญ โดยเป็นผู้อนุโมทนาเท่านั้นก็ตาม แต่ความผูกพันในสายใยครอบครัว พ่อ แม่ ลูก พี่ น้อง วงศาคณาญาติ ย่อมมีความสัมพันธ์ใกล้ชิด ต่อเนื่อง ถึงกัน คนหนึ่งเป็นสุข คนอื่นๆ ก็สุขด้วย ใครเป็นทุกข์ คนอื่นๆ ก็ทุกข์ด้วย โดยเฉพาะที่เป็นพ่อแม่ลูก มารดาป่วยหนัก คุณศิรินญาย่อมเป็นทุกข์ เหมือนป่วยไปตาม
เมื่อสร้างบุญกุศลไว้ ตามระลึกถึงบุญเหล่านั้น บุญย่อมมาเป็นอุปถัมภกกรรมให้ตนเอง ให้หายจากความทุกข์เรื่องแม่ป่วย รวมทั้งกรรมของ ผู้ป่วย คงไม่หนักมาก จนถึงสิ้นชีวิต ทำให้บุญที่ตนเองมีอยู่พอ ช่วยบีบคั้น หรือตัดรอนบาปกรรมเก่าให้หมดลง ทำให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แสดงฤทธิ์ ช่วยได้ คือผู้ป่วยได้เห็น หลวงพ่อวัดปากน้ำมาช่วย ตามที่เล่า
ส่วนสิ่งที่คนป่วยเห็นว่า มีก้อนอะไรจะมาปิดหัวใจตนเอง ก่อนที่หลวงพ่อวัดปากน้ำ จะปรากฏกาย มาขับไล่สิ่งนั้น นั่นก็คือ สิ่งที่เกิดจากกรรม กำลังทำหน้าที่ทวงหนี้ ถ้าปิดหัวใจได้ก็ต้องตาย เพราะหัวใจทำงานสูบฉีดโลหิต ไปเลี้ยงร่ายกายไม่ได้ ภาพที่เห็นนั้น คนเจ็บเห็นด้วยตาของ กายมนุษย์ละเอียด หรือกายฝัน หรือกายไปเกิดมาเกิด ไม่ใช่ตาของกายเนื้อ เพราะเวลานั้น ร่างกายอยู่ในอาการไม่รู้สึกตัว ในห้องไอ.ซี.ยู. แล้วเป็นภาพที่เห็นเฉพาะตนเองตามลำพัง แพทย์พยาบาลหรือคนอื่น ๆ ไม่เห็นด้วย
ด้วยเหตุนี้เราทุกคนจึงต้องหมั่นดูแลสาเหตุความเจ็บป่วยของตนเอง โดยสมควร รักษาใจให้มีความเข้มแข็ง อยู่ในสิ่งแวดล้อม ถูกสุขลักษณะ รวมทั้งอาหาร ตามหลักโภชนาการ ส่วนบุญนั้น ต้องทำให้มากไว้แก้กรรม เพื่อจากหนัก จะได้กลายเป็นเบา จากเบาจะได้หายไปเลย