อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ

๓๙๙. เมื่อคนเมาเข้าวัด

และแล้ววันหนึ่ง จุดหันเหของชีวิตได้มาถึง โดยลุงยุทธ เพื่อนบ้านที่บางครั้งก็พูดดีด้วย แต่บางครั้งก็พาลทะเลาะกันเป็นอย่างนี้ประจำ วันนี้ลุงยุทธมาในมาดใหม่ ชวนนายสำรวย ไปวัดพระธรรมกาย ตอนนั้น นั่งกินเหล้าเมาๆ อยู่ ตกปากรับคำทั้งๆ ที่เมา และขึ้นรถมากับผู้นำบุญ ปะปนสาธุชนมุ่งหน้าสู่วัดพระธรรมกาย ด้วยเนื้อตัวที่มอมแมม และยังเมา เหล้าไม่สร่าง

เช้าวันที่ ๕ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ มาถึงที่วัด ผู้นำบุญพาไปยังจุดที่เรียกว่าสภาธรรมกายสากล พอได้ที่นั่งก็นั่งลงไปทันที ทุกอย่างเริ่มเงียบกริบ ทุกคนเริ่มนั่งสมาธิ เสียงหลวงพ่อ ดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท นายสำรวยจึงนั่งสมาธิ ตามเสียงหลวงพ่อ สักพักหนึ่ง เอ๊ะ! รู้สึกสร่างเมา หายเมาเป็นปลิดทิ้ง! มีแต่ความเบา สบายใจเป็นสุขสบาย อย่างไม่เคยรู้สึก มาก่อนในชีวิตนี้ มีความสุขที่สุดในโลก อย่างไม่เคยได้พานพบมา ตั้งแต่เกิด จนกระทั่งถึงครึ่งค่อนชีวิตนี้

พอหลวงพ่อนำนั่งสมาธิเสร็จ เขาจึงลุกไปอาบน้ำ ชำระล้างร่างกายให้สะอาดหมดจด รู้สึกสดชื่นอย่าง บอกไม่ถูก จึงเดินสำรวจไปรอบๆ สภาธรรมกายสากล มองดูผู้คน เดินผ่าน ไปมา ด้วยชุดสีขาวสะอาดตา หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส แล้วพลันสายตา ก็เหลือบ ไปเห็นองค์พระ ที่เห็นคนห้อยคล้องคอ คิดในใจว่า นี่พระอะไรกันนะ ทำไมถึงสวยงามขนาดนี้ รู้สึก อยากเป็นเจ้าของขึ้นมา อย่างจับจิต จับใจ ทำอย่างไรหนอ เราจึงจะได้องค์พระ จากวัดพระธรรมกายแห่งนี้ไว้ อาราธนาติดตัวสักองค์ จะเป็นเหรียญรุ่นไหนก็ได้ จะได้ขอบารมีท่าน ไว้คุ้มครอง และช่วยให้อาชีพการงานดีขึ้น

ตอนเสร็จพิธี เดินลัดเลาะไปถึงมหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อไปยังจุดจอดรถต่างจังหวัด ผ่านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์ รีบยกมือพนมขึ้นเหนือศีรษะ แล้วอธิษฐานจิต ถ้าลูกมีบุญ สร้าง กุศลมาแต่ชาติปางก่อน ขอให้ลูกได้มีโอกาส มาที่วัดพระธรรมกาย ตลอดไปด้วยเถิด พออธิษฐานเสร็จ ได้มองดูองค์พระสีทองเหลืองอร่าม ที่ประดิษฐานอยู่ ณ มหาธรรมกาย เจดีย์ ด้วยจิตใจที่แช่มชื่นเบิกบาน และเป็นสุขยิ่ง

เดินทางกลับ ถึงบ้านประมาณตี ๒ จิตใจยังจรดจ่ออยู่ในบุญ  รีบล้างหน้าล้างตา ดึงหนังสืออานุภาพ พระมหาสิริราชธาตุ ออกมาจากกระเป๋า นำมาวางไว้บนหมอน ตั้งใจจะจุด ธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย แต่ก็ไม่มีธูปเทียนให้จุด จึงสวดมนต์บูชา พระรัตนตรัย และอธิษฐานจิตกับ หนังสืออานุภาพ พระมหาสิริราชธาตุว่า ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ จงดลบันดาล ให้ลูกได้รับพระ เป็นเหรียญใดเหรียญหนึ่ง จากวัดพระธรรมกาย ถ้าไม่ได้ ก็ขอเป็นเศษทอง ที่หล่อองค์พระธรรมกาย อย่างใดอย่างหนึ่ง จะด้วยวิธีใดก็ตามเถิด สาธุ 

พออธิษฐานจบก็ลงนั่งสมาธิ ตามที่ได้รับคำสั่งสอนมาจาก พระเดชพระคุณหลวงพ่อ นั่งอย่างไม่สะทกสะท้าน ต่อฟ้าดินที่ส่งเสียงคำราม ฝนตกเทลงมา อย่างไม่ลืมหูลืมตา เสียง ฟ้าร้องฟ้าแลบ จำได้ว่า มีเสียงฟ้าผ่า เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง ดังถึง ๓ ครั้งติดต่อกัน นายสำรวยยังคงนั่งสมาธิภาวนา สัมมา อะระหัง ต่อไป อย่างไม่หวั่นไหว ต่อดินฟ้าอากาศ จนเวลาล่วงเลยไปถึงตี ๓ รู้สึกปวดเมื่อย จึงนอนพักเอาแรง เพื่อต่อสู้กับวันพรุ่งนี้ต่อไป

รุ่งเช้า เวลา ๗ โมง เขาลุกจากที่นอน ยังไม่ทันได้เก็บมุ้ง ก็มีวัตถุชิ้นหนึ่ง ลอยละลิ่วจากไหนไม่ทราบ หล่นลงบนศีรษะ เสียงดัง ป๊อก อ๊ะ! ใครเอาก้อนหินมาปาหัวเราว่ะ ว่าแล้ว ก็มุดมุ้งออกมาด ูนี่มันเหรียญบาทนี่หว่า แต่พอจ้องดูอีกที มองเห็นพระพุทธรูป เป็นท่านั่งขัดสมาธิ จึงคว้าแว่นสายตามาดู เพื่อให้แน่ใจอีก ขยี้ตาที่เพิ่งจะตื่นนอนใหม่ เพื่อย้ำว่า นี่คืออะไรกันแน่? พอมองดูชัดๆ ก็เห็นว่า เป็นเหรียญพระคล้องคอ ด้านหน้าเป็นรูปพระพุทธรูป ด้านหลังเขียน ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม พ.ศ.๒๕๒๒

มือที่จับเหรียญพระสั่นเทา ด้วยความตื่นเต้น ดีใจที่สุดในชีวิต ที่อยู่ๆ ก็มีเหรียญมาจากไหนไม่ทราบ มาอยู่ในมือ จากนั้น จึงรีบคว้าสร้อยสแตนเลท ที่มีอยู่ อาราธนาท่านคล้องคอ พร้อมกับพนมมืออธิษฐาน ขอให้หลวงพ่อช่วยให้ลูกได้ลูกค้าเยอะๆ ด้วยเถอะ วันนี้จะออกไปถีบสามล้อ ขอให้ได้ ลูกค้าดีๆ

นายสำรวยถีบสามล้อออกจากบ้าน ด้วยจิตใจที่สดชื่นเบิกบาน และก็ได้ลูกค้ารายแรก คุณป้าโบกรถนั่งไป และยื่นธนบัตรใบละ ๕๐ บาทให้ แล้ว บอกไม่ต้องทอน ซึ่งจริงๆ แล้วเขา คิดเงินแค่ ๔๐ บาทเท่านั้นเอง แต่คุณป้าใจดีบอกว่า ไม่ต้องทอนนะจ๊ะ โอ้โฮ รายแรกได้เงินแล้ว รายที่สอง ๑๐ บาท รายที่สาม ๒๐ บาท รายที่สี่ ๒๐ บาท คิดว่าจะจวน กลับบ้าน แล้ว เจอฝรั่งบอกนั่งไปป๊อปแลนด์ เขาบอก ๓๐ บาท แต่ฝรั่งให้มา ๔๐ บาท วันนี้เป็นวันแรกในชีวิต ก็ว่าได้ ที่เขาถีบสามล้อ ได้เงินมาถึงร้อยกว่าบาท เป็นจำนวนเงิน ที่มีค่ามาก สำหรับเขา เพราะนั่นหมายถึง วันนี้เขาไม่อดข้าวแล้ว แถมยังมีเงินเหลือ เผื่อวันพรุ่งนี้อีกด้วย

ด้วยความดีใจ เขารีบถีบสามล้อไปหาลุงยุทธ ทันทีที่จอดรถ เขารีบวิ่งไปและนำเหรียญ ที่ห้อยคล้องคอ ออกมาให้ดู ลุงยุทธพิจารณาดู แล้วบอกว่า ไม่เคยเห็นนะ ตอนแรก นาย สำรวย ยังคิดว่า ลุงยุทธต้อง เป็นคนเอาเหรียญ มาโยนใส่หัวเขาแน่ๆ เลย แต่พอถามแล้ว แกก็ปฏิเสธว่า ไม่รู้เรื่อง สุดท้าย ลุงยุทธพูดขึ้นว่า เออ.. เก็บเหรียญนี้ไว้ให้ดีๆ นะ แล้วมึง จะได้เลิกเหล้าเลิกยา เป็นคนดีกับเขาบ้าง เขาจึงรีบถีบสามล้อกลับบ้าน เพื่อจะได้มีเวลาอาบน้ำ สวดมนต์ และนั่งสมาธิ 

วันรุ่งขึ้นออกจากบ้านตามปกติ วันนี้เขาจอดรอผู้โดยสาร อยู่หน้าฟรายเดย์สรรพสินค้า เหมือนเช่นเคย แต่วันนี้ไม่รู้สึกเหนื่อยเลย นั่งๆ อยู่ก็มีคนมาเรียกตลอด ตั้งแต่เข้าวัด ได้สวด มนต์นั่งสมาธิ เขาเริ่มได้ลูกค้าเพิ่มขึ้น และไม่เหนื่อยเหมือนแต่ก่อน สามารถกลับบ้านได้เร็ว ถึงบ้านประมาณบ่าย ๓ โมงเกือบทุกวัน มีเวลากลับบ้านมาอาบน้ำ สวดมนต์ และ นั่งสมาธิ ตั้งใจทำความดี เลิกเหล้าเลิกยา พยายาม ปรับตัวปรับใจ และรู้สึกเหมือน ได้รับชีวิตใหม่ เปลี่ยนเป็นคนละคน รู้สึกมีความสุข ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้มีโอกาสพบ พระพุทธ ศาสนา และครูบาอาจารย์ที่น่าเคารพ เลื่อมใส ศรัทธา ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นายสำรวย เขียวพฤกษ์ จะเป็นคนใหม่ในร่างเดิม เพราะปัจจุบัน เขาเลิกเหล้าเมายา และ หมั่นมาวัด เป็นประจำ

เป็นโชควิเศษของคุณสำรวยที่มีเพื่อนเป็นยอดกัลยาณมิตร พยายาม ตื้อแล้วตื้ออีก ครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่ง คุณสำรวยมาทำบุญ ที่วัดพระธรรมกายจนได้ ได้รับการอบรมสั่งสอน ได้เห็น ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่ดีงามประทับใจ และมีศรัทธา เมื่อปฏิบัติธรรมตาม ที่หลวงพ่อสอน ครั้งแรกก็ได้รับผล เห็นความสว่างภายในทันที กลับไปบ้านปรารถนา ของ ศักดิ์สิทธิ์ไว้บูชา เทวดายังนำมาปาใส่หัว เป็นเรื่องอัศจรรย์ จนคิดว่า เป็นเพื่อนนำมาปาให้

เมื่อมีประสบการณ์โดยตรง กับตัวเอง แจ่มแจ้งดังนี้ จึงมีศรัทธาไม่หวั่นไหว ตั้งใจทำความดีทันที เลิกกินเหล้าเมายา ตั้งหน้าสวดมนต์ภาวนา บุญกุศลก็เกิดขึ้น ทำให้มีรายได้เพิ่ม เป็นอัศจรรย์ คนอยู่ในศีล ในธรรม ใบหน้าย่อมสงบสำรวม ลูกค้าเห็นย่อมพอใจใช้บริการ บุญช่วยได้อย่างนี้เอง 

[สารบัญ] [๓๙๙] [๔๐๐] [๔๐๑] [๔๐๒] [๔๐๓] [๔๐๔]