We hebben Nepal inmiddels verlaten, en zitten nu te mailen in het oh zo heilige Varanasi, aan de Ganges.
Na Nepal hadden we nog niet genoeg van de bergjes (wel van Nepal) en zijn we naar Darjeeleng gegaan (je weet wel, van de thee). Lekker hoog dus lekker koud! Lacchen met al die Indiers: het was zon 24 graden overdag, en 16 `s nachts, maar een bontmutsen, dikke truien en sjalen gezien, tot bivakmutsen aan toe! Die Indiers zijn echt geen kou gewend. Wij vonden het heerlijk, goed voor de nachtrust enzo. Een heel gedoe om aan een treinkaartje te komen, daarvoor moesten we weer naar een andere plaats, waar we verzeild raakten in een hindoe-festival, en nog op TV Bengalen zijn geweest. We worden nu echt wereldberoemd!! Na een heel lange treinreis kwamen we dus aan in Varanasi.
We kwamen aan terwijl het festival gaande was dus moesten we ons met de rugzak door de uitzinnige menigte wurmen. De dagen daarna hebben we meer van het festival kunnen genieten. Al dat geleur met godenbeelden en zoveel mogelijk verf op je kop smeren,en nog meer herrie maken dan normaal, was allemaal wel leuk om te zien. De stad ziet er nu net zo uit als in Nederland na een festival (rotzooi en slapende mensen op straat) alleen ziet het er hier altijd zo uit,festival of niet. We hebben nog een stuk of 7 crematies bijgewoond, lopende band werk hier aan de Ganges, en kunnen even geen trek meer krijgen in barbecuen !! Vlak naast de plek waar de dooien te water gaan zijn mensen en buffels zichzelf aan het wassen. Je staat er versteld van dat er toch nog zoveel indiers zijn, want zo fris is die Ganges niet ! (maar wel heilig). Wat een gore ploemp is daty voor zo`n heilige rivier...
Na 5 dagen hebben we wel weer even genoeg van al dat Hinduisme, en gaan we naar Hyderabad, 1700 km zuidwaarts, dus twee nachten en de hele dag in de trein! Dat is een stad met een moslimmeerderheid. Ondanks de scheiding van Pakistan en Bangladesh is 10% van de Indiase bevolking moslim; toch nog 100 miljoen dus!
Daarna gaan we lekker de kust op zoeken voor een welverdiende vakantie...
Toedeloe, en tot lezens weer.
Menno en Mieke.
pagina