عجبا از مردمان

دشمني را از پنجره ي دهان به خانه ي خود راه مي دهند

تا گوهر ِ عقل ِ آنها را بدزدد،

و شگفتا از ما كه با شادي و دست افشاني

ورود ِ خويش را به عالم ِ حيواني جشن مي گيريم.

 

 

زخم پذير و روئين تن

ويليام شكسپير

هانري ششم، پرده ي سوم، صحنه ي دوم

 

 

 

 

 

آن كس كه حق با اوست

عريان و بي حفاظ چنان است

كه گويي جوشني از پولاد بر تن دارد،

 

و آن كس كه حق با او نيست

و جور و ستم دلش را تباه كرده است

هرچند كه خود را به هزار جوشن مجهز كند

همچنان زخم پذير و برهنه است.

 

 

 

 

پندگويان ِ رؤيايي

ويليام شكسپير

ملت، پرده ي اول، صحنه ي سوم

 

 

 

در شمار ِ آن كاهنان و كشيشان مباش

كه شيب ِ تند و ستيغ ِ پر خار ِ بهشت را به من بنمايي

و خود چون رندان ِ لاابالي

در راه ِ پر گل و ريحان ِ عيش بخرامي

و هيچ پرواي ِ خويشت نباشد. 

 

 

 

ترجمه: حسين الهي قمشه اي

منبع: كيميا 3