Bu dünyadan;bu dünyayı “misafirhane” bilenler de göçtü, kendilerini bu dünyanın hakimi bilip, daimi kalacakmış gibi davrananlar da... Bu dünyayı “imtihan yeri” bilip ona göre tedarik görenler de göçtü, “ebedi saadete” daveti reddedip, hırsına,gururuna, enaniyetine kapılanlar da... 

          Kim olduğunu, nereden geldiğini nereye gittiğini, asıl vazifesinin ne olduğunu bilmeden, bilmek de istemeden, sadece ve sadece nefsinin arzularına boyun eğenler; saltanatına,servetine, şöhretine güvenenler de göçtü; İlahi tebliğlerin ışığında, iyilik, güzellik, huzur dolu bir ömür geçirenler de...

         Titiz bir çalışmanın ürünü olan bu eserde, 124 ibretlerle dolu “son anı”nı okuyacaksınız. Her biri ibretlerle dolu bu tablolara buyurun birlikte göz gezdirelim...

                              İLK İNSAN VE İLK PEYGAMBER

Hz. Adem ( a.s. )

İlk insan ve ilk peygamber olan Hz. Adem (as) yaklaşık bin sene yaşamıştı Cenab-ı Hak tarafından, ömrünün sona erdirileceği bildirilince şöyle dedi:

“Ya Rab! Düşmanim Iblis kiyamete kadar hayatta kalacagi için beni bu halde görürse sevinecek ve benimle alay edecek.

Cenab-ı Hak ta ona: “Ya Adem! Sen tekrar Cennete gireceksin. O ise bu dünyada kalıp neticede kıyamete kadar gelip geçen insanlar adedince ölüm acısını tadarak zillet içinde ölecektir. Onun ecelinin tehir edilmesi bunun içindir.”buyurmuştu.

İmtihan zamanı sona erdiğinde, kıyamet anında İblis de ölümü tadacaktı Hz. Adem (as) şeytanın nasıl öleceğini merak etmişti. Cenab-ı Hak’tan İblis’e ölümün nasıl tattırılacağını öğrenmek istedi. Bunun üzerine Cenab-ı Allah İblis’in nasıl öleceğini bildirmeye başladı.

Hz. Adem (as) daha fazla dayanamadı ve “Ya Rab! Kafi” dedi. Bütün sorularının cevabını almıştı. Bu dünyadaki vazifesini de ikmal etmiş, Cenab-ı Hak’ın emirlerini tebliğ etmişti. Geride Cenab-ı Allah’ın emirlerini yerine getirip hakkıyla yaşayacak ümmeti vardı. Bu bakımdan huzurluydu ve mesuttu. İşte bu huzur ve saadet içerisinde ruhunu teslim etti.

Çocukları Hz. Adem’i Ebu Kubeys dağına defnettiler. İki sene sonra da Havva Validemiz vefat etti. Onu da Hz. Adam (as)’ın yanına defnettiler. Haşir sabahında yeniden dirilecekleri güne kadar, geçici mekanlarında yan yanaydılar...

Haftaya bu sayfada NEMRUT'u anlatacağız..

Burhan BOZGEYİK