ชื่อเดิมของนิยายเรื่องนี้ในภาษาสเปนคือ El amor en los tiempos del cólera ภาษาอังกฤษคือ Love in the lifetime of cholera และภาษาเยอรมัน Die Liebe in den Zeiten der Cholera นิยายของการ์เบรียล การ์เซีย มาร์เควซ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่แห่งโคลัมเบีย เล่มนี้ ตีพิมพ์ขึ้นเมื่อปีค.ศ. ๑๙๘๕ เป็นเรื่องของความรักกับความเปลี่ยนแปลง ในแง่มุมเสียดสีและน่าขบขัน

ฟลอเรนติโน อริซา ตกหลุมรักเฟอร์มินา ดาซา ตั้งแต่อายุสิบแปด ก่อนที่จะสูญเสียเธอไปให้กับหมอจูเวนัล อัวบิโน ชายหนุ่มจากตระกูลเก่าแก่ ผู้ได้รับการศึกษาจากยุโรป แต่เขาไม่เคยหมดหวังหรือเลิกรักเธอแม้แต่วันเดียว เวลาผ่านไป ๕๑ ปี ๙ เดือน และอีก ๔ วัน หมอจูเวนัล เออร์บิโนเพิ่งเสียชีวิตไปในอุบัติเหตุอันน่าเศร้าและน่าขบขัน ฟลอเรนติโนได้มีโอกาสกล่าวแสดงความในใจอีกครั้งหนึ่งต่อหญิงผู้เป็นที่รัก – หญิงหม้ายผู้เพิ่งกลับมาจากพิธีฝังศพของสามี

ฟลอเรนติโนวัยรุ่นหนุ่มรักเฟอร์มินา อย่างที่เรียกได้ว่าแทบจะคลั่งไคล้ เขียนจดหมายหาเธอทุกวันด้วยภาษาแห่งกวี เล่นไวโอลินจากมุมที่จะทำให้เธอได้ยินเสียงเพลงชัดเจนที่สุด จากหน้าต่างบ้านเธอเอง ขณะที่อ่านจดหมายตอบรับเขาก็นั่งกินกลีบกุหลาบไปด้วยทีละกลีบ-ทีละกลีบ ทั้งตัวและหัวใจของชายหนุ่มมีแต่ความรัก ความรัก และความรัก แม้เมื่อทำงานเขียนจดหมายติดต่อธุรกิจ ก็ยังเป็นจดหมายรักอยู่นั่นเอง และเมื่อผิดหวัง เขาก็แทบจะตายจากไปพร้อมกับความรักนั้นด้วย เพลงไวโอลินที่เล่น ก็เศร้าเสียจนสุนัขทั้งเมืองต้องส่งเสียงเห่าโหยหวนตามไปด้วย

เมื่อเธอแต่งงาน เขาก็ยังคงไม่เคยเลิกรักเฟอร์มินา แต่ก็ไม่เคยเข้าไปก้าวก่ายในชีวิตของเธอ และด้วยความหวังว่า เมื่อสามีของเธอตาย เขาจะมีโอกาสอีกครั้งหนึ่ง ในระหว่างการรอคอยที่ไม่รู้จุดหมายปลายทางนี้ เขามุ่งมั่นในการงาน จนได้เป็นผู้อำนวยการสำนักงานเดินเรือ แถบมหาสมุทรแคริบเบียน ใช้ชีวิตราวกับดอน ฮวน มีความสัมพันธ์กับผู้หญิงไม่เลือกหน้า ถึงกับจดบันทึกไว้ในบันทึก ๒๕ เล่ม มีรายชื่อ ๖๒๒ คน โดยถือว่าตน "ไม่ซื่อสัตย์ แต่มิได้ปราศจากความภักดี" ทันทีที่มีโอกาสเริ่มสานสัมพันธ์กับเฟอร์มินาครั้งใหม่ เขาก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย ที่จะเลิกราจากชู้รักอายุสิบห้า ที่มีความรักความเข้าใจในตัวเขาเป็นอย่างดี

ความรักของฟลอเรนติโนนั้นน่าทึ่งและน่าเวทนาไปพร้อม ๆ กัน นั่งอ่านไปก็ลุ้นไปว่า ความรักของเขาจะประสบความสำเร็จสมหวังหรือไม่ เฟอร์มินาจะรักและแต่งงานอีกครั้งในวัยเจ็ดสิบได้อย่างไร ความรักของคนแก่อายุเกือบเจ็ดสิบเป็นเรื่องน่าหัวหรือไม่อย่างไร เราจะรักอย่างไม่หวั่นเกรงวันเวลาและความผิดหวังได้อย่างฟลอเรนติโนไหม คำถามหลายคำถามผุดขึ้นมาในระหว่างอ่านและขณะที่อ่านจบ แล้วเราก็ตอบได้ว่า ถูกต้องแล้ว ถ้าเราเป็นฟลอเรนติโนเราก็คงต้องทำเช่นเดียวกับเขา – รักระหว่างอหิวาต์

ฉากหลังของเรื่องว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของเมือง ความเจริญก้าวหน้าของเทคโนโลยี การสื่อสารจากจดหมาย สู่โทรเลข และโทรศัพท์ การเดินทางจากเรือกลไฟ สู่เรือยนต์ บอลลูน และเครื่องบิน ที่ไม่เปลี่ยนแปลงเห็นจะเป็นความขัดแย้งทางการเมือง สงครามการสู้รบที่เกิดขึ้นอยู่เสมอจนนับแทบไม่ถ้วน ผู้แต่งได้นำพาผู้อ่านท่องผ่านทวีปอเมริกาใต้ ผ่านกลวิธีการเขียนเรื่องรัก ถือว่าเป็นนิยายที่อ่านสนุก และแยบคายมากทีเดียว

เกี่ยวกับผู้เขียน

กาเบรียล การ์เซีย มาร์เควซ เกิดปีค.ศ. ๑๙๒๗ เมืองอราคาตาคา โคลัมเบีย จบการศึกษาด้านกฎหมายก่อนที่จะประกอบอาชีพเป็นนักข่าว มีงานเขียนเป็นบทความ นวนิยาย เรื่องสั้น จำนวนมาก ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปีค.ศ. ๑๙๘๒

ผลงานสำคัญ ได้แก่ หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว รักระหว่างอหิวาต์ ท่านนายพลในหุบเขาวงกต ไม่มีใครเขียนถึงนายทหาร จดหมายเหตุมรณกรรม ว่าด้วยเสน่หาและภูติผีปิศาจอื่น ฤดูใบไม้ร่วงแห่งผู้ชรา พายุใบไม้ ชั่วโมงร้าย-ร้าย

งานของกาเบรียล การ์เซีย มาร์เควซที่ได้รับการแปลเป็นภาษาไทยแล้ว จนถึงพ.ศ. นี้ มีเพียง หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว