USA 1: 25 december tot 3 januari 2001
Reizen:
Miami-Philadelphia-Vineland-Washington
Land van meren en vulkanen: Nicaragua vanuit de lucht
bij het opstijgen uit Managua, de verste vulkaan is de san Cristobal, de
hoogste van Nicaragua.
Miami: noodzakelijke tussenstop om vanuit Managua in Philadelphia te raken, ik dacht dat de transitzone super-ongelooflijk saai was (en die kennen we al goed van tijdens onze reizen tussen Belgie en Nicaragua), maar aanschuiven om door de immigratie te raken is erger. Op het vliegtuig waren ze ons de nodige papieren vergeten geven en aan de infoloketten waren ze niet helemaal wakker, waardoor we twee keer hebben mogen aanschuiven (en de rij was lang!) omdat we een papierke te weinig hadden ingevuld. Hierdoor hebben we nog moeten lopen om op tijd onze valiezen op te pikken, terug af te geven en aan de juiste gate te komen. Rustig de luchthaven verkennen zat er dus niet in.
Philadelphia: Stijn en Marijke stonden ons al op te wachten bij de bagageband, rap efkes een extra trui en jas zoeken uit de valies en we konden vertrekken. Eerst in Phili nog iets gegeten (wat niet zo simpel bleek te zijn op kerstavond, de meeste dingen waren gesloten), en daarna naar Stijn en Marijke hun appartementje in Vineland. Wat ik mij het meest herinner van die eerste avond is de kou! Het was 10-11 uur 's avonds en er was een ijzige wind, echt een hele T°-shock voor iemand die van 36 graden komt! Brr, ik bibber nog als ik eraan denk...
Washington: de anderen kwamen toe in Washington, wij dus met de 'van' van Stijn zijn werk en nog een gehuurde van naardaar. Inge had een goedkope jeugdherberg kunnen vastleggen via internet, 't was er goed, op enkele probleempjes met een tekort aan dekens (zoekt u een op een ander bed als er op u bed geen ligt...) en een lastige jap die zijn lakens kwijt was na. We have seen: the White House, het kapitool, een hele hoop kerstboompjes (1 voor elke staat), de FBI (schitterende rondleidingen, vooral als Stijn zich vermomt als bewaker en de verzameling vuurwapens versierd is met kogels met een strikje rond en lampjes op), Smitsonian vlieg- en ruimtevaartmuseum, militair kerkhof,... We have eaten: ethiopisch, uit een mand, gezeten op een kussen op de grond en met in plaats van bestek een eetbaar zeemvel; Au bon pain, goeie koeken en koffie, Mac Donalds (het moest er toch eens van komen niewaar?)
Het rijdt daar natuurlijk vol limo's
en piet en marijke repeteren voor hun show op broadway, met
rookmachine en alles.
Vineland-Philadelphia-New York
Met twaalf het appartement van Stijn en Marijke op zijn kop gezet. De bakkerij van Stijn bezocht in de vrieskou (neenee, er staan nog geen ovens, en muren waren er spijtig genoeg ook nog niet, warme broodjes nog veel minder), en door Marijke rondgeleid in Philadelphia. 's Avonds een voorproevertje van wat ons te wachten stond in Las Vegas: een bezoekje aan Atlantic City (Little Las Vegas), in de Tai Mahal ons geluk beproefd op de slots (jackpots) waar Koen van 5 $ 10 gemaakt heeft. Daarna nog eens het appartement op zijn kop gezet en vertrokken naar New York, met de twee vans, en de dankzij het super-idee van Stijn aangekochte walkie-talkies, nodig om van van naar van te kunnen zeveren.
New York
In new York was het stralend weer toen we er aan kwamen. Central Park was open voor verkeer, we zijn er dwars doorgereden (af en toe wel uitkijken voor joggers) en zijn ook efkes uitgestapt om op de vijver te gaan glijden. Van een eerder voorspelde sneeuwstorm was nog niets te zien.
NY: stijn pikt 2 gazetten voor de prijs van 1.
....de metro was ons favoriet vervoersmiddel
Die kwam tijdens de nacht en was wel het tofste van heel ons bezoek aan New York. Als we zaterdagmorgen wakker werden, lag er overal meer dan 30 cm sneeuw en het sneeuwde nog verder! Central Park zag er helemaal anders uit, de eerste sneeuwballen vlogen in het rond. In de straten van New York was het waarschijnlijk lang niet meer zo kalm geweest, de meeste auto's die we zagen, waren er die geparkeerd stonden aan de kant van de weg, volledig bedolven onder sneeuw.
Central park: de dag nadien
In New York is er genoeg te doen, ook in de winter, Guggenheim (met een tentoonstelling van heel de collectie van Armani) en Metropolitanmuseum (waar je in verloren loopt), Brooklyn (met een schitterend zicht op de skyline van Manhattan, en een goeie wandeling over de Brooklyn Bridge)
Brooklyn
bridge....................................................................................chinatown
en de Bronx (waar enkelen van ons auto's uit de sneeuw hielpen duwen), Lower Manhattan met het stadhuis en het WTC (het hoogste gebouw in New York met 107 verdiepingen, het zicht dat je daarboven hebt is echt ongelooflijk),
in de lift van het World Trade center.
.....en zicht van boven naar beneden
zicht van bovenop het WTC
Rockefeller (met de chiqueste vrouwentoiletten die ik tot nu al gezien had, inclusief een hele kamer vol spiegels en shminktafels), Washington square, greenwich village (de gezelligste buurt van Manhattan), Soho (toffe winkels), Little italy (niet de plaats om op oudeja ar te gaan eten!!!), Chinatown (chinees eten aan een ronde tafel, we konden er juist met ons twaalf rond),
Soho............................................................Flat iron
Building
Empire state building (vroeger het hoogste gebouw van New York, tof zicht over de stad vanop de bovenste verdieping, zeker 'by night'), flatiron building (mooi staaltje architectuur), Macys (de INNO in het groot, om in verloren te lopen), Central station (prachtig gebouw, maar pinten drinken in het openbaar mag er niet), Mac Donalds op elke hoek van 't straat, we hebben zelfs Mac Donalds in de auto uitgeprobeerd, vier man uitsturen voor de bestelling en daarna alles verorberen in de van, je kan niet zeggen dat we ons niet hebben aangepast aan de amerikaanse levensstijl...
Mc D in the car: delicious
inkopen in de bananenrepubliek
NY by night: zicht vanop de Empire state building
en vanop de riverside in Brooklyn
Oudjaar in New York
Voor oudejaarsavond hadden we op voorhand niets gepland of gereserveerd zodat we de zondagavond zelf nog op zoek moesten naar iets gezelligs om te gaan eten. De zoektocht bleek achteraf toch niet zo geslaagd te zijn. We dachten een gezellig italiaans restaurantje te zijn binnen gegaan, maar dat bleek al helemaal mis toen we een aperitief wilden bestellen: ze konden spijtig genoeg geen alcohol serveren want hun vergunning was niet op tijd vernieuwd geweest! We hadden toen moeten weggaan, maar de kou buiten en het zoeken dat we al wat beu waren, hield ons tegen. We bestelden een voorgerecht en een hoofdschotel, de bediening was allesbehalve goed: de hoofdschotel kwam er al aan terwijl sommigen nog met hun voorgerecht bezig waren en werd ter afwachting op een tafel ernaast gezet (om goed te kunnen afkoelen?), alles werd rap rap op tafel gesmeten en rond 9 uur, we waren op dat moment nog de enige klanten, begonnen ze al de gordijnen toe te doen en ging de deur op slot, er werd vanuit gegaan dat we geen koffie en dessert wilden en toen iedereen zijn bord leeghad, werd de rekening gebracht, met maar liefst 20% fooi al gereed inbegrepen. Wij weten nu wel dat het daar de gewoonte is fooi te geven van 10% of meer, maar 20% voor zo een slechte bediening vonden we toch wat overdreven, dus besloten we van maar 10% te geven, en Stijn schreef dit zo op de rekening. De dienster kwam zeggen dat we niet op de rekening mochten schrijven en toen ze zag dat we haar minder wilden betalen, zei ze: zet u allemaal terug neer, ik bel de politie! Wij hebben dan een 20 minuten op die politie gewacht en het eerste wat ze tegen de politie zei was: ze willen de rekening niet betalen omdat ik een glas water vergeten brengen was (tijdens het wachten op de politie hadden we haar al uitgelegd dat we de bediening niet goed genoeg vonden voor een fooi van 20% en wat voorbeelden gegeven, o.a. een glas water dat te kort was, dat van die hoofdschotel die al kwam terwijl het voorgerecht nog niet op was, het feit dat ze ons niet eens de kans gegeven had koffie te bestellen,... en haar commentaar was: ik heb jullie toch niet horen klagen, je had dat op het moment zelf moeten zeggen, ik heb jullie goed bediend!, ja daar was ze echt van overtuigd!). Die politie heeft dan ook naar ons geluisterd en stond precies wel aan onze kant, maar de wet is nu eenmaal zo dat eens de rekening gemaakt is, je die moet betalen, en dus hebben we haar toch maar die 20% gegeven, maar ammaai, ze had het echt niet verdiend! De dag erna zijn we gaan eten in de Garage, in Greenwich Village, met een live-optreden van een jazz-band, excelente bediening en lekker eten, en die vroegen ook 20%, maar dat was toch wel 100 keer liever gegeven dan aan die trut van de dag ervoor.
In amerika moet je een aantal regeltjes kennen, van de politie in dat restaurant hebben we de raad gekregen in het vervolg eerst de 'policy' van het restaurant te vragen voor we er binnen gaan, om dergelijke problemen te vermijden. Als je alcohol bestelt moet je ook altijd een identiteitsbewijs kunnen laten zien want wie onder de 21 is, mag niet drinken en drinken in het openbaar is al helemaal uit den boze. Op oudejaar zijn we nog eens met de politie in aanraking gekomen, we waren naar Central Station gegaan 1. omdat we dat nog niet gezien hadden en 2. omdat we dachten dat we daar wel bier zouden kunnen kopen want alle cafeetjes zaten stampvol of waren gereserveerd voor privee-fuiven. Bier vinden was geen probleem, een plaats voor het op te drinken was iets anders. Ze hadden ons gezegd dat als je het blikje verstopt en dus niemand kan zien dat je bier aan het drinken bent er geen enkel probleem is om te drinken op een openbare plaats, iedereen dus met een blikje in zijn muts, want, mouw,... samen op een rustig plaatske in het station. Maar blijkbaar zijn ze toch iets strenger dan we dachten en heeft iemand ons verklikt want plots waren we omsingeld door een viertal agenten waarvan we de blikjes op hun kop! in de vuilbak moesten gooien, daar ging ons lekker bier, ' t zat echt wel tegen, eerst een restaurant binnengaan zonder drankvergunning en daarna uw bier in de vuilbak moeten kappen....
Bruno heeft de cadeau van Inge al afgepakt omdat hij het zo een schoon
brilleke vindt.
Times square
Op diezelfde plaats hebben we onze cadootjes uitgedeeld die we als amigo secreto voor elkaar hadden gekocht en zijn Stijn, Koen en Bruno elk 5 dollar verloren in een weddingsschap met een schoenpoetser. Die beweerde van alle schoenen te kunnen zeggen "where you got them, the street, the city, the state and the land", als hij het goed had was je 5$ kwijt, anders kreeg je 5$.....en die man wist natuurlijk perfect "where they got their shoes", want die hadden ze aan hun voeten, in het Central Station in New York,...
