USA 2: 4 tot 12 januari 2001
Reizen:
Las Vegas
Als
twee zombies zijn we 's morgens vroeg op het vliegtuig gestapt, 't was nogal
laat geworden in Vineland en Koen had amper 1 uurtje geslapen. 't Was vier
uur vliegen en we hebben de volle 4 uur geslapen.... Aangekomen in Las Vegas
werden we direct wakker geschud door het getjingel van de de slots
(jackpots) in de luchthaven!!!
Een auto huren in de luchthaven ging vlot, er waren wel geen 'economy-cars'
meer, maar ze konden ons een convertible (cabrio) geven voor de zelfde prijs
als een klein autootje. Nadat ze ons verzekerd hadden dat het dak ook toe
kon, besloten we dan maar de cabrio te nemen, en zo hebben we een hele week
rondgereden in een blauwe Ford Mustang!
In
Las Vegas draait alles rond de casinos en het gokken, zelfs in de supermarkt
staan er slots achter de kassa, daar waar normaal van die bewegende beesten
staan voor kinderen. Positief is dat logeren en eten er niet zo duur is, zo
krijg je het gevoel dat je bespaart en dus meer kunt uitgeven aan het
gokken.... We hebben daar echt onze ogen opengetrokken, het ene mega-casino
naast het andere, New York in het klein, Parijs, de tempel van Luxor, het
kasteel van Excalibur, een Romeinse tempel,.....overal met
openluchtzwembaden (in Las Vegas was het gelukkig warmer dan in New York) en
kermisattracties zoals van die dingen die overkop gaan. Het rijdt daar ook
vol limo's en in onze cabrio vielen we compleet niet op.
We hebben het casino Circus-Circus uitgekozen om te blijven slapen
en zijn een paar andere casinos gaan bezoeken, en overal moet je telkens
weer door de gokruimtes en langs de slots (ding-ding-ding) passeren om naar
de receptie van het hotel, naar het restaurant, naar de winkels, naar buiten
of naar je kamer te gaan, je kan er niet onderuit.... eigenlijk wel
verschrikkelijk, en al die mensen die daar zo futloos achter die slots
zitten, veel oude mensen ook, en helemaal niet het chiqueste volk. 1 dag Las
Vegas was wel genoeg.
Flagstaff en Grand Canyon
De Hoover dam in de Colorado rivier.
en de Santa-Fe trein op route 66
' s morgens vertrokken uit Las Vegas met de Mustang (spijtig genoeg was het juist niet warm genoeg om het dak te laten open staan), de Hooverdam over, 1 van de grootste dammen in de wereld, verder langs Route 66 (eens de verbindingsweg tussen Chicago en Los Angeles, nu een heerlijk rustige, bijna verlaten baan), parallel met de trein en 's avonds aangekomen in Flagstaff. In Flagstaff hebben we nog net op tijd matjes gevonden om in de Grand Canyon te kunnen kamperen (een tent en slaapzakken hadden we al).
't was rustig in de Grand Canyon, het uitzicht prachtig en de nachten in de tent koud (er lagen nog wat restjes sneeuw op de camping en 's nachts zakte de temperatuur onder 0, en er waren geen warme douches).
de cabrio ging enkel open voor de foto, 't was er koud !!
Uitzicht over de Grand Canyon, zelfde plaats, ' smorgens en ' s avonds
We hebben met de auto heel het park doorgereden, enkele bommawandelingen
gedaan ('t was te koud voor grotere uitstapjes) en 1 wandeling tot
halverwege de canyon, maar 't was echt wel de moeite.
't
is daar wel ongelooflijk: overal waarschuwen ze dat je zeker genoeg water
moet meenemen, goeie schoenen aandoen, kleren in laagjes, oppassen langs de
padjes om niet te vallen (en de meeste padjes zijn aangelegd, dus helemaal
niet moeilijk),.... Ze zijn ook volop bezig een nieuw bezoekerscentrum in te
richten en gaan in de drukkere seizoenen geen auto's meer toelaten in het
park, met 5 miljoen bezoekers per jaar is dat geen slecht idee, iedereen
laat zijn auto achter en verplaatst zich met de trolly-bussen die constant
rondrijden op milieuvriendelijke energie.
Zion
Onze
volgende bestemming is de canyon van Zion. Het is al donker als we bij het
park komen, buiten het park een camping vinden lukt niet want alles is er
toe, er ligt sneeuw en het is er ijskoud. Gelukkig kunnen we het park wel
binnenrijden. Van de scenic road door de bergen naar beneden zien we niet
veel in het donker, enkel witte rotsen, en we vragen ons af of er hier echt
zoveel sneeuw ligt ofdat het gewoon witte rotsen zijn....
De camping van Zion ligt beneden in de canyon en het is er warmer dan daarboven aan de Grand Canyon, het enige probleem is de wind, we krijgen met moeite onze tent opgezet en een poging om de tafel als windscherm te gebruiken, wordt opgegeven nadat de tafel bovenop Koen omvergewaaid was. Uiteindelijk besluiten we de tent te verzetten, naar een plaatske achter het gebouwtje van de wc omdat daar precies toch iets minder wind is. We laten onze tent achter en gaan op zoek naar eten. In Springdale, een dorpje ten zuiden van het park, vinden we nog een mexicaans restaurantje dat open is, maar we moeten rap bestellen want ze gingen eigenlijk bijna sluiten. De tacos zijn er toch lekker en onze tent is niet weggewaaid als we terugkomen.
een leuk padje naar
de hidden canyon................................................tot hier
ging de weg, daarna was ie weg
' s morgens staan we op in de regen, maar we laten ons niet doen en slagen er toch in een mooie wandeling te doen, naar de Hidden Canyon, langs smalle paadjes, toffe rotsformaties en vooral mooie kleuren.
rotsen in Close-up (herkent u de pagina achtergrond ?)
De volgende dag doen we de scenic road naar omhoog (deze keer in daglicht en het waren vooral witte rotsen met een beetje sneeuw hier en daar), nog een kleine wandeling naar de Canyon Overlook en zijn we weg naar het noorden richting Bryce Canyon.
cactus in ZION
Bryce
't is terug mooi weer en tegen 's middags zijn we in Bryce. Van de drie parken is dit echt wel het mooiste, al die rode mannekes die daar versteend staan, echt indrukwekkend. Ook hier doen we een kleine wandeling, naar de Queen's Garden via de Navajo trail, het is stralend weer en de kleuren zijn prachtig:
Lees de legende en zoek de versteende mensen in Bryce: gewoon schoon !!
In het echt waren de kleuren en lichtinval nog
indrukwekkender...
Douglas spar in de Navajo kloof
Daarna doen we nog een toerke met de auto om de rest van het park te zien en slaagt Koen erin de auto 360° te laten ronddraaien op het ijs op de parking. Lukt wel goed met die mustang, maar in het vervolg word ik toch liever op voorhand verwittigd. De camping van Bryce ligt er verlaten bij en overal ligt sneeuw, er is ook 30% kans dat het ' s nachts gaat sneeuwen en we besluiten buiten het park een hotelleke te zoeken.
Dat
was achteraf gezien een uitstekend idee want als we 's morgens wakker worden
ligt er buiten al 15 cm sneeuw en het is nog hevig aan het verdersneeuwen,
een onverwachte sneeuwstorm. Onze mustang is volledig ondergesneeuwd en ze
raden ons aan zo snel mogelijk te vertrekken uit de sneeuwstorm of we zouden
wel eens kunnen vastzitten.... Een tweede bezoek aan Bryce zit er dus niet
in, de hotelbaas helpt ons de sneeuw van onze auto te doen en traagjes om
niet te slippen in de sneeuw, rijden we weg. We zijn de traagste op de baan,
af en toe vlamt ons een kamion voorbij, als die plots moeten remmen zijn ze
ook gezien, zeker met al die rotsen en afgronden in de buurt.
Naargelang we meer naar het zuiden rijden verandert de sneeuw in
regen en in een afdaling door een dorpje waar geen sneeuw meer lag en we
eindelijk wat sneller konden rijden, zien we plots een politie achter ons
met zijn lichten flikkeren, we houden ons aan de snelheidslimiet en de
politie komt dichterbij en blijft achter ons rijden, we dachten dat hij ons
wel zou voorbijrijden en teken doen om te stoppen, maar niets, hij blijft
gewoon achter ons rijden en flikkeren en dus rijden wij ook rustig door tot
ze de sirene opzetten en het duidelijk wordt dat ze echt wel achter ons
zaten. Koen heeft dat allemaal goed kunnen uitleggen en we zijn ervan
afgekomen met een waarschuwing dat we niet te rap mogen rijden want we waren
te rap door het dorpje gegaan...
St George
Tussenstop tussen Bryce en Las Vegas, een mormonenstad. Echt veel is
er niet te doen in St George en in het bezoeken van de oudste mormonenkerk
hebben we niet veel zin, we bezoeken dan maar de mall waar we onze foto's
laten ontwikkelen en besluiten toch maar door te rijden tot in Las Vegas en
daar de vrijdagmorgen nog een klein uitstapje te doen naar de 'Red Canyon'
voor we terugkeren naar Philadelphia. 't is al donker als we aankomen in Las
Vegas, en na efkes zoeken besluiten we terug in Circus Circus te gaan
slapen, terug tussen de slots (ding-ding-ding). Deze keer hebben we minder
geluk dan de vorige keren want we verliezen meer dan we winnen. Op het
nieuws zien we dat de Red Canyon aanbevolen wordt als toeristische uitstap
omdat het er gesneeuwd heeft en dat gebeurt blijkbaar niet veel daar. Er is
inderdaad redelijk wat volk de vrijdag, er komt zelfs een groep toe in
limosine (die zie je daar overal in Las Vegas), maar 't is wel een mooi
uitstapje.
Philadelphia
Terug in Phili met Stijn en Marijke. Piet Pauwels is
er ook nog en uit Washington zijn Anja en Piet Buys op bezoek. Nadat we een
uur hebben rondgereden in Phili om aan het park te geraken (de binnenwegskes
kent Stijn nog niet) en iets gegeten hebben, is er nog efkes tijd voor
zonsondergang om er een wandeling te doen. 's Avonds verkennen we de
plaatselijke bar van Vineland, en leren we een nieuw spelleke kennen:
verspreid in de bar liggen er kleine computerkes en wie wil kan meedoen, er
worden vragen gesteld die verschijnen op tvs in de bar en dan moet je op het
computerke het juiste antwoord intikken en de score verschijnt op de tvs. We
waren goed op weg, tot onze batterijen het opgaven,...
Stijn en Marijke nemen ons mee naar de zee aan Cape May, in de zomer zoiets als Blankenberghe maar deze tijd van het jaar nogal verlaten. Er is 1 restaurantje open dat stampvol zit, maar met een beetje geduld vinden we al gauw een plekske. Op het strand is het rustig zodat Stijn en Koen zonder problemen debieltjes mogen nadoen.
Vineland
Onze laatste dag is er om Vineland te leren kennen. Stijn krijgt 's middags vakantie van zijnen baas en we gaan met ons vier op stap:
residentie Huysman
Straatbeeld in Vineland City
Stijn in de gitarenwinkel,
15 januari:
kerstverlichting in de supermarkt
15 januari: Valentijn in de supermarkt,