คุณประพีร์ ปิยะภาณี เล่าว่า
เคยมาวัดพระธรรมกายเมื่อกว่า สิบปีที่แล้ว เนื่องจากลูกชายบวชเป็นพระภาคฤดูร้อน และไม่ได้ไปวัดอีกเลย กระทั่งเดือนธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑ กลางคืนก่อนนอน ได้นั่งสมาธิตามที่เคยทำ ได้เห็นภาพนิมิตเป็นใบหน้าหลวงพ่อสด ลักษณะเหมือนการถ่ายภาพ ที่หน้าปกหนังสือ สวดมนต์ ลอยขึ้นมาให้เห็นชัดเจน สายตาที่ท่านมองมาเหมือนสายตามีชีวิต จากนั้นเห็นเป็นองค์พระสีดำ และสีทองเลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆ นับจำนวน เป็นสิบๆ องค์ เห็นเฉพาะครึ่งองค์ส่วนบน
เมื่อภาวนาครั้งใด นอกจากเห็นองค์พระสีดำๆ แล้ว ยังได้เห็นลูกกลมๆ สีทองอร่ามสวยงามลอยมาทีละลูก บางทีก็ลอยซ้อนมาสองลูก แล้วก็ลอยกลับจากไป ออกจากสมาธิก็ไม่ทราบว่าเห็นนิมิตเรื่องอะไร
หลังจากวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ขณะนั่งรอการติดต่อเรื่องที่ดิน ก็นึกอธิษฐานจิต ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้ติดต่องาน ประสบ ความสำเร็จด้วยดี พออธิษฐานเสร็จก็เห็นเป็นองค์พระสีดำๆ ตรงพระเนตรของท่าน มีแสงเปล่งเป็นลำสว่างพุ่งตรงมาที่คุณประพีร์ ทำให้คิดว่า พระคงให้พร ต่อมาคุณประพีร์ไปสวนลุมพินี ที่ชมรมออกกำลังกาย เห็นเพื่อนในชมรมแขวน พระมหาสิริราชธาตุ เหมือนกับองค์พระ ที่เห็น ในสมาธิ จึงถามว่าได้มาอย่างไร เพื่อน บอกว่าต้องทำบุญสร้างองค์พระแกนกลาง จึงจะได้พระองค์นี้เป็นของขวัญ แต่เวลานี้หมดแล้ว เหลือแต่ พระภายนอก ทำบุญหนึ่งหมื่นบาท จะได้พระของขวัญเหมือนกัน แต่เป็นกรอบทองธรรมดา เพื่อนยังกล่าวว่า ขณะนี้ทางวัดได้จัดพิธีหล่อ องค์พระธรรมกายประจำตัวทุกวันอาทิตย์ คุณประพีร์ถามว่าเวลาหล่อ ใช้แผ่นทองหรือแผ่นนาค เพื่อนบอกว่าไม่ใช่ คุณประพีร์จึงถามใหม่ว่า เป็นลูกกลมๆ ใช่หรือไม่ เพื่อนบอกว่าใช่ คุณประพีร์ถามว่าลูกขนาดนี้ใช่หรือไม่ แล้วทำมือให้ดู เพื่อนบอกว่า ใช่ มีอักษรเขียนไว้ด้วย แต่อ่าน ไม่ออก
คุณประพีร์ได้โทรศัพท์ถามเพื่อนซึ่งมีลูกชายบวชเป็นสามเณรแก้วที่วัดพระธรรมกาย เพื่อนอธิบายว่า ต้องเป็นหลวงพ่อสด ตามคุณประพีร์ ให้มาทำบุญสร้างพระ เพื่อให้ได้พระมหาสิริราชธาตุเอาไว้สักการะบูชาอย่าง แน่นอน ทั้งให้เห็นพระมหาสิริราชธาตุในนิมิตด้วย ท่านแสดง ปาฏิหาริย์ส่งลำแสงสว่างจากดวงพระเนตรให้เห็นเพื่อให้เกิดความเชื่อมั่นในความศักดิ์สิทธิ์ ข้อความที่เขียนไว้ในมหาสุวรรณนิธิคือ จงมีสมบัติ จักรพรรดิ ตักไม่พร่อง
ทั้งคุณประพีร์และสามี ได้มาสร้างพระประจำตัวเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑๓ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑ จำนวน ๕ องค์ ขากลับพากันไปนมัสการ รูปหล่อทองคำหลวงพ่อสด ขณะเดินทางกลับพบตะวันแก้ว ดวงอาทิตย์กลายเป็นดวงแก้วใส หมุนไปมาได้ รอบดวงมีรัศมีสีต่างๆ เปล่งประกาย สวยงาม เช่น เหลือง ฟ้าคราม ชมพูเข้ม หมู่คณะที่ไปด้วยกัน และผู้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นเห็นกันหมดทุกคน
หลังจากดูอัศจรรย์ตะวันแก้วด้วยความปีติยินดีแล้ว เมื่อเข้าไปกราบพระประธาน ในโบสถ์ คุณประพีร์ยังได้เห็นดวงแก้วใสดวงใหญ่ อยู่กลางองค์พระประธานนานครู่ใหญ่ ทีเดียว
วันคล้ายวันเกิดคุณยายอาจารย์ ๒๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ขณะกำลังจะเดินทางกลับ ได้เห็นตะวันแก้วอีกครั้ง คราวนี้เห็นรูปใบหน้า หลวงพ่อสด อยู่ในดวงตะวันแก้วด้วย ถามผู้อื่นดู ไม่มีใครมองเห็นหลวงพ่อในดวงอาทิตย์
การพบเห็นปาฏิหาริย์ของคุณประพีร์ทุกครั้ง แสดงว่าใจของคุณประพีร์เวลานั้นหยุดสนิทโดยบังเอิญ ทำให้จิตรวมตัวนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย จึงสามารถเห็นภาพภายในได้ชัดเจน นับเป็นปาฏิหาริย์ที่ดี ทำให้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนามากยิ่งขึ้น