คุณสุปราณี ชนะโรค เล่าว่า ขณะเดินทางไปจังหวัดนครราชสี มาพร้อมน้องสาวเพื่อไปชวนคนมาบวช อุบาสกแก้ว วันหนึ่งในเดือน มกราคม พ.ศ.๒๕๔๒ เวลานั้นประมาณ ๒๑.๐๐ น. รถแวนที่นั่งกันไปขับอยู่ในเลนซ้าย ขณะนั้นทุกคนได้สวดมนต์และสวดสรรเสริญ พระมหาสิริราชธาตุ จบแล้ว เธอเกิดเปลี่ยนเลนโดยไม่มองดูรถข้างหลัง พอรถกำลังขวางเลน น้องสาวก็ร้องเตือนว่า พี่ดูรถทางขวาหรือยัง เธอจึงได้เหลียวมอง
ปรากฏภาพเบื้องหน้าทำให้ตกใจสุดขีด เพราะมีรถบรรทุกเล็กวิ่งพุ่งมาด้วยความเร็วสูง ไม่มีทางอื่นที่รถคันนั้นจะวิ่งไปได้ นอกจาก ชนกลางรถแวนแน่นอน คุณสุปราณีหมดหนทางแก้ไข ในวินาทีวิกฤตินั้น ทันใดนั้นรถของเธอก็เกิดหยุดนิ่งสนิทโดยที่ไม่ได้เหยียบเบรค เป็นการหยุดอย่างกระทันหัน และมีเสียงดัง ปึก พอหันกลับไปดูอีกที ปรากฎว่ารถบรรทุกคันนั้นได้วิ่งไปผ่านข้างหน้าแล้ว และเมื่อลงไปสำรวจ พบว่ามีเพียงรอยเฉี่ยวที่กระจกเท่านั้น ทุกคนพากันงง เพราะทางที่เหลือ แคบเพียงนิดเดียว รถบรรทุกคันนั้นวิ่งผ่านไปได้อย่างไร ราวกับว่า หดตัวได้ หรือทะลุ มิติอย่างเหลือเชื่อ
คุณสุปราณีคิดว่า การที่รอดจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ได้ ไม่น่ามีเหตุผลอย่างอื่น นอกจากเป็นอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุ เพราะเพิ่งสวด สรรเสริญจบก่อนเกิดเหตุการณ์พอดี