คุณศรัณย์ศักดิ์ ด่านเพียรนาท อยู่อำเภอเมือง นนทบุรี เล่าว่า
เมื่อประมาณเดือนมกราคม พ.ศ.๒๕๔๒ คุณแม่ของคุณศรัณย์ศักดิ์ ชื่อคุณแม่กิมวา แซ่อุ่ย อายุ ๗๔ ปี ขณะที่ท่านกำลังทำงาน ประจำวัน ตามปกติ คือ หุงข้าวปลาอาหารให้ลูกๆ ก่อนไปทำงาน ทำความสะอาดบ้าน ฯลฯ
แต่ในเช้าวันหนึ่งท่านเกิดหกล้มขณะเทขยะบริเวณหน้าบ้าน พอดีพี่สาวไปเห็นเข้าก็รีบเข้าไปพยุงท่านเข้าบ้าน พอช่วงเย็นท่านมีอาการปวด บริเวณโคนขาด้านซ้าย ซึ่งท่านบอกว่า ทุกครั้งที่เคลื่อนไหวจะปวดและเจ็บมาก
พี่สาวจึงพาคุณแม่ไปตรวจเช็คที่โรงพยาบาลวิภาวดีรังสิต หลังจากตรวจเช็คและเอ็กซ์เรย์ พบว่า คุณแม่เกิดกระดูกขาร้าว บริเวณโคนขา ด้านซ้าย ซึ่งรอยร้าวค่อนข้างมาก คุณหมอบอกว่า อีกเพียง ๑ เซนติเมตรกระดูกก็จะหักเป็น ๒ ท่อน คุณหมอแนะนำให้ผ่าตัด เพื่อดามเหล็ก เพราะกระดูกร้าว มีโอกาสขาดออกเป็น ๒ ท่อน ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นจะทำให้ผู้ป่วยเจ็บ และเป็นอันตรายมาก แต่ถ้าไม่ผ่าตัดจะให้กระดูกเชื่อม กันเอง ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยถึง ๓-๔ เดือน
เนื่องจากผู้ป่วยมีอายุมากแล้ว เนื้อเยื่อกระดูกมีน้อย จะมีโรคกระดูกพรุน เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย การเชื่อมต่อกระดูก ต้องใช้เวลานานมาก และ ถ้าหากขยับตัวมาก ก็อาจจะทำให้กระดูกขาดออกเป็น ๒ ท่อนได้ แล้วก็ไม่สามารถเข้าเฝือกได้ เพราะอยู่ตรงบริเวณโคนขาใกล้กับ ข้อพับ สะโพก ถ้าจะเข้าเฝือกก็ต้องเข้าเฝือก ตั้งแต่โคนขาข้างขวา สะโพกขวา มายังสะโพกซ้าย จนถึงโคนขาข้างซ้าย ไม่ให้ขยับ ซึ่งในทางการแพทย์ จะไม่ทำกัน
คุณแม่บอกว่าจะไม่ยอมผ่าตัด เพราะกลัวการผ่าตัดมาก คุณหมอก็ปลอบใจว่า ถ้าคนป่วยนอนแล้ว สลับนั่ง นั่งแล้วสลับนอน อย่างนี้โดย ไม่ให้ กระทบกับขาที่กระดูกมี รอยร้าว กระดูกก็น่าจะเชื่อมได้บ้าง แล้วมาให้คุณหมอเอ็กซ์เรย์ดูเป็นระยะๆ ลูกๆ ทุกคนก็เห็นด้วยกับวิธีนี้ และเพื่อให้คุณแม่สบายใจ
หลังจากกลับมาบ้านแล้ว คุณศรัณย์ศักดิ์ก็อยากจะให้คุณแม่หายเร็วๆ โดยไม่ต้องผ่าตัด โดยลองหาวิธีรักษาอื่นๆ แทนที่จะนอนเฉยๆ อยู่ที่ บ้าน จึงนำฟิลม์เอ็กซ์เรย์ไปให้คุณหมอที่โรงพยาบาลอื่นๆ ดู ปรากฏว่า ทั้งคลีนิคและโรงพยาบาลที่มีความชำนาญด้าน โรคกระดูกก็ลงความ เห็นเหมือนกับ คุณหมอที่โรงพยาบาลวิภาวดีรังสิต และยังบอกอีกว่า
คุณหมอที่รักษาคุณแม่ของคุณศรัณย์ศักดิ์เป็นคุณหมอที่เก่งมาก และมีความเชี่ยวชาญด้านโรคกระดูกโดยเฉพาะ คุณหมอที่โรงพยาบาล ต่างรู้จักดีทั้งๆ ที่ อยู่กันคนละโรงพยาบาล และคุณหมอทุกท่าน ต่างก็ลงความเห็นเหมือนกันหมดว่า ต้องผ่าตัดอย่างเดียว ถ้าไม่ผ่าตัด โอกาสที่จะหายนั้น ยากมาก เพราะผู้ป่วยอายุมากแล้ว และยิ่งการนอนมากๆ ติดต่อกันหลายๆ เดือนเป็นอันตราย อาจมีผลกับปอด ทำให้ ปอดแฟบได้ และมีโอกาสติดเชื้อโรคได้ง่าย
หลังจากที่ได้นำฟิลม์ เอ็กซ์เรย์ไปปรึกษาคุณหมอจากโรงพยาบาลหลายแห่ง ก็รู้สึกทั้งดีใจและกลุ้มใจ ที่ดีใจเพราะได้พบกับหมอที่เก่งคือ คุณหมอดำรงค์ ธนะชานันท์ ที่โรงพยาบาลวิภาวดีรังสิต ที่ได้มาดูแลคุณแม่ แต่ก็กลุ้มใจ เพราะคิดว่าจะทำอย่างไรดี กับปัญหาต่างๆ ที่ตามมา แล้วหากไม่หาย ทั้งโรคเก่าและโรคใหม่
คุณศรัณย์ศักดิ์บอกว่า ผมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี รักก็รักคุณแม่มาก ห่วงก็ห่วงมาก กังวลก็กังวลมากเช่นกัน ทางออกเดียวที่จะช่วยได้ ที่นึก ออก ในตอนนั้นก็คือ บุญ โชคดีที่คุณแม่ของคุณศรัณย์ศักดิ์ ก่อนที่จะหกล้มได้ ไปร่วมพิธีหล่อพระธรรมกายประจำตัว ทุกอาทิตย์ แล้วก็ทำ บุญ สร้างองค์พระประจำตัว ทั้งบนโดม แกนกลาง ทั้งภายในภายนอก ทั้งที่ท่านทำเองและลูกๆ ทำบุญให้รวม ๖ องค์ แล้วท่านก็ได้รับ พระมหาสิริราชธาตุ รุ่นกรอบพญานาค ๔ สีด้วย ๑ องค์
สิ่งแรกที่คุณศรัณย์ศักดิ์ทำคือ ให้คุณ แม่ใส่สร้อยคอที่มีพระมหาสิริราชธาตุ ซึ่งเดิมท่านใส่ๆ ถอดๆ แต่ตอนนี้ ให้ใส่ตลอด จากนั้นก็อาราธนา พระมหาสิริราชธาตุกรอบพญานาคของคุณศรัณย์ศักดิ์เองและรุ่นดรุณนาคะ ๔ องค์ รวม ๕ องค์ ไว้ในแก้วน้ำ ทั้งคืนแล้วสวดสรรเสริญ ขอบารมีองค์พระมหาสิริราชธาตุ ได้ช่วยรักษาคุณแม่ ให้หายเจ็บเป็นอัศจรรย์ พอรุ่งเช้าก็ให้คุณแม่ดื่ม
ระหว่างที่คุณแม่ นอนรักษาตัวอยู่บนเตียงนอน ท่านก็จะทำสมาธิทั้งเวลานั่งและเวลานอน พอครบ ๓ สัปดาห์ตามที่คุณหมอนัด ก็เรียกรถ พยาบาล นำเปลมารับ คุณแม่ไปเอ็กซ์เรย์ที่โรงพยาบาล ซึ่งต้องคอยระมัดระวังเป็นพิเศษ ไม่เช่นนั้น กระดูกอาจจะร้าวมากกว่าเดิม และ จะทรมานเป็นอันตราย ผลจากเอ็กซ์เรย์แล้วปรากฏว่า ทุกอย่างยังปกติ กระดูกไม่ร้าวเพิ่มแต่อย่างใด
อีก ๓ สัปดาห์ถัดมาก็เรียกรถพยาบาลไปเอ็กซ์เรย์อีก แต่ในครั้งนี้ตกใจมาก เพราะเท้าคุณแม่บวม ลูกๆ ทุกคนกลัวคิดไปต่างๆ นานา
ต่างคน ต่างภาวนา
ขอให้ท่านหาย
อย่าเป็นอะไรมากเลย คุณหมอมาตรวจดูอาการบอกว่า ไม่ เป็นอะไรมาก
ที่เท้าบวม
ก็เพราะเท้าไม่ได้ใช้งานนาน
ส่วนความดัน
และการเต้นของหัวใจเป็นปกติ
กระดูกที่ร้าวเริ่มเชื่อมกันแล้ว
และอีกนิดเดียว
ก็จะเชื่อมกันสนิท
ลูกๆ แต่ละคนดีใจมาก พอกลับมาถึงบ้านก็รีบทำน้ำมนต์แก้วที่ ๒ ตามวิธีเดิมแล้วให้ท่านดื่ม พออีก ๓ อาทิตย์ถัดมาก็ไปหาคุณหมออีก ซึ่งแทบไม่น่าเชื่อเลย ทุกอย่าง เป็นปกติ ผลการเอ็กซ์เรย์นั้น กระดูกเชื่อม ติดกันสนิท ตรวจดูสุขภาพอื่นๆ ทุกอย่างเป็นปกติ
ไม่มีโรคอื่น แทรกซ้อนเลย
คุณหมอยังบอกอีกว่า ผู้ป่วยแข็งแรงดี คุณหมอแนะนำให้คุณแม่ หัดยืนก่อนในสัปดาห์แรก แล้วให้ใช้เครื่องช่วยเดิน (WALKER) เดินใน ระยะสั้นๆ ก่อน แล้วค่อยเพิ่มระยะการเดินไปเรื่อยๆ คุณหมอสั่งยามาให้อีก ๑ ชุด เป็นยาเพิ่มกระดูก (แคลเซี่ยม) รับประทานหมดแล้ว ก็ไม่ต้องมาหาหมออีก เพราะหายเป็นปกติแล้ว ลูกแต่ละคนดีใจกันมาก ไม่น่าเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อ ที่คุณแม่หายเร็วกว่าปกติมาก
ปัจจุบันนี้คุณแม่เดินได้แล้ว แต่ยังต้องค่อยๆ หัดเดินโดยใช้เครื่องช่วยเดิน (WALKER) พอคุณแม่หายแล้วท่านเล่าให้ฟังว่า
มีอยู่วันหนึ่งท่านฝันเห็นผู้ชายหลายคน หน้าตาสะอาดสะอ้าน ขาวๆ อูมๆ หน้าตาดี มายืนล้อมรอบเตียงนอน แล้วพูดกับท่านว่า ลำบาก มาเยอะแล้ว ให้สบายได้แล้ว ยังไม่ถึงคราวตาย ตอนแรกท่านไม่กล้าบอก เพราะท่านกลัว แต่พอหายท่านก็เล่าให้ลูกๆ ฟัง ลูกๆ ก็ดีใจไปกับ ท่านด้วย ที่ท่านมีผู้ดูแลมาปรากฏในฝันให้ท่านได้เห็นเพราะบุญแท้ๆ
นอกจากนี้เมื่อปีที่แล้ว ในวันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ คุณแม่ ลูกๆ และหลานๆ รวม ๑๐ คน ไปร่วมอธิษฐานจิต ที่มหาธรรมกายเจดีย์ร่วม กับเหล่ากัลยาณมิตร ก็ได้เห็น อัศจรรย์ตะวันแก้ว กันทั้งหมด ๑๐ คน คุณแม่และลูกหลาน ต่างก็เชื่อมั่นในบุญ และยังได้พบกับเหตุการณ์ ล่าสุดนี้อีก ยิ่งเพิ่มความมั่นใจมากยิ่งขึ้น คุณศรัณย์ศักดิ์กล่าวในตอนท้ายว่า
พวกเราทุกคนดีใจมากที่ได้พบเนื้อนาบุญ แล้วยิ่งโชคดีจริงๆ ที่ได้สร้างบุญใหญ่
ด้วยการทำบุญเป็นเจ้าภาพ
สร้างพระธรรมกายประจำตัวกัน
ทั้งครอบครัวเลย ตอนนี้คุณแม่แข็งแรงเดินได้คล่องขึ้นแล้ว
และก็ได้มาร่วมพิธีหล่อพระธรรมกายประจำตัว
ที่วัดพระธรรมกาย ทุกอาทิตย์
เหมือนเดิมแล้วครับ
อายุ ๗๔ ปี ในยุคนี้ถือว่าครบอายุขัยของมนุษย์แล้ว
แต่ความผูกพันของคนในครอบครัว
ย่อมไม่มีใครคำนึงถึงเรื่องวัย เรื่องอายุ
นับว่าคุณแม่ ของ
คุณศรัณย์ศักดิ์เป็นคนมีโชคดี มีบุญ และก็ต้องเป็นแม่ ที่ดีมาก ลูกจึงรักและห่วงใยล้นเหลือ
เมื่อแม่เจ็บป่วย
ก็พากันเป็นทุกข์ เป็นร้อน
พาไปรักษาพยาบาล
ตามแพทย์ที่มีความชำนาญเฉพาะโรค โรงพยาบาลต่าง ๆ
คำพูดที่คุณศรัณย์ศักดิ์กล่าวว่า ผมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี รักก็รักคุณแม่มาก ห่วงก็ห่วงมาก กังวลก็กังวลมากเช่นกัน ทางออกที่จะช่วยได้ ที่นึกออกในตอนนั้นก็คือ บุญ คุณแม่ได้ยินแล้ว คงต้องชื่นใจมากแน่นอน เมื่อลูกนึกเรื่องบุญเป็นที่พึ่ง ก็ย่อมพูดเตือนใจผู้เป็นแม่ได้ ประกอบกับ แม่สร้างบุญไว้หลายเรื่อง ลูกเตือนเพียงไม่กี่คำก็จำได้
เมื่อนึกถึงบุญกุศลออก ความศรัทธาในพระรัตนตรัยย่อมเต็มเปี่ยม บริบูรณ์ ทำให้น้ำมนต์พระมหาสิริราชธาตุ มีความศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น เหตุอัศจรรย์จึงเกิด กระดูกของผู้ชราวัย ๗๔ ปี เชื่อมติดกันได้สนิทเหลือเชื่อ
ที่น่าประหลาดใจก็ตรง ผู้เป็นแม่เล่าว่า ฝันเห็นผู้ชายหลายคน หน้าตาสะอาดสะอ้าน ขาว ๆ อูม ๆ หน้าตาดี มายืนล้อมรอบเตียงนอน แล้วพูดกับท่านว่า ลำบากมาเยอะแล้ว ให้สบายได้แล้ว ยังไม่ถึงคราวตาย
โดยปกติที่มีรายอื่นเล่ากันมา ซึ่งเคยพิมพ์ไว้ในเล่มก่อน ๆ คนเจ็บมักจะฝันเห็นอย่างมาก ๔ รายเป็นชายล้วน หน้าตาดี ทำนองนี้ มาพูดว่า พวกเขาอยู่ในองค์พระ หรืออยู่ในรูปภาพองค์พระ มาช่วยเหลือสำหรับรายนี้เล่าว่า มากันหลายคน เข้าไปในบ้านของคุณศรัณศักดิ์ มี พระมหาสิริราชธาตุแบบต่างๆ หลายองค์ของคุณแม่ทำบุญไว้ ๖ องค์ มีกรอบพญานาคสี่สีอีก ๑ องค์ ของคุณศรัณศักดิ์อีก ๕ องค์ เป็นกรอบ พญานาคสีทอง และกรอบดรุณนาค เทวดานาค จะไม่ดูแลอยู่กันเต็มบ้านได้อย่างไร
ผู้ป่วยเองยังเคยได้เห็นอัศจรรย์ตะวันแก้วพร้อมลูกหลาน ๑๐ คน ในวันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๔๑ ย่อมเชื่อมั่นในบุญกุศลเต็มเปี่ยม
แรงอะไร ไม่เท่าแรงกรรม เป็นความจริงแท้แน่นอน รายนี้เป็นแรงของกรรมดีให้ผล กระแสพลังกรรมดีคือ บุญกุศลย่อมมีอำนาจ ทำให้เซลล์ใน ร่างกาย ทำงานซ่อมแซมส่วนที่ชำรุดให้คืนสภาพได้โดยเร็ว