อาหารพื้นเมือง

ประวัติผู้จัดทำ

กลับหน้าหลัก

       ดอกดิน 

          ชื่ออื่น        ดอกดินแดง    เทียนฤาษี   ข้าวก่ำนกยุง   สูบแล้ง   หญ้าดอก
          ล้กษณะทางพฤกษศาสตร์
               ต้น   เป็นไม้ล้มลุกเหมือนกาฝาก  อาศัยอยู่กับรากไม้  เช่น  หญ้ารากไผ่  ลำต้นเป็น
                      เหง้าอยู่ใต้ดินฃนาดเล็ก
               ใบ   เป็นเกล็ดขนาดเล็กที่โคนกอ  สังเกตได้ยาก ออกเรียงสลับหรื ตรงข้ามรูปคล้าย
                      สามเหลี่ยมยาว6-  8มม.
               ดอก   ผุดจากส่วนลำต้นใต้ดิน1-2ดอกต่อเหง้าก้านดอกตรงยาว10-20ซม.มีลักษณะเป็น
                       ถ้วยคว่ำอ้วนยาว2สีม่วงแดงผิวเกลี้ยงเป็นมันกลีบรองดอกเป็นประกบ หุ้มโคนดอก
                       สีม่วงอมชมพูสีอ่อนกว่ากลีบดอกกลีบดอกเป็น2ปาก เกสรตัวผู้ติดอยู่ที่โคนหลอด
                       อับเรณูทั้งสี่เชื่อมติดกันยอดเกสรตัวเมียมีสีเหลืองอวบน้ำ 
               เมล็ด     สีขาวขนาดเล็ก     .             
           การขยายพันธุ์   ขึ้นเองตามธรรมชาติ
           ฤดูกาลเก็บส่วนขยายพันธุ์     -
           สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการเจริญเติบโต พบบริเวณที่ร่มค่อนข้างขึ้นในป่าเบญจ-
                       พรรณและป่าดิบชื้น  ขึ้นเจริญเติบโตในฤดุฝน
           การใช้ประโยชน์
                     ทางอาหารใช้ดอกมีรสจืดเย็นนำมาลวก  นึ่งรับประทานเป็นผักจิ้มร่วมกับน้ำพริกแดง  
                      น้ำพริกปลาร้า  นำดอกสดมาปรุงแต่งสีอาหาร  ใช้ทำขนมดอกดินให้ขนม
                      มีสีน้ำเงินเข้มเกือบดำ   นำมาคั้นน้ำนึ่งกับข้าวเหนียวให้มีสีม่วงดำเรียก"หม่าข้าว" 
                      (สีในกลีบดอกมีสาร  aucubin  เมื่อถูกออกซิไดส์จากออกซิเจนในอากาศจะเปลี่ยน
                       เป็นสีดำ)
            ทาางยา    -
            ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์  เดือนกรกฎาคม-พฤศจิกายน