อาหารพื้นเมือง
ประวัติผู้จัดทำ
กลับหน้าหลัก

 

 

ช้าเลือด

ผักแส้ว

ผักกูด

ผักคันทรง

 



                                           ผักแส้ว (Marsdenia glabra Cost .)

             ชื่ออื่น      ผักแส้ว (เหนือ) เถาวัลย์ดำ (สระบุรี)
            ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
                  ลำต้น    เป็นไม้เลื้อย ลำต้นเป็นเถากลมขนาดเล็กสีเขียว บางช่วงเลื้อยงอไปงอมา
                             เถามีเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.01-0.15 ซม.
                  ใบ       ใบเดี่ยวออกตรงกันข้ามกัน   ใบมีสีเขียวเป็นรูปหอกปนรูปไข่กว้าง2-4ซม.
                             ใบยาว 4-12 ซม. ก้านใบสั้น 0.05-2 ซม. หลังใบสีเขียวเข้มกว่าท้องใบ
                            ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม ฐานใบสอบแหลม
                  ดอก     ดอกมีกลีบดอกสีขาว กลีบดอกเล็กเรียวแหลมยาว 3-5 เมตรดอกมีกลิ่นหอม
                 ผล        ผลมีขนาดเล็ก กว้าง 6 มม. ยาว 5 ซม.
                 เมล็ด     มีขนาดเล็ก
            การขยายพันธุ์      เหง้า
            ฤดูเก็บส่วนขยายพันธุ์      ทุกฤดู
            สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการเจริญเติบโต     ขึ้นเองตามธรรมชาติในป่าดงดิบ
                              ป่าเบญจพรรณ ที่รกร้างใกล้หมู่บ้านหรือนำมาปลูกไว้บริเวณรั้วบ้านเพื่อ
                              เก็บยอดไว้รับประทาน และเป็นไม้ประดับ
            การใช้ประโยชน์   
                            ทางอาหาร     ยอดอ่อนและใบอ่อนสด   มีรสขมอมหวาน นำมายำกับปลาทู
                            นึ่ง   ใบอ่อนสดเป็นผักจิ้มร่วมกับน้ำพริกไข่มดแดง  หรือนำมาแกงกับปลา 
                            แห้งหรือนำมาแกงแคร่วมกับผักชนิดอื่นๆ   หรือนำมาลวกนึ่งเป็นผักจิ้มร่วม
                            กับน้ำพริกเเดงหรือน้ำพริกปลาร้า
                            ทางยา   ใบ ช่วยเจริญอาหาร  แก้ไข้กระหายน้ำ  บำรุงร่างกาย ดอก บำรุง
                            หัวใจ  บำรุงครรภ์รักษาแก้ไข้ตัวร้อน    ราก ถอนพิษยาเบื่อเมา  ถอนพิษไข้
                         ถอนพิษอักเสบต่างๆ
            ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์    ตลอดปี    แตกยอดในฤดูฝน

    

 
.