ผ่านเดือนอ้ายสายลมหนาวฮ้าวสั่น
สังโฆเจ้าเข้ากรรมสืบนำถึงธรรมแท้
โยมมาซูบุญค้ำซอมธรรมนำเพิ่นแหน
ปริวาสแท้แท้ แก้กรรมได๋จั๋งได่..
ฮอดเดือนสองคองเค้าลาวเฮาแต่เก่าก่อน
ข้าวสุกเหลืองอ้อนต้อนอ่อนหย้อนโยกไหว
โฮมบุญปะทายเข้าบุญคูณลานข้าวใหม่
หาตัดฟืน..เผาถ่านไม้ โฮมไว่ใส่เฮียน.
 หากจะว่ากันตามฮีตคอง(จารีต+ครรลอง) ของชาวอีสานโบราณ เราจะมี
งานบุญให้ทำตลอดทั้งปี เข้าเดือนเจียง(เดือนอ้าย)ก็จะมีบุญเข้ากรรม(ปริวาสกรรม) คือการให้พระที่ทำผิดวินัยสังฆาทิเสส(มี๑๓ข้อ) มาสารภาพต่อหมู่สงฆ์ เพื่อจะได้เข้าฝึกปฏิบัติอย่างเคร่งครัด แก้ไขพฤติกรรมอันชั่วหยาบ ไม่ให้เกิดกำเริบ จนทำผิดศีลผิดวินัยซ้ำแล้วซ้ำอีก จะได้เป็นพระ คือผู้ประเสริฐโดยแท้ซะที..
 พอเข้าเดือนยี่ (เดือนสอง) ก็จะมีพิธีสู่ขวัญข้าวเปลือก ก่อนจะนำขึ้นเล้า และเตรียมเก็บสะสมฟืน..ถ่านเก็บไว้เป็นเชื้อเพลิง แม้สภาพแวดล้อมแห่งยุดสมัยจะเปลี่ยนไป ในปัจจุบันนี้ มีข้าวเปลือกจำนวนน้อยมากที่มี โอกาสเดินทางไปสู่เล้าของผู้ปลูก ส่วนใหญ่จำเป็นต้องไปตุ้มโฮม อยู่ในฉางข้าวของเหล่าคนมีแซ่ ชาวนาไทยถูกกลไกการตลาด และกระแสความอยากมีเงิน เทกระแทกให้ยินยอมก้มลงไปเป็นบันได ไต่ไปสู่ความมั่งคั่ง ของเหล่าคงไทยร้อยเปอร์เซ็ง อย่างหมดทางเลี่ยง..!
สงสารชาวนาไทย ก็ควรร่วมใจหมั่นระลึกถึงบุญคุณข้าวให้มากๆ อย่ากินทิ้งกินขว้าง ทำได้แค่นี้ก็ถือว่ามีฮีตคองได้แล้วล่ะ..พบกันใหม่เดือนมี.ค.ครับผม