|
.
English
گر به
درونت روي
گر بدرونت روي،
سوي ته ِ كوي قلب،
غير ِ دو صد ترس، ترس!
ترس ز قبض ِ نفس،
زير ِ فشار ِ دو
سنگ،
پارگي گوشتت،
با دشنه ي تيز ِ نبرد،
رود ِ روان نمي
جاري و تو بي خبر
چونكه تو آگه شوي
سرخ شده روي تن.
گر تو فروتر روي،
سوي ته ِ كوي قلب،
صد بغلت حزن و درد.
حزن بر آن روزها
گم شده در سوزها،
از كمي ِ عمر عشق
سقط جنين از سرشت
يورش دلتنگي ازِ
نور ِ قمر بر بهشت،
وز غم ِ تابيدن ِ
نور ِ درخت بر پلشت.
باز فروتر روي،
سوي ته ِ كوي قلب،
هان؟ دو بغل مرگ، مرگ.
مرگ كه آخر بدان
عمر رود از ميان.
ليك تو ره را بدان
بگذرد از سر، زمان
بگذرد آن غصه، نرم
خوب شود درد ِ زخم،
تاب بيار تا كه روز
پاره كند خواب ِ گرم
بر غم و ترس و فنا
هست دري انتها
حس تو تاب آورد
تا ته اين انتها
مرگ كمال ره است،
بر تن ِ جاندار ِ تو
اين بدنت غافل است
از پر ِ پرواز ِ تو
باز شوي ناگهان
همچو گلي از ميان،
خود بپري سوي آن.
كتلين رين
ترجمه: محمد حسين انصاري
توضيح: من شاعر نيستم. بنابراين دوست دارم ترجمه هاي
بهتري از اشعار ناب خانم رين را شاعري زبر دست انجام
دهد.
- © Mohammad Hossein
Ansari, 2002.
- All
rights reserved for www.Geocities.com/ansari213/
|