De zon
De Zon, onze ster
De Zon is de enige ster in ons sterrenstelsel, en is al op de helft van zijn levensjaren (4.5 miljard jaar). De Zon is ruim 3.000 keer zo zwaar als de Aarde.
Waarnemingen aan de Zon
Omdat de
Aarde relatief
niet al te ver van de Zon staat kunnen we heel wat van de structuur
onderscheiden. Eigenlijk is de Zon een beetje chaotisch, want de evenaar
draait sneller dan de
Polen,
wat ervoor zorgt dat het magnetisch veld dat verbonden is aan het gas steeds
strakker komt te staan. Als het maximaal gespannen is, dan breekt het en
wordt het magnetisch veld geherstructureerd. Met tot gevolg dat er enorme
steekvlammen van de Zon afkomen die we protuberansen noemen. Deze 'armen' strekken zich aardig ver de ruimte in, in de vorm van
gas massa's.
De Zon en de Aarde
De afstand tussen de zon en de aarde is 8 lichtminuten dat is honderdvijftig miljoen kilometer. Dat de Zon warmte afgeeft is een van de redenen dat er leven is op Aarde. De Zon is één grote massa van gloeiend waterstof en helium. Ondanks dat de Zon zich in het vacuüm van de ruimte bevind, blijft de immense hoeveelheid materie bij elkaar. Dit komt doordat de Zon een gigantische massa heeft. Hoe meer massa, hoe meer zwaartekracht. Het einde van de Zon - over zo'n 5 miljard jaar - zal er voor zorgen dat de Aarde verdwijnt, omdat de Zon zal groeien en zich voorbij de Aarde zal strekken. Het zal pas zover zijn als de Zon geen waterstof meer heeft die zij gebruikt als brandstof bij . Deze fusie is mogelijk door de gigantische druk die Kernfusie door de zwaartekracht veroorzaakt wordt.
Zonsverduistering
Als de Maan precies tussen de Aarde en de Zon in gaat staan is de Zon niet meer te zien; dit is een totale Zonsverduistering. Het enige wat we dan nog van de Zon kunnen zien is zijn mooie stralenkrans, de corona, een totale zonsverduistering komt heel zelden voor. Behalve een totale Zonsverduistering is er ook nog een gedeeltelijke Zonsverduistering. Bij een gedeeltelijke Zonsverduistering lijkt het net of de Maan een hap uit de Zon heeft genomen.
Het einde van De Zon
De waterstof wordt omgezet in helium. Als de waterstof op, is trekt de kern van de Zon samen, wat er voor zorgt dat de temperatuur extreem stijgt. Alleen aan het oppervlak is dan nog kernfusie. Door de hitte zet de buitenkant van de Zon zover uit dat zij de Aarde zal bereiken. Dan is de Zon een Witte Dwerg geworden. Op een gegeven moment zal de Zon stoppen met uitzetten en is de kern zo heet dat het overgebleven helium omgezet zal worden in koolstof. De buitenste lagen zullen dan gassen en andere materie de ruimte in 'gooien' en daarna zal de kern afkoelen zodat de zon een Rode Reus wordt en daarna zelfs een Zwarte Dwerg. Het einde van de zon zal dus ook niet spectaculair zijn, zoals bij sommige andere sterren die in een 'mooie' Supernova zullen eindigen.