Hij is de knapste van de peutertuin, zegden zij
hij sprak vloeiend, met een rijke woordenschat
herkende tientallen automerken aan een klein detail
tekende vlot een mannetje, met alles d'er op en d'er an.

Maar toen stond zijn wereld stil,
het begon met kleine knikjes met het hoofd
met telkens een kort verblijf in een andere wereld
een kleine epilepsie, zegden zij.

Zijn zinnen werden minder fraai
het mannetje werd een kop met alleen armen en benen
zijn wagenpark werd kleiner en beperkter
misschien een beetje regressie, zegden zij.

Toen ging het sneller achteruit
zijn eerste leerjaar werd een flop
voor rekenen en taal zat ie in het slop
een lichte mentale handicap, zegden zij.

Toen werden zijn knikjes heftiger
zijn armen en benen gingen trillen
soms viel hij heel plots en heel hard
nu is het grand mal, zegden zij.

Zijn zinnen werden brokstukken en flarden
de koppoteling werd één warrige krabbel
Ford en Audi werden onbegrepen begrippen
hij hoort bij de matig mentalen, zegden zij.

Teams van epileptologen
bogen zich zich over bergen encephalograms
probeerden eindeloos andere medicatie
een zeer moeilijk remedieerbaar geval, zegden zij.

Toen waren er alleen nog stereotype woordjes
auto's waren dingen waar hij alleen nog mee speelde
hij herkende zelfs neefjes en nichtjes niet meer
hij hoort bij de zwaar mentalen, zegden zij.

Hopelijk is alles nu gezegd !