Zwakheid

De kilte van de dood
heeft me geraakt
speels, onnadenkend
in 't voorbijgaan

Onomkeerbare realiteit
geen vluchtheuvel nabij
naar en raar
maar heel waar

Dan sta je even stil
alles verstart
je identificeert
je relativeert

Dan pas voel je
hoe zwak een mens is
hoe weing paraat
hoe weinig kordaat

Zo af en toe
is zo'n klap echt nodig
worden we iets meer potig
hopelijk iets meer mens

Leve het leven
elk kostbaar moment
het is me gegeven
ik blijf overend.

TERUG naar Hoofdmenu	Gedicht 'Steven'	Gedicht 'Marian'
Gedicht 'Degeneratie'	Wie ben ik ?	Gedicht 'Episode aan zee'
Gedicht 'Spiegels van de ziel'	Gedicht 'Vriendschap'	Meditatie 'Struikelend over ...'
Gedicht 'Afscheid'	Meditatie 'Herinnering'	Familiefoto's
Gedicht 'Dromen'	Gedicht 'Tuin'	Meditatie 'Geluk.'
Gedicht Besmettingsgevaar'	Gedicht 'Palliatieve eenheid''	Gedicht 'Handicap ?''