ฉุกโฉมแม่จักจร จากห้อง ไปฮา

ม่านอย่าเบิกบังห้อง หับให้คอยหน

(นิราศนรินทร์)

กวีสมมติให้เตียงและม่านซึ่งไม่มีชีวิต แสดงกิริยาเหมือนมีชีวิต คือ ให้เตียงเตือนให้นางมายังที่นอน และห้ามม่านอย่าให้เปิดเมื่อนางจะออกไป

คนบุรุษเจ็ดนายให้ชวนชิด

ไว้เป็นมิตรลูกยาอย่าเหินห่าง

สัมฤทธิ์สี่จงจำไว้นำทาง

กิจทุกอย่างจะมีแต่ดีงาม

(พระร่วงสวรรคโลก)

บุรุษเจ็ดนาย หมายถึง สัปปุริสธรรม 7 สัมฤทธิ์สี่ หมายถึง อิทธิบาท 4

ได้แก่ ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา

4.3.4 อติพจน์ เป็นการกล่าวเกินจริง เพื่อสร้างความรู้สึกมากกว่าเหตุผล เช่น

เรียมร่ำน้ำเนตรถ้วม ถึงพรหม

พาหมู่สัตว์จ่อมจม ชีพม้วย

พระสุเมรุเปื่อยเป็นตม ทบท่าว ลงนา

หากอกนิษฐ์พรหมฉ้วย พี่ไว้จึงคง

(ศรีปราชญ์)

ความตอนนี้ศรีปราชญ์มุ่งแสดงให้เห็นถึงความทุกข์โศกของตนว่ามากมาย โดยเปรียบให้เห็นว่าน้ำตาซึ่งแทนความโศกนั้น มากจนท่วมถึงขั้นพรหม ได้

ถึงต้องง้าวลาวแหลนสักแสนเล่ม

ให้ติดเต็มตัวฉุดพอหลุดถอน

แต่ต้องตาพาใจอาลัยวรณ์

สุดจะถอนทิ้งขว้างเสียกลางคัน

(นิราศวัดเจ้าฟ้า : สุนทรภู่)