ดังนี้
โฉมควรจักฝากฟ้า ฤาดิน ดีฤา
เกรงเทพไท้ธรณินทร์ ลอบกล้ำ
ฝากลมเลื่อนโฉมบิน บทเล่า นะแม่
ลมจะชายชักช้ำ ชอกเนื้อเรียมสงวน
ฝากอุมาสมรแม่แล้ ลักษมี เล่านา
ทราบสวยมภูวจักรี เกลีอกใกล้
เรียมคิดจบจนตรี โลกล่วง แล้วแม่
โฉมฝากใจแม่ได้ ยิ่งด้วยใครครอง
ธรรมเนียมนิยมการแต่งนิราศคำโคลงอีกอย่างหนึ่งก็คือ การกล่าวปรารภท้ายเรื่อง ซึ่งกวีจะออกนามผู้แต่ง และแสดงความนอบน้อมถ่อมตนตามแบบคนไทยโดยเชื้อเชิญผู้ที่มีความสามารถในเชิงกวีเหนือกว่า มาปรับปรุงบทกวีของตน
นายนรินทรธิเบศร์ กล่าวว่า
โคลงเรื่องนิราศนี้ นรินทร์อิน
รองบาทบวรวังถวิล ว่าไว้
บทใดปราชญ์ปวงฉิน เชิญเปลี่ยน แปลงพ่อ
ปรุงเปรียบเสาวคนธ์ไล้ เลือกลิ้มดมดู
นอกจากจะดำเนินความตามธรรมเนียมนิยมของการแต่งนิราศคำโคลงแล้ว นิราศนรินทรืยังมีกระบงนควมพรรณนาตามลักษณะแห่งวรรคดีนิราศที่ดีพร้อมอีกด้วย
นายนรินทรธิเบศร์รำพึงเมื่อคราวจากนางไว้ว่า
แถลงปางบำราศห้อง โหยครวญ
เสนาะเสน่ห์กำสรวล สั่งแก้ว
โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย
ยามหนึ่งฤาแคล้วแคล้ว คลาดคล้ายขวบปี
Page 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20